• Terug

Geloften zijn niet naar de wil van God

Wat u op aarde zult willen bereiken moet u in vrije wil bereiken. Maar u moet zich niet door dwang van welke aard dan ook genoodzaakt voelen, want u moet een vrije wilsbeslissing nemen en alleen deze bepaalt uw lot in de eeuwigheid, uw geestelijke ontwikkeling, uw geestelijke rijpheid. En daarom zult u zich ook niet door een gelofte moeten binden, want dan maakt u zelf de wil onvrij en dat stemt niet overeen met mijn wil. U zult de tegenwerping maken dat elke gelofte door u in vrije wil werd afgelegd, maar u zult moeten weten dat u op Mij vooruit loopt, dat u iets doet waar u van Mij geen goedkeuring voor hebt en die Ik u ook nimmer zou geven, juist vanwege de vrije wil. U zult precies kunnen doen wat u wilt, ook zonder een gelofte te hebben afgelegd. En u zult dan ook zeker kunnen zijn van mijn zegen, zodra het werken van liefde zijn.

Maar wat baat u werk waar de liefde aan ontbreekt, wanneer u zich door geestelijke dwang tot zulke werken genoodzaakt voelt. Het zal de rijpheid van uw ziel geen stap verder brengen en u zult de tijd verknoeien die u beter zult kunnen benutten wanneer u vrij bent van elk van dit soort verplichtingen. U moet u niet binden door een gelofte die Ik nooit ofte nimmer zal goedkeuren. Want elke dwang doodt. U maakt uzelf onbekwaam om in liefde werkzaam te zijn, omdat een dwang als een last op uw ziel drukt en al het doen en laten onder deze dwang geen geestelijk succes kan opleveren.

En ook de mens die u zo’n gelofte afneemt is te veroordelen, want hij is beheerst door mijn tegenstander, daar hij anders het onzinnige, aan God tegengestelde zou moeten inzien dat in een gelofte tot uitdrukking komt. U belooft iets en weet niet of u het zult kunnen nakomen, of u zelf niet door zo’n gelofte te gronde gaat omdat u geheel verkeerde denkbeelden hebt wanneer u meent dat Mij zo’n gelofte welgevallig zal zijn. Daarom moet ook geen mens de mening zijn toegedaan zichzelf door een gelofte tot mijn dienaar te maken wanneer hem deze door een medemens wordt afgenomen. Zodra hij zich aan Mij zelf aanbiedt om te dienen in mijn wijngaard, zodra hij zich aan Mij zelf overgeeft dat Ik hem zou willen aannemen, is zijn vrije wil werkzaam geworden. En Ik zet hem dan in naar mijn wil, waar en hoe Ik hem nodig heb.

Maar nooit moet een mens zijn medemens een gelofte afnemen. En nooit moet een mens iets beloven wanneer hij zelf niet weet of hij het kan waarmaken. Want hij heeft dan zelf afstand gedaan van zijn wilsvrijheid en zijn doen en laten is dan zonder waarde. Het geldt in mijn ogen niet als vrijwillige daad, als vrije wilsbeslissing van zichzelf. Een gelofte kan een beweegreden zijn om te werken, wat dan alleen nog mechanisch wordt verricht en waarvan de waarde daardoor wordt verminderd.

En een gelofte kan ook elke liefde verstikken die zich niet laat dwingen, die vanuit het hart moet komen en zich ook vrij moet ontplooien. En alleen wat de liefde als beweegreden heeft, is Mij welgevallig. Het laat de ziel rijp worden en bevordert de ontwikkeling. En wie de liefde in zich heeft, heeft geen geloftes nodig. Hij wordt innerlijk aangezet tot al zijn doen en hij zal waarlijk steeds handelen zoals het mijn wil is, zoals het Mij welgevallig is en zoals het nuttig is voor zijn zielenheil.

Amen

Gelübde nicht im Willen Gottes....

