• Back

Eruptions .... Activity of unbound spirits ....

As soon as the earth’s core begins to move, an enormous roar will fill the air, for the earth’s surroundings sense the outbreak of the spiritual substances in the earth’s interior and is hugely affected by it. As a result of its sudden freedom, the substance, which hitherto was banished into the hardest of forms, becomes extraordinarily active and influences the already more mature spirits such that the most remarkable changes in nature ensue, since the released spiritual substance, still being at the beginning of its development, tries to shape its process of development according to its own discretion. It would like to embody itself in creations which require a higher degree of maturity. But the spiritual substances in the form object to this, and thus a battle is also fought between the already more mature spirits and the still immature ones and this results in a turbulent eruption which can be heard in the world. This will be the start of that which shall horrify the whole world .... The spiritual substance inside of earth desires light and pushes towards the surface, and the sudden change from the region of the totally unredeemed into the realm of spirits which are already nearing redemption is well suited to cause the most incredible events in nature which people cannot explain in an earthly way, nevertheless they all have their reasons .... The influx of spiritual beings, having decided and thus agreed to become helpfully active, fills the space around the earth - where the eruptions took place - with this urge to be active, which cannot flourish as yet, and incites the still unbound spirits in the atmosphere into exceptional activity, so that such natural catastrophes are accompanied by inconceivable storms and outbreaks of natural forces, the intensity and effect of which are inconceivable to the human being. As a result he will also be entirely deprived of his thinking ability, he will be so hard pressed by the spiritual substances that he will lose all rational judgment of the event and in this weak and passive state he puts up with everything.

Once the spiritual substance can manifest itself in some form or other and has allowed its urge of doing something to break through, the eruptions on earth will subside. That which wants to be helpful separates itself from that which remains in opposition to God, rises to the earth’s surface, and joins a working spiritual being so that the latter’s activity will be carried out with greater strength than before. All these beings are as yet still unbound and they therefore rage in quite a disastrous way. They are stronger than the already bound spirits in the plant and animal world, these spirits cannot offer sufficient resistance and are unable to defend themselves, so that their external form is destroyed by the unbound spirits, and thus many creations are being dissolved by these very natural forces. And this happens with divine approval, for when the time has come which God has set for the termination of such catastrophes, He will place this liberated spiritual substance in external forms again and assign them their work .... Thus all kinds of entirely new creations will arise again .... that which lives will cease to exist and new life will arise ordained by God .... This is why such natural disasters will not last long. The more unrestrained the released forces rage, the sooner will they be banished again; otherwise it would result in total destruction which, however, is not in accordance with divine will. Only a change of what is in existence, that is, what is intended by God, is allowed, but not the destruction of what exists. Nevertheless, the changes are so enormous that the human being is faced by a divine expression of God which must shake him to the core, if he is not purely worldly minded and merely regards the process in a materialistic sense. If the voice of God does not speak to him during such events, then even the most powerful natural phenomena will fail in their purpose for his soul, and then the spirit in him will still be very far behind, with hardly any other possibility for the spiritual advancement of people who do not realise God’s magnitude and omnipotence in such natural catastrophes.

Amen

Erupties – Activiteit van het ongebonden geestelijke

Zodra de kern van de aarde in beweging komt, gaat er een geweldig geraas door de lucht, want de omgeving van de aarde wordt de ontsnapping van het geestelijke uit het innerlijk van de aarde gewaar en er wordt een enorme schade aangericht. Want hetgeen in de hardste vorm gebonden was, wordt door zijn plotselinge vrijheid buitengewoon actief en beïnvloedt nu het al rijpere geestelijke op zo’n manier, dat in de natuur de meest merkwaardige veranderingen plaatsvinden, omdat het vrij geworden geestelijke, dat nog in het begin van zijn ontwikkeling staat, probeert zijn ontwikkelingsproces naar eigen goeddunken vorm te geven.

