• Back

SVA STVARANJA U SVEMIRU ŠKOLSKE SU USTANOVE....

Ljudi će rijetko prepoznati Istinu sve dok se još drže krivog duhovnog blaga (materijala) i istovremeno uvijek grade na već krivim mislima i ne pokušavaju se toga osloboditi. Stoga je svako krivo učenje uspješno oružje protivnika kojim se on suprotstavlja Čistoj Istini i često odnosi pobjedu. Kad se krivo učenje jednom ukorijenilo, onda je ono daleko teže za iščupati, i lakše je poučiti potpuno neupućenog čovjeka, nego jednoga koji je već zaprimio znanje koje je međutim pogrešno. I uvijek postoji samo jedan put do Istine.... obratiti se Meni Osobno za to s punom čežnjom za Istinom.... Tko ide tim putem, taj će se i moći osloboditi od zablude, jer ona će mu se odjednom učiniti kao zabluda, pošto Ja pomažem svakom čovjeku koji Mi se radi toga obrati tako da i dospije do Istine.... Tko si dakle predoči čitav razvojni put, tko ozbiljno razmisli o smislu i svrsi zemaljskog života uopće.... tko si predstavi pitanje o tome što je jednog mudrog Stvoritelja moglo pokrenuti na to da stvori Stvaranja i da čovjeka postavi usred tih Stvaranja, taj sa svom temeljitošću slijedi pitanje toga u kojem odnosu on sam stoji spram njegovog Stvoritelja.... I on se neće smiriti prije nego dobije zadovoljavajući odgovor. No taj mu može dati jedino Sâmi Stvoritelj, iz Kojega je on i potekao. Moj plan Ljubavi i povratka čovjek neće moći direktno pregledati i shvatiti, pošto posjeduje samo faličnu (nedostatnu) spoznaju, ako ne vodi primjeran život. Ali taj nedostatak može otkloniti kroz život u nesebičnom životu Ljubavi prema bližnjemu.... I samo kad zadobije spoznaju Mog plana Ljubavi i povratka, nemoguće mu je da si u sebi ostavi prostora za krivu misao, budući da mu je onda sve jasno pregledno što je to Mene i Moj stvaralački duh pokrenulo na to da učinim da postane cjelokupno Stvaranje i isto tako i vi ljudi. To je bila Ljubav u neograničenoj mjeri Koja se željela izraziti, Koja je dakle načinila stvorenja i postavila ih izvan Sebe, koja su bila u najvišoj mjeri savršena. A ta stvorenja su bila tako sačinjena da su i ona isto mogla djelovati i oblikovati po vlastitoj volji. Oni su stajali neizmjerno visoko, a propali su u dubinu.... isto tako slobodnom voljom. No oni moraju neizbježno opet dospjeti do visine na kojoj su pra-početno stajali. Pali su slobodnom voljom i moraju se isto tako slobodnom voljom domoći uzlaza. A Ja, Čija beskrajna Ljubav ih je stvorila i Čija beskrajna Ljubav će vječno posjedovati stvorenja, neprestano pomažem podizanje tih palih bića. Nikad neću biće koje ljubim i koje se već izdiglo odgurnuti i spriječiti mu uspon, jer bi to bilo oprečno Mojoj beskrajnoj Ljubavi.... Naprotiv tomu, činim sve kako bi ga neprestano povlačio uvis, ali ga ne silim na to. Biću ostavljam njegovu slobodu, pod pretpostavkom da se je domoglo stadija samosvjesnosti.... za razliku od stadija njegovog razvoja gdje se je u vis dizalo pod zakonom prisile. U tom stanju dakle ono se uzdiže po Mojoj volji, pošto inače vječno ne bi dospjelo uvis, jer za to više nije sposobno.... (19 Lipanj 1957) Ali kad je povratilo slobodu svoje volje, na stvorenje se više ne vrši nikakav pritisak, ali mu se stalno i neprestano pomaže pri tome da može doseći u visinu, ako to želi.... Bogato je dana mjera milosti koja je savršeno dovoljna za to kako bi se na Zemlji opet postiglo ono pra-stanje, samo ako ju se ispravno iskoristi. Moja Ljubav i Milosrđe neprestano su na raspolaganju bićima koja su utjelovljena na Zemlji kao ljudi radi svog zadnjeg ispita volje, i Ja ih zaista ne obdarujem škrto.... Činim sve što god je podobno kako bi ih priveo savršenstvu. Biću je dakle moguće to savršenstvo i