• Terug

Actieve wil noodzakelijk – Geloven zonder bewijs

Dat je verlost bent uit de macht van het boze heeft aan jouw wil gelegen, daar de wil in jou werd omgezet in de daad. Precies zo moet nu ook elke wil werkzaam worden, wanneer hij zijn missie op aarde goed wil vervullen. En daarom kan de flauwe tegenstand in geen geval succes brengen, maar door het inzetten van de volledige wil moet de zege op het boze bevochten worden.

De veronderstelling dat het leven op aarde in het volle bezit van alle geestelijke krachten geleid wordt, is verkeerd. Aan de mens staan tijdens zijn aardse bestaan wel zekere geestelijke krachten ter beschikking, echter alleen in beperkte mate, in verhouding tot de eigenlijke overvloed van alle kracht uit God, die het wezen in het hiernamaals te verwachten heeft. Vooropgesteld dat de hem voor het leven op aarde aangeboden kracht goed benut werd. Nu neemt deze kracht op aarde in dezelfde mate toe, naarmate de mens zich door de kracht van God laat doordringen. En dit ligt weer alleen aan zijn wil.

Degene die steeds de wil in zich werkzaam laat worden, die vastberaden de levensweg op aarde in het geloof in de Verlosser tot het einde gaat, die de aanmaning ter harte neemt om Hem te dienen en die, ondanks alle vijandigheden en alle tegenwerpingen, Hem trouw blijft, zal dus over buitengewone kracht beschikken. De Heer sterkt hem en laat hem niet onstandvastig worden. Als de Heer jouw inzet verlangt, dan moet alleen Zijn woord van waarde voor jou zijn, maar de tegenwerpingen van de mensen moeten je niet raken.

Iedereen is overtuigd van zijn geestelijke scherpte, maar om het woord van de Heer gelovig aan te nemen, moet de mens arm van geest zijn, dat wil zeggen, de geringste mate aan geestelijke goederen te vertonen hebben. Des te makkelijker zal dan het woord van de Heer binnen kunnen dringen. Maar degene, die gelooft in de wijsheid te staan, kan door geen mens op aarde onderricht worden, zonder op tegenstand te stuiten. En een twijfelend gemoed zal op verklaarbare wijze ook het begrip voor de goddelijke waarheden ontberen. Maar het resultaat zal steeds blijven, dat degenen, die de kennis uit boeken hebben, nooit tot een oordeel kunnen komen, want als voor hen de oorzaak van het ontstaan niet verklaarbaar is, moeten ze ook geen kritiek op de inhoud uitoefenen, waaraan ze net zo weinig zouden kunnen ontkennen of weerleggen, als ze hier bewijzen tegen deze beweringen zouden moeten aanvoeren.

Er zijn maar weinig mensen in staat om het wijze heersen en werkzaam zijn van de Godheid te verklaren. Maar hoe wil de mens zonder geestelijke kennis eigenlijk de voor hem zichtbare werken van God verklaren? Hoe moet bijvoorbeeld de gehele scheppingsleer, zoals de Vader in de hemel deze Zelf aan de mensen geeft, voor hen aannemelijk zijn, als de mens voor deze leringen graag bewijzen zou willen eisen? En hoe zou anderzijds de goddelijke Schepper Zijn heersen en werkzaam zijn begrijpelijk moeten maken, anders dan Zijn aan hen overgedragen leringen? En zo zal de mens nu eenmaal of moeten geloven of alles verwerpen. Want om al hetgeen onderwezen is met zichtbare bewijzen te staven om hen tot geloven te bewegen, zou weer niet doelmatig zijn, want het zou de wil van de mens weinig of helemaal niet nodig hebben.

Iets wat duidelijk bewezen is, moet immers ook wel aangenomen worden, dus zou de mens het niet nodig hebben om zijn vrije wil in werking te stellen. Hij zou veel meer dwangmatig zich niet voor het inzicht af kunnen sluiten en van geloof zou dan geen sprake meer kunnen zijn. Hoe minder de mens naar bewijzen verlangt en toch in het diepste geloof staat, des te duidelijker zal voor hem het heersen en werken van de eeuwige Godheid zijn. En wat de ongelovigen aanleiding geeft tot tegenspraak, is voor hem juist een onloochenbaar teken van de goddelijke liefde en hij gelooft, omdat hij door deze liefde gegrepen is.

Amen

Tätiger Wille notwendig.... Glauben ohne Beweise....

