• Terug

Leed als louteringsmiddel of liefde

Wat eraan bijdraagt de rijpheid van de ziel te bevorderen, zult u vaak als last of ongemak ondervinden. Want het zijn vaak middelen om de ziel te helpen zich te ontgiften, om haar zuiver en ontvankelijk voor licht te maken. Weliswaar bestaat er een buitengewoon doeltreffend middel, dat voor u mensen veel minder smartelijk is: werkzaam zijn in onbaatzuchtige naastenliefde, dan wordt de ziel zeer snel rijp. Ze verwerft steeds meer kracht en ze wordt in haar wezen door de liefde gelouterd en veranderd. Maar u mensen laat het meestal ontbreken aan de liefde. U hebt nog veel eigenliefde in u. U bent nog niet geheel onzelfzuchtig geworden in uw denken en handelen.

En daarom moet het ontgiften van de ziel door andere middelen gebeuren, zoals daar zijn leed en ziekte, zorgen en noden, die u dan ook bezwaren en uw gehele geloof opeisen opdat u er weer vanaf komt. Want in diep geloof zou u Mij al uw noden en lijden kunnen toevertrouwen. U zou ze aan Mij kunnen overlaten en er dan ook zeker van zijn dat Ik ze van u afneem. Maar dit diepe geloof is ook weer pas het gevolg van de liefde. En zo blijft de liefde steeds het meest dringend. De liefde kan niet worden uitgeschakeld. De liefde is de ware en meest zekere manier om vrij te worden van ziekte en leed, van zorgen van allerlei aard.

Maar u weet wederom niet wat voor zegen er voor uw ziel uit voortvloeit, wanneer u mensen geduldig ook alles wat u bezwaart op u neemt, wanneer u alles gelaten draagt omwille van het rijp worden van uw ziel. Want geen ziel is al zo ver rijp geworden, dat ze bij haar heengaan helder is als kristal, zodat Mijn Liefdelicht haar nu onbelemmerd zou kunnen doorstralen. Aan iedere ziel kleven min of meer nog onzuiverheden en hoe meer ze deze dus nog op aarde kan kwijtraken, des te gelukkiger gaat ze het rijk hierna binnen en dan dankt ze Mij als haar God en Vader voor de tijd van beproeving op aarde, zelfs al was hij nog zo zwaar.

En elke dag in het aardse leven is toch alleen een gelegenheid zich waar te maken. Elke dag is voor de ziel de mogelijkheid geestelijke rijkdommen te verzamelen. En elke dag gaat voorbij, en de tijdspanne tot aan haar heengaan van de aarde wordt steeds korter. Hij duurt niet eeuwig, maar de toestand van de ziel, als die erg gebrekkig is, kan eeuwig duren. En zou u mensen al het leed dat u zult moeten verduren, steeds maar beschouwen als louteringsmiddel, als de voorwaarde voor een ontgiften van uw ziel van alle haar nog aanklevende zwakheden en fouten, dan zou u waarlijk het leed zegenen en u erover verheugen, omdat het u geestelijke vooruitgang brengt en omdat u eens ook zult inzien waarom het nodig was tijdens uw aards bestaan.

Elke dag moet u leren beschouwen als een trede op de ladder naar de volmaaktheid, die u echter ook zult moeten opklimmen om het doel te bereiken. Eens zult u beseffen hoe nutteloos die dagen waren dat u niets te verduren had, tenzij ze in beslag waren genomen door werkzaam te zijn in liefde. Dan zal ook de mate van leed minder worden. En er zou waarlijk niet zoveel nood en ellende in de wereld zijn, wanneer de liefde werd beoefend, wanneer de mensen hun best zouden doen, onbaatzuchtige werken van liefde te verrichten en daardoor de rijpheid van hun ziel te bevorderen op de meest natuurlijke manier. Maar wanneer u zult moeten lijden, wees daar dan dankbaar voor en streef er desondanks naar uw wezen tot liefde te vormen. Want uw leven op aarde is slechts kort, maar het is bepalend voor de gehele eeuwigheid.

Amen

El sufrimiento como remedio de purificación o amor....

Lo que ayuda para madurar el alma vais a entender muchas veces como carga o molestias, porque son a menudo remedios que ayudan a purificar el alma, para que sea más alto y abierta para recibir la luz. Aunque haya un remedio muy eficaz que para los hombres es menos doloroso: Practicar en caridad altruista.... Entonces el alma madura más rápido, gana cada vez más fuerza, y se curará por el amor y cambiará su ser. Pero la mayoría de las veces al hombre hace falta el amor, tenéis mucho amor propio dentro de vosotros, todavía no sois altruistas por completo en vuestros pensamientos y actos y por eso la purificación del alma se tiene que conseguir con otros remedios, como el sufrimiento y la enfermedad, preocupaciones y penurias, los cuales os molestan y que piden vuestra fe entera para poder soltarlos. Porque en la fe profunda podréis compartir vustrospenurias y sufrimientos Conmigo, podríais darmelos y ser confiados que selos quito. Pero esta creencia profunda sale igualmente del amor.... Y por eso el amor siempre es lo primordial, el amor no se puede apagar, el amor es el remedio primordial que salva de la enfermedad y sufrimiento, de preocupaciones de cualquier tipo.... Pero no sabéis todavía qué bendición sale para vuestro alma si lo aguantaś todo devotamente por la madurez de vuestro alma.... Porque ninguna alma ya tiene la madurez suficiente que este con una claridad de un cristal cuando tiene que despedirse y que Mi luz de amor pudiera inundar por completo y desenfrenado.... Más o menos cada alma tiene pegado impurezas, y cuanto más de estas puede dejar atrás en el mundo, más feliz entrará al reino del más allá y da gracias a Mi como su Dios padre por el tiempo de prueba en la tierra, aunque sea muy pesado. Y cada día en la tierra es una ocasión de verificación, cada día es una posibilidad para el alma de adquirir riquezas espirituales, y cada día pasa y el período de tiempo hasta de su despedida de la tierra se acortará cada vez más.... No durará para siempre, pero el estado del alma tan penoso que sea, puede durar para siempre.... Y si lo miraraís todo el sufrimiento por lo que tenéis que pasar únicamente como remedio de purificación, como condición para una limpieza de vuestro alma de todas las debilidades y fallos, bedigaríais todo el sufrimiento y alegraros de a lo cual, porque os trae avance espiritual y una vez entendido por que hizo falta durante vuestra existencia en la tierra. Debéis entender cada día como un escalón en la escalera a la perfección.... pero que debéis subir para llegar a la meta. Un dia lo vais a reconocer que inútiles fueron todos esos días en los que no tuvisteis sufrir de nada.... a no ser que fueran llenos de caridad en amor.... Entonces la medida del sufrimiento disminuye, y seguramente no hubiera tanta pena y sufrimiento en el mundo, si los hombres realizaran obras de amor altruista, si practicasen el amor para avanzar en la madurez del alma de manera natural. Pero si tenéis que sufrir, debéis dar las gracias por eso y considerarlo como formación para el alma, porque corto es vuestra vida en la tierra, pero es primordial para toda la eternidad.