• Back

World events cause as well as means to remedy the spiritual distress....

Recognizing the plight of a spiritually degenerated humanity, you will also be able to understand world events, which are both the cause and the means to remedy this plight. There is an extraordinary low insofar as no efforts whatsoever are being made by people to prepare themselves for a spiritual life after their earthly demise. And the consequences of this indifference are unforeseeable. It is irresponsible if a person does not endeavour to save his soul. For his carelessness will result in his spiritual abilities remaining undeveloped and thus the human being will live without being able to record the slightest spiritual progress, and his life will not have been lived appropriately. In contrast, the spiritually striving person is offered a natural balance; he lives his life consciously and therefore it will not be without joy either, only these joys are shaped differently than those of the earthly striving person. He finds comfort and edification in the divine word, he only now finds the right purpose in life, and he does not lack anything external because he does not strive for it.... He possesses inner contentment, he is not frightened by earthly hardship, for he desires other than earthly goods. Therefore, world events will not affect him to the extent that they disturb his inner peace; rather, these world events will help to strengthen his faith. But where there is no such attitude, world events are the cause of complete spiritual decline. Man never wants to regocnize the spiritual, he does occasionally get in touch with those who know, but only out of self-interest. He only hopes to gain knowledge that he can utilize well on earth, but never considers his soul. He believes that he can penetrate an area without prior knowledge and a spiritual attitude, but this requires work on himself and activity of love, and this view is erroneous. For whatever experiences he gathers will never allow him to reach his goal. He cannot utilize this good, he lacks the key that first unlocks the spiritual realm for him; he receives something that is not comprehensible to him and is therefore completely unimpressed by it. But he will not be able to use what he has received because spiritual knowledge is only comprehensible if it is striven for from the heart, i.e. if the human being makes himself worthy of receiving it. The hardship on earth should now awaken that drive in man which only strives for the spiritual.... adversity should educate people in such a way that spiritual interest awakens in them and the desire to educate themselves in spiritual knowledge for the sake of truth.... Then this adversity will also be a blessing for people and the spiritual low will be remedied, for this is God's only purpose, that the human being regocnizes his task on earth and fulfils it....

Amen

Wereldgebeuren zowel oorzaak als middel tot opheffing van de geestelijke nood

In het besef van de noodsituatie van een geestelijk gezonken mensheid zal het wereldgebeuren, dat zowel oorzaak als ook middel ter opheffing van deze noodsituatie is, ook begrijpelijk voor u zijn. Er is in dit opzicht een buitengewoon laag peil op te tekenen, als er van de kant van de mensen geen voorbereidingen getroffen worden om zich op een geestelijk leven, na het aardse sterven, voor te bereiden.

En de gevolgen van deze onverschilligheid zijn niet te overzien. Het is onverantwoord, als de mens zich niet inzet voor zijn zielenheil. Want zijn onverschilligheid heeft tot gevolg, dat zijn geestelijke bekwaamheden onontwikkeld blijven en de mens er dus op los leeft, zonder de geringste geestelijke vooruitgang te kunnen boeken en zijn leven is niet nuttig geleefd.

Daarentegen wordt de geestelijk strevende mens een natuurlijke schadeloosstelling geboden. Hij leeft zijn leven bewust en het zal dus ook niet zonder vreugde zijn. Alleen zijn deze vreugden anders gevormd dan die van de aards strevende mens. Hij vindt troost en innerlijke verheffing in het goddelijke woord. Hij vindt nu pas het juiste levensdoel en hem ontbreekt niets uiterlijks, omdat hij dit niet nastreeft. Hij bezit de innerlijke tevredenheid en schrikt niet van aardse nood, want hij verlangt naar iets anders dan aardse goederen. Dus het wereldgebeuren zal hem ook niet in die mate beroeren, dat het zijn innerlijke vrijheid verstoort. Dit wereldgebeuren zal er veeleer toe bijdragen, dat zijn geloof versterkt wordt.

Maar waar een zodanige instelling niet beschikbaar is, daar is het volledig geestelijke verval de oorzaak van het wereldgebeuren. De mens wil nooit het geestelijke erkennen. Hij stelt zich wel af en toe in verbinding met degenen die weten, maar louter uit eigenbelang. Hij hoopt slechts kennis te verkrijgen, die hij in aards opzicht goed kan gebruiken, maar hij denkt nooit aan zijn ziel. Hij gelooft om zonder voorkennis en een geestelijke instelling binnen te kunnen dringen in een gebied, dat echter werk aan zichzelf en werkzaamheid uit liefde als voorwaarde heeft. En deze opvatting is verkeerd.

Want wat hij nu aan ervaringen verzamelt, zal hem nooit zijn doel laten bereiken. Hij kan deze ervaringen niet benutten, hem ontbreekt de sleutel, die eerst het geestelijke gebied voor hem ontsluit. Hij ontvangt iets, wat niet begrijpelijk voor hem is en hij is daar dus totaal niet van onder de indruk. Hij zal datgene, wat ontvangen is, nu echter niet kunnen benutten, omdat geestelijk goed alleen dan begrijpelijk is, als het door het hart nagestreefd wordt. Dat wil zeggen dat de mens zichzelf waardig maakt voor de ontvangst.

De nood op aarde moet nu in de mens deze drang opwekken, die alleen het geestelijke nastreeft. De nood moet de mens zo vormen, dat geestelijke belangstelling in hem ontwaakt en de wens bij hem opkomt om zijn geestelijke kennis ter wille van de waarheid te ontwikkelen. Dan zal ook deze nood voor de mensen tot zegen zijn en de geestelijk lage stand zal opgeheven worden, want God beoogt slechts, dat de mens zijn aardse opdracht herkent en haar vervult.

Amen