postići. Tako da je to izvjestan neuspjeh, propuštanje takve milosti, unutarnji otpor, ako se ne postigne savršenstvo. To je onda vlastita krivica, čije posljedice mora samo snositi, jer mu je sve stajalo na raspolaganju, a čovjek nemarno prolazi pored toga što mu je Moja Ljubav i Milosrđe nudilo.... Raniji put do utjelovljenja kao čovjek, bio je neprestani uspon.... Duša je već postigla jedan visok stupanj, da bi se onda mogla utjeloviti. A slobodna volja u stadiju čovjeka može joj opet donijeti ponovni pad u dubinu.... Ali nikad Moja volja neće navesti na korak unazad, nikada Ja neću biće vratiti u stanje koje se već nalazi za njim, koje je ono dakle prevazišlo, nego si je to stanje biće samo stvorilo, dobrovoljno se vratilo tamo gdje je davno ranije boravilo u neizrecivoj patnji. Slobodna volja to je dopustila, koja je se međutim isto tako mogla okrenuti ka gore, koja je mogla stremiti ka najdivnijem cilju: bezrezervnom ujedinjenju sa Mnom.... To što je slobodna volja čovjeka na Zemlji daleko više zloupotrebljena nego ispravno usmjerena, samo je posljedica nepriznavanja djela iskupljenja Isusa Krista.... Propadanje u dubinu ne bi moglo biti moguće, kad bi se čovjek s vjerom obraćao za pomoć Njemu, Koji je umro na Križu, kako bi ljudima priskrbio osnaženje volje.... I nikada niti jedan čovjek tokom zemaljskog života neće moći dostići savršenstvo bez Isusa Krista, jer je još opterećen svojom pra-krivicom, koja Mom protivniku daje vlast nad njime. I ide li duša onda nespašena u onostrano područje, onda je u istom stanju slabosti kao i na Zemlji, i isto tako kao i na Zemlji potrebna joj je pomoć Božanskog Iskupitelja, kako bi iz dubine ponovo dospjela u vis.... I u onostranom bit’ će joj pružena pomoć, ali joj je opet ostavljena slobodna volja da ju prihvati ili odbaci. Tako da se i onda još može dići ili pasti.... Ali nikada ona od Mene nije prisiljena uvis niti gurnuta u dubinu, ona sama ide svojim putem u potpunoj slobodi volje. I isto tako bi se ponovljeni hod Zemljom kao čovjek mogao dogoditi jedino ako bi to bila vlastita volja bića, jer Moja volja nije vraćanje u stanje koje je već jednom prevaziđeno, pošto Ja doista imam dovoljno drugih mogućnosti, kako bi biću uistinu omogućio dovoljno drugih prilika za napredovanje u njegovom razvoju. Ali biće koje je nezrelo napustilo Zemlju je skroz oslabljene volje. I najčešće niti ne zna da se nalazi u onostranom, nego još vjeruje kako se nalazi na Zemlji i ‘prepire se’ sa svojom sudbinom, pošto samo osjeća muke i zlu kob.... No boravi pretežno u blizini ljudi na Zemlji koji su istog duha, dakle u istoj nesavršenosti. I traži se samo izraziti putem tih ljudi i prenosi svoje misli na njih i nagoni ih na postupke koje bi i sâmo želilo činiti na Zemlji, ili je činilo.... No nikada takvoj jednoj duši neće biti dozvoljeno ponovno utjelovljenje na Zemlji, čak i da je to njena volja, pošto bi za tu dušu ponovljeni prolaz Zemljom bio povećana opasnost jednog još većeg pada i Moja Ljubav i Mudrost to spoznaje i sprječava. S rastućom spoznajom je i volja bića u onostranom ojačana, a onda bi bilo moguće da slobodna volja opet sama donese odluku i teži nekom cilju.... A rastuća spoznaja znači i svjetlo.... i na tom tračku svjetlosti duša uviđa i polje aktivnosti koje ju očekuje, i ona istovremeno uviđa i siguran uspon.... Njegova slobodna volja tad se sasvim izvjesno upravlja na cilj koji je pred njim i nikada više ne bi htjelo ponovo na Zemlju, koja se biću tad čini kao zatvor iz kojeg je ono uteklo i koji ono nikad više ne bi dobrovoljno tražilo.... (20 Lipanj 1957) No u onostranom su opet postavljeni zadaci, od njega se opet traži uslužna djelatnost, koja zahtjeva