• Terug

Het ontstaan van het scheppingswerk "aarde"

De gang van het geestelijke over de aarde strekt zich uit over eeuwigheden. Want het geestelijke zelf werd tot materie waaruit de aarde en alle scheppingen bestaan. Verharde geestelijke substantie werd door de wil van God tot materie. Zodoende is het gehele scheppingswerk "aarde" alsook alle scheppingen in het gehele universum, de eens door God uitgestraalde geestelijke kracht die als "essentie" door Hem werd uitgestraald, in zichzelf echter zo veranderde, dat ze tenslotte enkel nog maar verharde geestelijke substantie was die nu omgevormd werd tot scheppingen van allerlei aard.

Eindeloze tijden zijn daarvoor nodig geweest, want ook deze omvorming gebeurde in de wettelijke orde. De ontwikkeling van wat nu als bewoonde aarde zichtbaar is, heeft in talloze ontwikkelingsperioden plaats gevonden. Het was geen plotselinge uit God voortgekomen daad van Zijn scheppingsmacht. Want ook deze langzame ontwikkeling had zijn bedoeling. Er werden steeds weer opgeloste geestelijke partikeltjes gevangen en omgevormd. Het was een wordingsproces van ondenkbaar lange tijdsduur, voordat de aarde gevormd was tot een scheppingswerk dat voor het steeds rijper wordende geestelijke tot verblijfplaats en tot een leven in overeenstemming met de natuur kon dienen, zoals het in Gods eeuwig heilsplan was voorzien. En ook dit geestelijke had eindeloze tijden nodig tot het die graad bereikt had waarin het dan als mens over de aarde mocht gaan, met het doel van een laatste voltooiing.

Deze laatste gang over de aarde als mens is maar een moment, in vergelijking met de eeuwig lange tijd van de eerdere ontwikkeling op aarde. Voor God was weliswaar de schepping van iedere vorm het werk van een ogenblik, want door Zijn wil en kracht zet Hij elke gedachte die Hij buiten zich plaatst om, als een bestaand werk. Maar de tegenstand van het eens gevallen geestelijke bepaalde de tijdsduur tot aan de materiële omvorming, want God dwong het Hem weerstrevende geestelijke niet, maar Zijn liefdeskracht nam het zolang gevangen tot het zijn weerstand wat opgaf, om het dan te omhullen naar Zijn plan. Om het dan een of andere vorm te geven waarin het dan een bepaalde werkzaamheid verrichtte die echter zo minimaal was, dat weer eeuwige tijden voorbij gingen tot deze vormen weer langzaam konden oplossen en veranderen.

Voor het ontstaan van de aarde waren dus eindeloos lange tijden nodig, voordat ze door levende wezens kon worden bewoond. En deze wederom maakten de aarde ervoor geschikt na weer een eindeloos lange tijd de mensen als laatste ontwikkelingsoord te dienen. Maar de menselijke ziel was in al haar partikeltjes door de scheppingen heen gegaan. De val in de diepte uit de hoogste hoogte was zo eindeloos geweest dat er ook weer zo'n lange tijd nodig was om uit deze diepte weer zo ver omhoog te stijgen, tot het zelfbewustzijn het wezen weer gegeven kon worden dat nu zijn laatste voltooiing, de laatste gang omhoog mogelijk maakt. Bijgevolg was de schepping nu ontstaan en deze bergt nu dat gevallen geestelijke in een ontelbare hoeveelheid in zich, en dit zal voor zijn terugkeer tot God ook eindeloze tijden nodig hebben. Zodoende is het einde van de schepping nog niet te voorzien.