An deinem Willen hat es gelegen, dich zu lösen von der Gewalt des Bösen, da der Wille in dir zur Tat ward. Genauso muß nun auch eines jeden Willen tätig werden, wenn er seine Mission auf Erden recht erfüllen will, und es kann daher der laue Widerstand keineswegs einen Erfolg bringen, sondern es muß unter Einsetzen des ganzen Willens der Sieg über das Böse erfochten werden. Die Annahme, daß das Leben auf Erden im Vollbesitz aller Geisteskraft geführt werde, ist irrig. Es stehen dem Menschen für die Erdenlaufbahn wohl gewisse Geisteskräfte zur Verfügung, jedoch nur in beschränktem Maß, im Verhältnis zur eigentlichen Fülle aller Kraft aus Gott, die das Wesen im Jenseits zu erwarten hat.... vorausgesetzt, daß die für das Erdenleben ihm zu Gebote stehende Kraft recht genützt wurde. Nun vermehrt sich diese Kraft auf Erden in ebendem Maß, wie sich der Mensch von der Kraft Gottes durchdringen läßt. Und dieses wieder liegt allein in seinem Willen. Es wird sonach über außergewöhnliche Kraft verfügen, wer fort und fort den Willen in sich tätig werden läßt.... wer unbeirrt den Lebensweg auf Erden im Glauben an den Erlöser zu Ende geht.... wer der Aufforderung nachkommt, Ihm zu dienen.... und wer trotz aller Anfeindung und allen Entgegen-Redens Ihm treu bleibt. Diesen stärkt der Herr und läßt ihn nicht wankend werden. Fordert der Herr deinen Einsatz, so soll nur Sein Wort für dich von Wert sein, doch der Menschen Einwände sollen dich nicht berühren. Es ist ein jeder überzeugt von seiner Geistesschärfe, doch um das Wort des Herrn gläubig anzunehmen, soll der Mensch arm sein im Geiste, d.h. an Geistesgut das kleinste Maß aufzuweisen haben.... desto leichter wird das Wort des Herrn eindringen können. Doch wer in der Weisheit zu stehen glaubt, den kann kein Mensch auf Erden belehren, ohne auf Widerstand zu stoßen. Und einem zweifelnden Gemüt wird erklärlicherweise auch das Verständnis fehlen für die göttlichen Wahrheiten. Der Erfolg wird aber immer der bleiben, daß die im Bücherwissen sich befindlichen nimmermehr zu einem Urteil gelangen können, denn so ihnen die Entstehungsursache nicht erklärlich ist, sollen sie auch nicht Kritik üben an dem Inhalt, den sie ebensowenig abstreiten oder widerlegen könnten, sollten sie für ihre Gegenbehauptungen Beweise erbringen. Es sind die wenigsten Menschen fähig, der Gottheit weises Walten und Wirken zu begründen, wie aber will der Mensch ohne geistiges Wissen überhaupt das für ihn sichtbare Wirken Gottes erklären.... Wie soll z.B. die gesamte Schöpfungslehre, so sie der Vater im Himmel Selbst den Menschen gibt, diesen annehmbar sein wenn der Mensch für alle diese Lehren Beweise fordern möchte.... und wie sollte andererseits der göttliche Schöpfer Sein Walten und Wirken verständlich machen, wenn nicht durch Seine ihnen übermittelten Lehren, und so wird der Mensch eben entweder glauben müssen oder alles verwerfen.... denn alles Gelehrte, um ihn zum Glauben zu bewegen, mit sichtbaren Beweisen zu belegen, wäre wiederum nicht zweckentsprechend, denn es würde den Willen des Menschen wenig oder gar nicht benötigen. Etwas klar Bewiesenes muß ja wohl auch angenommen werden, also wäre der Mensch nicht genötigt, seinen freien Willen in Kraft zu setzen.... er würde vielmehr zwangsmäßig sich der Einsicht nicht verschließen können, und von Glauben könnte dann keine Rede mehr sein. Je weniger der Mensch nach Beweisen verlangt und dennoch in tiefstem Glauben steht, desto ersichtlicher wird ihm das Walten und Wirken der ewigen Gottheit sein, und was dem Ungläubigen Anlaß gibt zum Widerspruch, ist für ihn gerade ein unbestreitbares Zeichen der göttlichen Liebe, und er glaubt, weil er von dieser Liebe erfaßt ist....

Amen