• Back

POSTOJANJE BOGA.... SVJETOVNI NAUCNICI.... SRCE I RAZUM....

Svjetovni naucnik cesto nalazi teškim vjerovati u Božanstvo buduci je njegov razum prisiljen zakljuciti drugacije zbog znanja koje se, medutim, ne podudara u cjelosti sa Istinom. Cisto pogrešan pogled u svezi evolucije Zemlje vodi do krivih ideja, i onda je teško priznati vjecnog Stvoritelja, Bice koje bi zasigurno moglo biti prepoznato po svojem izražaju sile [[ (Rimljanima 1:19, 20) ]], ali Cije prepoznavanje obicno nije poželjno. Nauka pokušava dokazati sve. Medutim, gdje ovo nije moguce ona ne priznaje svoju nesposobnost i nemoc nego jednostavno odbija priznati što je izvan dometa njezina istraživanja. I stoga je ona utemeljena na pogrešnoj ideji [[ (konceptu) ]], i stazu do vjecnog Božanstva je konacno jako teško pronaci, cak ako postoji volja za to napraviti.

Svakojake vrste istraživacke aktivnosti bi trebale zapoceti otkrivanjem i pokazivanjem Božjeg postojanja, koje treba priznati ne može biti dokazano ali u koje se može vjerovati sa potpunim unutarnjim uvjerenjem. Takvo istraživanje bi onda napredovalo brzo i uspješno. Ali da bi se ostvarilo ovo izvjesno vjerovanje ljudsko bice, unatoc njegovom oštrom razumu, treba potonjeg izostaviti za izvjesno vrijeme i sebe posvetiti osjecaju njegovog srca, on mora ostaviti na jednoj strani svu nauku i, poput djeteta, dozvoliti sebi da bude poducen iznutra, to jest on treba prihvatiti što njegov osjecaj zamišlja ili želi kao Istinu. U stvarnosti, on mora sanjati sa otvorenim ocima. Onda ce on uvijek pronaci Božanstvo, Koje usmjerava i vodi sve, i on ce znati da je podupiran s Njegove strane.

Najunutarnija žudnja ljudskog bica jeste i ostaje snažna sila iznad njega samoga; medutim, svjetovni razum pokušava ovu ugušiti buduci mu se takoder obraca onaj koji želi istisnuti i nadomjestiti Božanstvo ali koji je nesposoban uci u ljudsko srce i namjesto toga pokušava utoliko više utjecati na ljudski razum. Bog izražava Sebe kroz srce, njegov protivnik izražava sebe kroz razum, ukoliko srce nije snažnije i uvjeri razum da bude na njegovoj strani. U tom slucaju takoder je moguce Boga prepoznati razumski, srce i razum ce težiti ka vjecnom Božanstvu i onda ce nauka takoder graditi na drugacijim temeljima, ona ce izvlaciti drugacije zakljucke koji definitivno nece biti lažni. Jer jednom kada zapocne istraživanje sa vjerovanjem u Božanstvo ono ce prije ili kasnije ostvariti uspjeh i takoder se približiti Istini, bez obzira kojem se polju primjenjuje. Onda nauka i vjerovanje više nece proturjeciti jedno drugome nego samo nadopunjavati jedno drugo, i jedino onda ce znanje biti oslobodeno od pogreške, kada je ono u skladu sa vjerovanjem u Boga kao svemoguce, mudro i Ljubavi puno Bice Koje rukovodi sve što je bilo, jeste i ostaje u vjecnosti.

AMEN

La existencia de Dios - Sabiduría mundana - Corazón e intelecto

Al mundanamente sabio en general le cuesta creer en una Divinidad, porque su intelecto está obligado a sacar otras conclusiones a causa de un saber que no corresponde del todo a la Verdad.

Tan sólo una opinión errónea acerca de la evolución de esta Tierra ya lleva a conceptos incorrectos, a base de los cuales resulta difícil aceptar la existencia de un Creador eterno - un Ser reconocible por la manifestación de su Fuerza, aunque en general el hombre no esté dispuesto a reconocerlo....

Las ciencias pretenden presentar pruebas de todo. Pero al resultar imposible no reconocen su incapacidad, sino simplemente desmienten todo lo que es inabordable para una investigación.

Como las ciencias construyen encima de conceptos erróneos, finalmente se encuentra el camino hacia la eterna Divinidad sólo con dificultades, aunque sea con la mejor voluntad.... ¡Toda investigación debería empezar basándose en la existencia de Dios, y aunque no se pudiera presentar pruebas, creyendo en ella con toda convicción! Entonces toda investigación tomaría un camino rápido y eficaz.

Para que el hombre pueda llegar a esta profunda fe lo antes posible, de momento debe desactivar toda agudeza del intelecto y entregarse a la sensación del corazón.... debe ignorar toda ciencia y, como si todavía fuera un niño, hacer caso a la enseñanza que recibe en su interior.... es decir, debe aceptar como Verdad todo lo que su intuición le presenta y desea.... pues, en cierto sentido debe §§soñar con los ojos abiertos§§....

Si procede así, siempre se verá ante una Divinidad que guía todo y de la que se siente portado.

El deseo más íntimo de un hombre ejerce y siempre ejercerá un gran poder sobre él, ¡sólo que el intelecto mundano procura ahogarlo! Porque el intelecto también es abordable por aquel que quiere echar a la Divinidad, pero que no tiene acceso al corazón del hombre - por lo que procura tanto más vilmente ejercer influencia en el intelecto del hombre.

Dios se manifiesta a través del corazón y el adversario a través del intelecto, a no ser que el corazón sea más fuerte y atraiga al intelecto a su lado. En este caso también será posible reconocer a Dios a través del intelecto. Entonces §§el corazón y el intelecto§§ se dirigirán juntos hacia la eterna Divinidad, y las ciencias al construir sobre un fundamente sólido, seguro que sacarán conclusiones que no serán erróneas, porque cuando una investigación se inicia basándose en la fe, no quedará sin éxito, y se acercará a la Verdad, aunque empiece en el campo que fuere.

Entonces las ciencias y la fe ya no estarán en contradicción sino que se complementarán.... y sólo entonces el saber estará liberado de todo error.... cuando se encuentre en armonía con la fe en Dios como Ser todopoderoso, sabio y amoroso - un Ser que preside todo lo que era, es y será en toda eternidad....

Amén.