Maar de "scheppingen" bestaan nu en alles gaat wetmatig zijn weg. Ze worden door steeds nieuwe geestelijke deeltjes bewoond die voortdurend van uiterlijke vorm veranderen en zich steeds verder opwaarts ontwikkelen. Daarom is er ook een voortdurend ontstaan en vergaan van elke materiële schepping te zien. Op die manier worden altijd weer al de scheppingswerken vernieuwd en dienen zo tot uitrijping van het daarin geborgen geestelijke, zoals ze ook de mens tot verdere ontwikkeling dienen, daar zij hem het lichamelijke leven op aarde waarborgen. Zolang het in de scheppingen gebonden geestelijke de vrije wil is afgenomen, gaat ook de opwaartse ontwikkeling zijn door God gewilde weg. Het gebonden geestelijke is dienstig in een of andere vorm en rijpt daardoor langzaam uit.

Zodra echter het geestelijke in het stadium als "mens" over de aarde gaat, bezit het weer de vrije wil en kan in plaats van opwaarts te klimmen ook stil blijven staan of zelfs weer achteruitgaan. Het kan in gebreke blijven in de laatste tijd van zijn ontwikkelingsgang. En deze achteruitgang kan ook daartoe leiden dat het geestelijke in de mens, de ziel, de eens gevallen oer-geest, weer in de geestelijke substantie verhardt als voorheen. Met het noodzakelijke gevolg: het nogmaals ontbinden van de ziel in talloze partikeltjes wat dan weer de gang door de materiële scheppingen vereist. En deze nu noodzakelijk geworden ontwikkelingsgang vereist ook weer een ontbinden en omvormen van scheppingswerken van allerlei soort, wat als beëindiging van een aardse periode en het begin van een nieuwe gezien kan worden.

En zo moet u mensen ook proberen te begrijpen dat in de door God vastgestelde tijdsperioden zich aan het scheppingswerk "aarde" zulke gewelddadige omvormingswerken voltrekken, die echter altijd op Gods liefde en wijsheid gegrond zijn en die altijd dienen tot verlossing van het eens gevallen geestelijke. En u moet ook altijd met zo'n ingreep van Gods zijde rekening houden, wanneer de mensen het ware doel van hun bestaan niet meer beseffen. Wanneer zij dus hun aardse leven niet benutten voor het rijpen van hun zielen, voor de laatste voltooiing. Want dit is het enige doel van elk scheppingswerk, dat het de ziel van de mens tot voltooiing brengt, dat het de ziel helpt weer te worden wat zij vanaf het allereerste begin was, namelijk een hoogst volmaakt wezen dat uit Gods liefde is ontstaan, maar in vrije wil van Hem is afgevallen. Het moet weer tot Hem terugkeren en met de gang door al de scheppingen van deze aarde heeft God zelf voor hem de weg geschapen, die de ziel weer terugvoert.

Amen

Origem do trabalho de criação "Terra"....

