• Back

SVJETLOST – SJENA SMRTI.... LAŽNO SVJETLO – BOLEST I PATNJA POMOĆ BOŽJA

Oni na koje Moja Riječ ne ostavlja utisak se nalaze u sjeni smrti, ne prepoznaju svjetlo jer svjesno zatvaraju oči pošto im je tama draža i time si spriječavaju ulazak svjetla. Njihov pogled je usmjeren ka svijetu, odakle neprestano svijetle lažna svjetla koja zaslijepljuju oko, tako da ova blaga svjetlost koja svijetli iz duhovne sfere ne biva zamijećena, ili se na nju zbog svjetovnog svjetla ne obraća pažnja. Takvi ljudi su skroz u svjetovnom, i približi li im se glasnik/apostol svjetla sa Mojom Riječju koja im savjetuje da prevladaju/pobjede svijet(ovno), da se odreknu zemaljskih dobara radi duševnog zdravlja, oni se nevoljno opiru, jer im je duševni život nebitan pojam, jer se ne žele odreći svjetovnih užitaka, jer se u njima osjećaju dobro; ali oni time srljaju u duhovnu smrt. Moja Riječ bi im mogla donijeti duhovna blaga, Moja Riječ bi im mogla dati svjetlo koje bi im dobrotvorno dotaklo dušu, Moja Riječ bi ih mogla probuditi u vječni zivot, ali propali/zapali su u svjetovno i traže ga i žude samo za onim što im tijelu stvara ugodu. I pored svjetovnog svjetla u njima ostaje mračno.... Zato im želim pomoći, da nauče prezreti svjetovne stvari time što im svjetovna dobra predstavljam kao nestalna i beskorisna, time što dopuštam da im i tijelo slabi i time što im pred oči prizivam kraj njihovih tjelesnih životâ. Ja puštam/dajem da se ono što se čovjeku čini najpoželjnije raspadne i nestane, da ljudi dospiju u zemaljske muke i nevolje, da podnose/dožive patnju i bolest, i da spoznaju da im svijet ne donosi pomoć. Dopuštam da ljudi padnu iz zemaljskih/svjetovnih visina, da bogatstvo bude zamjenjeno siromaštvom, uvijek jedino u svrhu spoznavanja beskorisnosti i nepostojanosti onoga za čim žude, i Ja im uvijek iznova približavam Moju Riječ, kako bi u Njoj tražili i pronašli zamjenu za ono što su svjetovno izgubili.... Ja dajem/puštam da dospiju u tamu, gdje više ne svijetle lažna svjetla, da bi spazili blagu svjetlost od gore i da bi joj se okrenuli/posvetili, kako bi utekli od noći smrti prema svjetlu života....

I zato na Zemlji nikad neće prestati patnja, jer Ja k Sebi uvijek želim privlačiti ljude koji su Mi još daleki i koji su podani knezu svijeta, a čiji će životi uskoro biti završeni bez da su njihovim dušama donijeli uspjeha zbog kojega su (one) na ovoj zemlji utjelovljene. I Ja uvijek dajem da u tami zasjaji svjetlo, i tko dozvoli da ga njegov blagi sjaj obasja, biti će postepeno premješten iz tame u svitanje, koje će mu prijati, i potreba za svjetlom će u njemu rasti.... Moja će Riječ dotaći njegovo srce, on će Ju prepoznati kao Očevu Riječ punu ljubavi, kao jedini put ka životu, i iz sjene smrti će mu duša prijeći u zemlju svjetla, u vječni život.

AMEN

Luz - sombra de la muerte.... falso resplandor cegador - Ayuda de Dios en enfermedad y sufrimiento....

Quien no se siente impresionado por Mi Palabra está en la sombra de la muerte, no reconoce la luz porque cierra conscientemente sus ojos, porque prefiere la oscuridad y por eso niega el acceso a la luz. Mantiene su mirada dirigida hacia el mundo, desde el que destellan constantemente luces falsas que ciegan su ojo de modo que no ve la suave luz que irradia del reino espiritual, o la ignora en aras de lo mundano. Todo lo terrenal lo tiene cautivo, y si un mensajero de la luz viene a él con Mi Palabra que le sugiere superar el mundo, y renunciar a los bienes terrenales por la salvación del alma, entonces se apartará reacio porque la vida del alma no es un concepto para él, porque no quiere renunciar al mundo, porque se siente cómodo en él; y así se acercará a la muerte espiritual. Mi Palabra podría hacerle ganar tesoros espirituales, Mi Palabra podría darle una luz que toque beneficiosamente su alma, Mi Palabra podría despertarle a la vida eterna, sin embargo es un esclavo del mundo y sólo busca y desea lo que crea comodidad para su cuerpo. Sigue siendo oscuro en él a pesar del resplandor del mundo.... Por eso quiero ayudarle a aprender a despreciar el mundo mostrándole lo impermanentes y sin valor que son sus bienes, también dejando que su cuerpo se debilite y mostrándole el fin de su cuerpo. También dejo que lo que al ser humano le parece más deseable se deteriore y quede en nada, dejo que el ser humano experimente dificultades y angustia terrenales, que soporte el sufrimiento y la enfermedad y que se dé cuenta de que el mundo no le ayudará. Permito que el ser humano caiga de las alturas terrenales, que la pobreza sustituya a las grandes riquezas, siempre con el único fin de que aprenda a reconocer la inutilidad e impermanencia de lo que desea, y una y otra vez le acerco Mi Palabra para que busque y encuentre en ella un sustituto de lo que ha perdido terrenalmente.... Dejo que entre en las tinieblas donde ya no brilla ninguna luz cegadora, para que contemple la suave luz de lo alto y se vuelva hacia ella, para que escape de la noche de la muerte a la luz de la vida.... Y es por eso que el sufrimiento nunca cesará en la tierra, porque una y otra vez quiero atraer hacia Mí a las personas que todavía están alejadas de Mí y sujetas al príncipe del mundo, pero cuyo curso de vida pronto llegará a su fin sin haber traído al alma el éxito para cuyo logro es que se encarna en la tierra. Y dejo que una luz brille por doquier en las tinieblas, y cualquiera que se deje iluminar por su suave resplandor pasará primero de las tinieblas al crepúsculo, eso le hará bien, y el deseo de luz crecerá en él.... Mi Palabra tocará su corazón, la reconocerá como Palabra de un Padre amoroso, como el único camino hacia la vida, y desde la sombra de la muerte su alma entrará en la tierra de la luz, en la vida eterna....

Amén