Voor de ziel in het hiernamaals is het bewustzijn zelf schuld te hebben aan haar situatie en van elke mogelijkheid beroofd te zijn uit eigen kracht haar toestand te veranderen een vreselijke last. Maar dit bewustzijn heeft ze pas dan wanneer zich in haar het verlangen voordoet, voor verbetering te zorgen. Tevoren is ze apathisch, doet geen moeite opwaarts of naar beneden te gaan, voelt alleen maar een kwelling zonder weerga en is volledig willoos, tot er zich voor haar, door hulp van lichtwezens die haar in vermomming naderen, weer een mogelijkheid voordoet met andere zielen samen te komen, en nu in haar de drang ontwaakt, in een andere omgeving te komen in het geloof dan ook aan de toestand vol van kwelling ontsnapt te zijn. En nu wordt het haar pas duidelijk, dat ze datgene moet inhalen, wat ze op aarde verzuimde, dat ze werkzaam moet zijn in liefde.
En nu ziet ze ook haar nutteloos leven op aarde in en de spijt over de vele onbenutte gelegenheden is buitengewoon groot. Bij goede wil zal ze spoedig een verbetering bemerken, want zodra ze berouw voelt, benut ze ook elke gelegenheid in liefde bezig te zijn tegenover de noodlijdende zielen, want een ziel die verhard is, keert zich meer naar beneden en voelt ook nooit berouw over haar eigen schuld, omdat zo'n ziel door beïnvloeding van kwade krachten nooit haar onrecht in kan zien en bijgevolg ook geen spijt voelt. Pas het besef van haar schuld is in staat de ziel in het streven opwaarts te gaan, aan te zetten. En dan begint ook het werkzaam zijn in liefde, dat haar kracht toevoert om op te klimmen.
Het bewustzijn van haar schuld is steeds het gevolg van medelijden met die zielen die net als zij, een toestand vol kwelling hebben te verdragen, en deze opwelling levert de ziel al de hulp op van de lichtwezens, die nu niet meer aflaten, tot ze de weg omhoog heeft gevonden en is opgegaan. En hoe verder de ziel in het inzicht vordert, des te vlijtiger komt ze, het in liefde werkzaam zijn in het hiernamaals na en biedt al diegenen hulp die nog lager staan dan zij, omdat ze hun kwellingen kent en ze graag zou willen helpen die voor hen te verminderern.
En dit bezig zijn in liefde laat nu de eigen wroeging zwakker worden, en ze heeft nu toch de mogelijkheid rijper te worden, en ofschoon ze ook nooit de hoogste graad kan bereiken, het kindschap GOD's, dat alleen door een leven in liefde op aarde kan worden verworven, is ze toch gelukzalig in het bewustzijn, GOD, DIE ze nu boven alles liefheeft, te kunnen dienen tot in alle eeuwigheid.
Amen
Vertaler자신의 형편에 대한 책임이 자신에게 있고, 스스로 이런 상태를 바꿀 수 있는 모든 기회를 박탈당한다는 의식이 저세상의 혼에게 아주 큰 부담을 준다. 그러나 혼이 자신을 향상시키려는 갈망을 느낄 때, 비로소 이런 의식을 갖게 된다. 그 전에는 혼은 냉담하고, 위를 향한 추구를 하지 않고 또한 아래를 향한 추구를 하지 않는다. 혼이 변장한 채로 혼에게 다가가는 빛의 존재의 도움을 통해 다른 혼들과 어울릴 수 있는 또 다른 기회를 제공받을 때까지, 고통스러운 상태에서 탈출한다는 믿음으로 다른 환경에 처하게 되려는 충동이 혼 안에서 깨어날 때까지, 혼은 단지 비할 데 없는 고통을 느끼고, 전적으로 의지가 없다.
혼이 이제 비로소 이 땅에서 하지 않은 일을 보충해야만 하고, 혼이 사랑으로 일해야만 한다는 것이 혼에게 분명해진다. 혼은 이제 또한 이 땅의 자신의 헛된 삶을 깨닫고, 활용하지 않은 많은 기회를 대한 아주 깊은 후회를 한다. 혼이 선한 의지를 가지고 있다면, 혼은 곧 개선되는 일을 느낄 것이다. 왜냐면 혼이 후회를 느끼면, 혼은 고통 당하는 혼에게 사랑을 행하는 모든 기회를 활용하기 때문이다. 왜냐면 강팍해진 혼은 더 타락하게 되고, 절대로 자신의 잘못에 대한 후회를 느끼지 않기 때문이다. 왜냐면 그런 혼은 악한 세력의 영향으로 자신의 불의를 절대로 볼 수 없고, 그러므로 후회도 느끼지 않기 때문이다. 혼의 죄에 대한 깨달음이 비로소 혼이 위를 향하려는 추구를 하도록 자극할 수 있다. 그러면 혼에게 성장을 위한 힘이 제공되는 사랑의 역사가 시작이 된다.
그들의 죄를 의식하게 되는 일은 항상 너희처럼 고통스러운 상태를 견뎌야 하는 혼들을 향한 연민의 결과이고, 이런 충동이 이미 혼에게 빛의 존재들의 도움이 제공되게 하고, 혼이 높은 곳에 도달하고, 들어서기까지 이런 도움이 줄어들지 않는다. 혼의 깨달음이 증가할수록, 혼은 더욱 열심히 저세상에서 사랑을 행하고, 자신 아래에 있는 모든 존재를 돕는다. 왜냐면 혼이 그들의 고통을 알고, 이 고통을 줄여 주기를 원하기 때문이다. 이런 사랑을 행하는 일은 이제 자신의 후회를 줄인다. 그러나 혼은 이제 마찬가지로 성장할 기회를 얻는다. 비록 혼이 이 땅에서 단지 사랑의 삶을 통해 얻을 수 있는, 최고 수준인 하나님의 자녀권에 절대로 도달할 수 없을지라도, 혼이 이제 무엇보다 사랑하는 하나님을 모든 영원에 영원까지 섬길 수 있다는 의식 가운데 축복되게 된다.
아멘
Vertaler