De wetten van GOD zijn sedert eeuwigheid vastgelegd, en volgens die wetten voltrekt zich de gehele opwaartse ontwikkeling in het materiële als in het geestelijke rijk. Er bestaan scheppingen in de menigvuldigste soort, zowel stoffelijk als ook geestelijk. En al deze scheppingen hebben alleen de bedoeling, het geestelijke dat ver van GOD verwijderd is weer tot HEM terug te leiden. Maar elk stadium van ontwikkeling is verschillend, zoals ook afzonderlijke scheppingen geheel verschillend zijn. Dus zijn deze scheppingen volgens hun aard steeds aangepast aan de rijpheidsgraad van dat geestelijke waarvoor ze tot verblijfplaats zullen dienen.
Er is altijd sprake van een opwaartse ontwikkeling van het geestelijke, zodra dit in de "je moet" toestand door de materiële schepping gaat. Een stilstand of een achteruitgang in de ontwikkeling kan plaats vinden in het laatste stadium van de materiële schepping, als mens. Daarna echter komt het geestelijke onherroepelijk in het rijk hierna waar geen stoffelijke scheppingen meer zijn. Maar ook dan kan er een stilstand of teruggang op te merken zijn, omdat ook in het geestelijke rijk het wezen zijn vrije wil behoudt, die alleen uiterst verzwakt is als het wezen slechts een geringe rijpheidsgraad heeft bereikt. Evenals in het aardse leven hangt echter de opwaartse ontwikkeling af van werkzaamzaamheid, wat voor de mensen op de aarde onbegrijpelijk is en ook blijven zal. Zij begrijpen de betekenis er niet van want zij denken dat welk werk dan ook, afhankelijk is van aardse scheppingen. Zij geloven dat er voor elke bezigheid aardse, d.w.z. stoffelijke scheppingen nodig zijn. En tengevolge daarvan verdedigen zij de opvatting dat de ziel weer in die sfeer terug komt, waarin zij tevoren haar opwaartse ontwikkeling negeerde. Dat zij dus weer tot de aarde terug keert om daar voort te zetten waar zij opgehouden is, zodat de ziel dus haar onderbroken ontwikkelingsgang altijd weer kan herhalen, tot uiteindelijke voltooiing.
En deze veronderstelling leidt tot een leer die niet volgens de waarheid is maar overal bijval vindt en overal verspreid is: tot de leer van de reïncarnatie op de aarde. Slechts heel weinig mensen kunnen begrijpen hoe schadelijk deze leer is voor de mensheid, als zij niet weerlegd en rechtgezet wordt.
Want daardoor wordt in zekere mate de wet van GOD omvergeworpen, want volgens het plan van de goddelijke Wijsheid moet alles vooruitgaan, wil het hoger komen. De her-belichaming van de ziel op de aarde zou een averechtse ontwikkeling betekenen die van GOD zou uitgaan, dus Zijn wet geheel zou tegenspreken, die een gestadige vooruitgang eist. Het wezen kan zich zelf uit vrije wil wel negatief ontwikkelen, maar het wordt nooit door GOD's Wil teruggeplaatst in een toestand die het reeds eenmaal heeft overwonnen. Nooit mag dus het wezen naar eigen verkiezing een proces herhalen waarin het tevoren gefaald heeft. Het heeft nog vele duizenden mogelijkheden zich verder te ontwikkelen, altijd echter op andere scheppingen en onder andere voorwaarden.
Vertaler하나님의 법은 영원을 위해 제정됐고, 이런 법칙에 따라 물질의 세계와 영의 세계에서 모든 더 높이 성장하는 일이 일어난다. 다양한 물질적인 창조물과 영적인 창조물이 존재한다. 이런 모든 창조물은 단지 하나님으로부터 멀리 떨어진 영적인 존재들이 다시 하나님께 돌아가게 하는 목적을 가지고 있다. 그러나 각각의 창작물들이 완전히 다른 것처럼 모든 성장 단계가 다르다. 따라서 창조물들은 항상 영적인 존재의 성장 정도에 합당한 거주지로써 섬기게 될 것이다. 영적인 존재 의무의 단계에서 물질적 창조물의 과정을 거치는 동안에는 항상 영적인 이뤄지게 될 것이다.
인간으로서 물질적인 창조물의 마지막 단계에서 정체되거나 또는 퇴보하는 일이 일어날 수 있다. 그러나 영적인 존재는 불가피하게 물질적인 창조물이 더 이상 없는 저세상의 나라로 들어 간다. 그럴지라도 영적인 존재가 정체되거나 퇴보하는 일이 일어날 수 있다. 왜냐면 영적인 존재가 영의 나라에서 자유의지를 가지고 있기 때문이다. 영적인 존재가 단지 낮은 성장정도에 도달했다면, 그의 자유의지가 극도로 약화된 것이다. 그러나 이 땅에서와 마찬가지로 더 높은 성장은 활동에 달려 있다. 이 땅의 사람들에게 이런 활동이 완전히 불분명하고, 그 의미를 이해하지 못해야만 한다. 왜냐면 사람들이 활동의 의미를 파악하지 못하기 때문이다. 그러나 다른 한편으로 이 땅의 창조물은 활동하는 일에 의존되어 있다.
그러므로 사람들은 모든 활동이 세상적인, 물질적인 창조물을 생성시킨다고 믿는다. 결과적으로 사람들은 혼이 이 전에 더 높은 성장에 기울이지 않았던 영역으로 돌아가고, 따라서 성장을 중단한 곳에서 계속 성장하기 위해 이 땅으로 돌아온다는 견해를 갖는다. 이런 관점은 중단된 성장과정을 언제라도 최종 완성에 이르기까지 반복할 수 있다는 관점이다. 이런 관점은 절대로 진리와 일치되지 않지만, 모든 곳에서 영접을 받고, 그러므로 이 땅으로 윤회한다는 가르침이 널리 퍼져 있다. 소수의 사람들이 단지 이런 가르침을 반박하고, 교정하지 않는다면, 이런 가르침이 인류에게 얼마나 큰 피해를 입히는 지를 알 수 있다. 이런 가르침으로 인해, 모든 존재가 높은 곳에 도달하기 원하면, 하나님의 지혜가 세운 계획에 따라 성장해 나가야만 하는 하나님의 법칙을 어느정도 어기게 된다.
이 땅으로 혼이 환생하는 일은 하나님이 일으키는 퇴보가 되었을 것이고, 이런 일은 항상 성장을 증명하고, 지시하는 하나님의 법과 완전히 모순이 되야만 한다. 존재 자신이 자유의지에서 퇴보할 수 있다. 그러나 하나님의 뜻에 의해 이미 극복한 상태로 절대로 되돌아 가지 않게 된다. 존재가 절대로 이 전에 실패했던 과정을 마음대로 반복할 수 없다. 왜냐면 계속 성장할 수 있는 가능성이 아직 수천, 수만가지가 있기 때문이다. 그러나 항상 다른 창조물 가운데 완전히 다른 조건 하에서 성장이 이뤄지기 때문이다._>아멘
Vertaler