• Terug

De tempel van de Heer

De menselijke ziel is de tempel van de Heer, als deze zich tot liefde gevormd heeft en God nu Zelf verblijf in haar kan nemen. En deze tempel is God welgevallig, want nu dient de mens God waarachtig, omdat zijn werkzaamheid in liefde hem tot een dienaar van de mensheid gemaakt heeft en God beloont zo’n liefde met Zijn nabijheid. Hij komt in het hart van die mens, die deze tot een tempel voor de Heer opgetooid heeft. De tegenwoordigheid van God is het kostbaarste geschenk voor de mens en daarom ook dat het hart, dat Hem in zich draagt, geheiligd is. Het is een tempel van God geworden, waar God Zelf Zijn stem laat klinken, die die mens mag horen, in wiens hart God intrek genomen heeft.

De stem van God te horen, maakt de mens tot het gelukkigste schepsel op aarde en hij weet nu, dat God buitengewoon goed en heilig is, dat Zijn liefde, die zich naar de mens toe neigt, grenzeloos is. De mens is zelf tot tempel van de Heer geworden en de vereniging met God heeft plaatsgevonden. Dit is een gelukzalige vereniging. Een aaneensluiting van dat, wat ooit uit God voortgekomen is, met zijn Schepper, en zo’n aaneensluiting moet de mens de grootste gelukzaligheid opleveren. En deze gelukzaligheid moet het effect van een levenswandel in liefde zijn, want waar liefde is, is God. En waar God is, is ongekende gelukzaligheid.

Zodra de mens zijn hart tot een tempel voor de Heer gevormd heeft, is hij een kind van God, dat in alle kinderrechten binnentreedt. En zo mag het ook van mond tot mond met de Vader spreken. Het kan Hem van heel dichtbij horen. Het kan Zijn stem horen, vragen aan Hem stellen en de antwoorden begeren. En diegene, die de Heer altijd in zich weet, zal bovenmatig gelukzalig zijn. Want degene, van wie het hart is, dat de Heiland tot Zijn tempel gekozen heeft, zal Zijn genade en liefde nooit meer kwijtraken, want de goddelijke liefde heeft hem gegrepen en ze laat hem eeuwig niet meer los. Zijn geest heeft zich met de Vadergeest verenigd en zodoende is er geen achteruitgang meer mogelijk.

De mens heeft de levensproef op aarde doorstaan. Hij heeft zich definitief vrij gemaakt van de macht van de tegenstander van God en uit vrije wil gekozen voor God, Die zijn bereidwilligheid nu met Zijn grenzeloze liefde beloont, met Zijn tegenwoordigheid, met Zijn stem die nu, waar en wanneer hij deze horen wil, in hem klinkt. En zodoende is het hart van de mens een tempel geworden, waarin het heiligste aanwezig is. De goddelijke Heer Zelf, Die intrek genomen heeft in hem, zoals Hij het beloofd heeft.

Amen

Temple of the lord....

The lord's temple is the human soul when it has moulded itself into love and can now take God Himself into its abode. And this temple is pleasing to God, for now the human being truly serves God, because his activity of love has made him a servant of humanity, and God rewards such love with His nearness.... He comes into the heart of the person who has adorned it as a temple of the lord. The presence of God is the most precious gift for man and therefore also sanctifies the heart that may harbour Him. It has become a temple of God, where God Himself lets His voice be heard by the person in whose heart God has taken up residence. Hearing the voice of God makes man the happiest creature on earth, and he now knows that God is supremely good and holy, that His love is boundless, which leans towards man.... Man himself has become the temple of the lord, and the union with God has taken place.... This is a blissful union, a union of that which once emerged from God with its creator, and such a union must result in supreme bliss for the human being. And this bliss must be the result of a way of life in love, for where there is love there is God.... and where there is God there is unsuspected bliss. As soon as a person has moulded his heart into a temple for the lord, he is a child of God who enters into all filial rights. And so he may also speak with the father from mouth to mouth, he can hear Him at close quarters, he can hear His voice, ask Him and desire an answer, and he will be happy beyond all measure to know that the lord is within him at all times. For whoever's heart the saviour has chosen as His temple will never lose His grace and love, for divine love has seized him and will never leave him again. His spirit has united with the father-spirit and therefore there is no more relapse. Man has passed the test of earthly life, finally freed himself from the power of God's adversary and of his own free will decided in favour of God, Who now rewards his willingness with His boundless love, with His presence, with His voice, which now sounds to him wherever and whenever he wants to hear it. And thus man's heart has become a temple which harbours the holiest within itself, the divine lord Himself, Who has taken up residence in him as He has promised....

Amen