Was ihr erreichen wollet auf Erden, das sollet ihr im freien Willen erreichen, nicht aber durch Zwang irgendwelcher Art euch dazu veranlaßt fühlen, denn einen freien Willensentscheid sollt ihr treffen, und dieser allein bestimmt euer Los in der Ewigkeit, eure geistige Entwicklung, eure geistige Reife. Und darum sollet ihr euch auch nicht durch ein Gelübde binden, denn dann macht ihr selbst den Willen unfrei, und das entspricht nicht Meinem Willen. Ihr werdet den Einwand erheben, daß jenes Gelübde von euch im freien Willen abgelegt wurde.... doch ihr sollet wissen, daß ihr Mir vorgreifet, daß ihr etwas tut, wozu ihr nicht von Mir die Zustimmung habt, die Ich euch auch nimmer geben würde ebender Willensfreiheit wegen. Ihr könnet genau das gleiche verrichten, was ihr tun wollet, auch ohne ein Gelübde abgelegt zu haben, und ihr werdet dann auch Meines Segens gewiß sein können, sowie es Werke der Liebe sind.... Was aber nützet euch ein Werk, dem die Liebe fehlt.... wenn ihr euch durch einen geistigen Zwang zu solchen Werken veranlaßt fühlt?.... Es wird euch keinen Schritt weiterbringen in eurer Seelenreife, und ihr werdet die Zeit vergeuden, die ihr besser verwenden könnet, wenn ihr frei seid jeder solchen Verpflichtung. Ihr sollt euch nicht binden durch ein Gelübde, das Ich nie und nimmer gutheißen werde, denn jeder Zwang tötet, ihr machet euch selbst unfähig zum Wirken in Liebe.... weil ein Zwang belastend auf eurer Seele liegt und alles Tun und Lassen unter diesem Zwang keinen geistigen Erfolg eintragen kann. Und auch der Mensch ist zu verurteilen, der euch ein solches Gelübde abnimmt, denn er ist von Meinem Gegner beherrscht, ansonsten er das Unsinnige, Gottwidrige erkennen müßte, das in einem Gelübde zum Ausdruck kommt. Ihr versprechet etwas und wisset nicht, ob ihr es werdet einhalten können, ob ihr selbst nicht an einem solchen Gelübde zerbrechet, weil ihr völlig falsche Vorstellungen habt, wenn ihr glaubet, daß Mir ein solches Versprechen wohlgefällig sei. Darum soll auch kein Mensch des Glaubens sein, sich selbst durch ein Gelübde zu Meinem Diener zu machen, wenn ihm dieses von einem Mitmenschen abgenommen wird.... Sowie er sich Mir Selbst anträgt zum Dienst in Meinem Weinberg, sowie er sich Mir Selbst hingibt, daß Ich ihn annehmen möge, ist sein freier Wille tätig geworden, und Ich setze ihn dann ein nach Meinem Willen, wo und wie Ich ihn benötige. Niemals aber soll ein Mensch seinem Mitmenschen ein Gelübde abnehmen, und niemals soll ein Mensch etwas versprechen, wenn er selbst es nicht weiß, ob er es halten kann.... Denn er hat sich selbst dann seiner Willensfreiheit begeben, und sein Tun oder Lassen ist dann ohne Wert, es gilt nicht vor Meinen Augen als freiwillige Tat, als freier Willensentscheid des einzelnen. Ein Gelübde kann zu einer Tätigkeit Anlaß sein, die dann nur noch mechanisch ausgeführt wird und deren Wert dadurch herabgesetzt wird. Und ein Gelübde kann auch jegliche Liebe ersticken, die sich nicht zwingen läßt, die aus dem Herzen kommen und sich auch frei entfalten muß.... Und nur, was die Liebe zur Begründung hat, ist Mir wohlgefällig. Es läßt die Seele ausreifen und fördert die Entwicklung. Und wer die Liebe in sich hat, der bedarf keines Gelübdes.... er wird von innen heraus angetrieben zu allem Tun, und er wird wahrlich immer handeln, wie es Mein Wille ist, wie es Mir wohlgefällt und wie es für sein Seelenheil dienlich ist....

Amen