A passagem do espiritual sobre a terra estende-se por eternias.... Pois o próprio espiritual tornou-se matéria da qual a terra e todas as suas criações consistem.... A substância espiritual endurecida tornou-se matéria através da vontade de Deus, por isso é toda a obra da criação terra.... assim como todas as criações em todo o universo.... outrora emanado de Deus, que foi emanado por Ele como um "ser", mas que se voltou contra si próprio de tal forma que no final só se tornou substância espiritual endurecida que agora se transformou em criações de todo o tipo. Para isso foram necessários tempos intermináveis, pois esta 'transformação' também teve lugar em ordem legal, a emergência do que agora é visível como 'terra habitada' teve lugar em inúmeras fases de desenvolvimento.... não foi uma obra repentina do poder criativo de Deus.... Pois mesmo o lento desenvolvimento prosseguiu o seu objectivo.... Uma e outra vez as partículas espirituais dissolvidas foram capturadas e remodeladas, foi um desenvolvimento de duração inimaginavelmente longa antes da terra se ter moldado numa obra de criação que poderia servir o espiritual cada vez mais maduro para a sua estadia e vida natural, tal como foi pretendido no plano eterno de salvação de Deus. E este ser espiritual também precisou de longos e intermináveis tempos até ter atingido o grau em que lhe foi então permitido caminhar na terra como ser humano, com o propósito de perfeição final. Este último passeio terrestre como ser humano é como um momento em relação ao tempo eternamente longo da pré-evolução da Terra.... Para Deus a criação de cada forma foi de facto uma obra momentânea, pois através da Sua vontade e do Seu poder Ele colocou cada pensamento fora de Si como uma obra existente.... Mas a resistência do espiritual outrora caído determinou a duração do tempo até à deformação material. Pois Deus não forçou esta substância espiritual resistente, mas a Sua força de amor levou-a cativa até que a sua resistência enfraquecesse um pouco para depois a encerrar de acordo com o Seu plano, a fim de então lhe dar algum tipo de forma em que realizasse uma certa actividade, que era de facto tão mínima que os tempos eternos voltaram a passar até que estas formas pudessem lentamente dissolver-se e mudar.... A formação da terra levou um tempo infinitamente longo até que pudesse ser habitada por seres vivos, e estes, mais uma vez, tornaram a terra adequada para servir de último local de treino para os seres humanos, depois de mais um tempo infinitamente longo.... Mas a alma humana tinha passado através das criações em todas as suas partículas.... A queda para o abismo a partir da altura mais alta tinha sido tão interminável que também foi necessário um tempo interminável para voltar a subir deste abismo, de tal forma que a consciência I pôde ser devolvida ao ser, que agora uma última perfeição tornou possível a última caminhada para cima. Mas a criação tinha surgido por enquanto, e isto agora abriga aqueles que caíram espiritualmente cujo número era infinito e cujo regresso a Deus exigirá, portanto, tempos intermináveis e, portanto, um fim da criação ainda não pode ser previsto.... Mas as "criações" existem agora e tudo segue agora o seu caminho legal.... São animadas por partículas espirituais sempre novas que, através da constante mudança da forma externa, se desenvolvem cada vez mais para cima e por isso também se pode ver um constante devir e morte de todas as criações materiais.... E desta forma todas as obras de criação renovam-se uma e outra vez e assim servem a maturação das substâncias espirituais nelas contidas, mas também servem para o desenvolvimento posterior do ser humano, porque garantem a sua vida física na terra. Enquanto a substância espiritual ligada nas criações for privada do livre arbítrio, o desenvolvimento da ascensão também segue o seu curso ordenado por Deus.... a substância espiritual ligada serve de uma forma ou de outra e assim amadurece lentamente.... No entanto, assim que a substância espiritual passa sobre a terra na fase de um ser humano, ela possui novamente livre arbítrio e pode então.... em vez de ascendente.... permanecer num impasse ou retroceder novamente. Pode falhar na última vez do seu curso de desenvolvimento.... E este declínio também pode levar ao espiritual no ser humano.... a 'alma' ou o outrora 'espírito original caído' .... a endurecer novamente na sua substância espiritual como antes e a consequência necessária disto é uma dissolução renovada da alma em inúmeras partículas, o que mais uma vez implica (requer).... o curso através das criações materiais da terra. E este processo, que agora se tornou necessário, exige também uma dissolução e transformação de todos os tipos de obras de criação novamente.... que pode ser descrito como o fim de uma época terrena e o início de uma nova época. E assim vós, humanos, tendes de tentar explicar a vós próprios que tais actos violentos de transformação ocorrem no trabalho de criação da Terra em períodos de tempo determinados por Deus, que se baseiam sempre no amor e sabedoria de Deus e que só servem para a redenção dos espíritos outrora caídos.... E também é preciso contar com tais intervenções da parte de Deus em qualquer altura, se as pessoas deixarem de reconhecer o propósito certo da sua existência, se por isso não usarem a sua vida terrena para a maturação da sua alma, para a sua perfeição final. Pois este é o único propósito de todo o trabalho de criação, que traz a alma do ser humano à maturidade, que o ajuda a tornar-se o que era no início.... um ser supremamente perfeito que surgiu do amor de Deus mas que se afastou d'Ele em livre arbítrio.... Voltará para Ele novamente, e o próprio Deus criou o caminho do retorno para ele através do caminho através de todas as criações desta terra...._>Ámen