Het zou zich willen belichamen in scheppingen, die een hogere rijpheidsgraad als voorwaarde hebben. Maar het geestelijke in de vorm verweert zich daartegen en zodoende wordt er een strijd uitgevochten tussen het al rijpere geestelijke en het nog onvolmaakte en dit heeft een tumultueuze uitbarsting tot gevolg, die in de wereld hoorbaar zal zijn. En dit zal het begin zijn van dat, wat de gehele wereld in ontzetting zal brengen.

Het geestelijke in de aarde dringt naar de oppervlakte. Het verlangt naar licht en de plotselinge verandering van het gebied van het volledig nog niet verloste naar het rijk, dat ook al het geestelijke in zich bevat, dat de verlossing nabij is, is heel geschikt om de meest ongelooflijke gebeurtenissen in de natuur teweeg te brengen, die de mens niet aards verklaren kan, die echter allemaal wel hun verklaring hebben.

De toestroom van geestelijke wezens, die besloten hebben dienend werkzaam te zullen zijn en zich dus daartoe bereid verklaard hebben, vullen de ruimte buiten de aarde, waar de uitbarstingen plaatsvinden met een drang tot activiteit, die zich nog niet kan ontplooien en het spoort het zich in de atmosfeer bevindend nog ongebonden geestelijke tot buitengewone activiteit aan, zodat onvoorstelbare stormen zulke natuurrampen begeleiden en er natuurkrachten uitbreken. De mens zich geen idee kan vormen van de kracht en het gevolg hiervan. En daarom zal hij ook van elk denkvermogen beroofd zijn. Het geestelijke zal hem zo hard benauwen, dat hem elk verstandelijk beoordelen van het gebeuren ontbreekt en hij zwak en willoos alles over zich heen laat komen.

Zodra het geestelijke zich nu op de één of andere manier kan uiten en zijn drang tot activiteit eenmaal tot uitbraak laat komen, verminderen de bevingen op aarde. Hetgeen wil dienen scheidt zich af van hetgeen zich nog tegen God verzet. Het dringt naar de oppervlakte van de aarde, voegt zich bij een geestelijk wezen dat werkzaam is en met toegenomen kracht wordt nu de laatste werkzaamheid verricht.

Al deze wezens zijn nog ongebonden en razen daarom op een heel verwoestende manier uit. Ze zijn sterker dan het al gebonden geestelijke in de planten- en dierenwereld en dit geestelijke kan niet voldoende tegenstand bieden en zich niet verweren, zodat het ongebonden geestelijke de uiterlijke vorm hiervan verwoest en zodoende worden er vaak scheppingen ontbonden door juist deze natuurkrachten en dit met goddelijke toestemming. Want als de tijd gekomen is, die God voor het beëindigen van zulke rampen gesteld heeft, bindt Hij het nu vrij geworden geestelijke opnieuw in een uiterlijke vorm en wijst deze opnieuw haar werkzaamheid toe.

Er ontstaan zodoende weer volledig nieuwe scheppingen van allerlei soort. Wat leeft, vergaat en er ontstaat nieuw leven, wat God daarvoor bestemt. Daarom zullen zulke natuurrampen niet van lange duur zijn. Hoe ongeremder de vrij geworden krachten uitrazen, des te sneller worden ze weer gebonden, omdat anders een volledige vernietiging van het bestaande het gevolg zou zijn, wat echter niet de goddelijke wil is.

Er is alleen maar een verandering van het bestaande toegelaten, dat wil zeggen dat het door God gewild is, maar geen vernietiging van wat er bestaat. Maar de veranderingen zijn zo enorm, dat de mens hier tegenover een goddelijke wilsuiting staat, die hem in de diepste diepte moet aangrijpen, voor zover hij niet enkel puur werelds ingesteld is en de gebeurtenis alleen maar materieel beschouwt.

Wanneer de stem van God zelfs tijdens zulke gebeurtenissen niet tot hem spreekt, dan zijn de vreselijkste natuurverschijnselen zonder zin voor diens ziel. Dan is het geestelijke in hem zelfs nog ver achteruitgegaan en er is nauwelijks nog een andere mogelijkheid voor een geestelijk opwaartse ontwikkeling van zulke mensen, die zich tijdens zulke natuurrampen niet bewust worden van de grootte en almacht van God.

Amen