njegovu punu aktivnost. S obzirom na njegovu duhovnu zrelost ta se aktivnost onda nalazi u jednom od Mojih bezbrojnih školskih ustanova, pod čemu se dakle podrazumijevaju i bezbrojna Stvaranja izvan ove Zemlje.... svjetovi i planete, koji svi sadrže duhovna bića u svrhu njihovog daljnjeg razvoja. Ti svjetovi su dakle isto tako nastali iz Moje Ljubavne volje, i oni uvijek iznova primaju nova bića čiji stupanj zrelosti odgovara baš ovom ili onom nebeskom tijelu, na kojem ono tad može ispuniti postavljeni mu zadatak: opet u služećoj Ljubavi sudjelovati u djelu spašavanja. Duša pri tome ne treba zemaljsko-materijalnu vanjsku formu. No ona je svjesna sebe i isto je tako dakle u svako doba i svugdje sposobna spoznati samu sebe i samovoljno djelovati iz Moje Snage kad je postala prijemčiva za svjetlo. A ona onda i ima samo tu težnju da pomogne doći do primanja svjetla onim dušama koje još tumaraju u tami, a što ona može dobro prepoznati. I vremena na Zemlji sjeća kao more, gdje je ona bila obavijena teškim omotačem i nije posjedovala slobodu. Jedino u skroz posebnim slučajevima duša će se dobrovoljno odlučiti za ponovljeni put preko Zemlje, ali tada je ona već u tolikoj mjeri prožeta svjetlom, da uviđa kakvu pomoć to predstavlja za ljude na Zemlji, kad im se stvara direktna veza od strane područja svjetla.... A kako bi se ljude stavilo u blagoslov takve jedne veze, ona dobrovoljno na sebe uzima taj zadatak, koji kao biće svjetla i prepoznaje kao posve kratkoročan. Takvo jedno svjetlosno biće u zemaljskom životu više ne može propasti, jer iako na Zemlji boravi pod istim životnim uvjetima, duša ima toliko snage i nikada ne izlazi iz kontakta sa Mnom i tako prima neprestano snagu od Mene, kako bi svoj zadatak uspješno privela kraju.... Više ne mora prolaziti ispit volje koji se od svakog nesavršenog bića traži. Kad je jedno nesavršeno biće jednom propustilo njemu ponuđene oblino pritičuće milosti, isto tako mora i snositi posljedice njegovog propuštanja.... ne može očekivati da mu se uvijek i uvijek iznova pružaju iste mogućnosti, pored kojih isto opet može proći u svojoj sljepoći i u svom otporu protiv Mene. Ali Moja Ljubav i milosrđe ne dâ da propadne niti jedno biće, i što ne postigne na ovoj Zemlji, može mu još ipak pripasti u Mojim beskrajno mnogim školskim ustanovama.... Može još dospjeti do blaženstva, iako nakon beskrajno dugog vremena....

AMEN

Todas las creaciones del universo son escuelas....

Los hombres raras veces reconocerán la verdad mientras todavía se aferran a ideas erróneas y, por así decirlo y siempre construyen primero sobre pensamientos erróneos y no busquen librarse de ellos. Toda falsa doctrina es, por tanto, una buena arma para el oponente, con la cual también ataca la pura verdad y muchas veces incluso gana. Una vez que una herejía haya echado raíces, entonces es mucho más difícil de desarraigarla de nuevo, y es más fácil enseñar a un hombre completamente ignorante que a uno que ya ha asumido un conocimiento, pero que es falso.

Y siempre hay un solo camino hacia la verdad.... Dirigirse a Mí Mismo con pleno deseo de verdad.... Quien va por este camino también podrá librarse del error, porque esto de repente también le parecerá un error, porque Yo ayudo a cada ser humano a llegar a la verdad que Me lo ha pedido al respecto.... Quién puede visualizar todo el curso del desarrollo, quién piensa seriamente en que consiste el significado y propósito de la vida terrenal.... Quienquiera que se plantee la pregunta de qué podría inducir a un Creador sabio a permitir que las creaciones lleguen a existir y a colocar al ser humano en medio de estas creaciones, también investiga a fondo la cuestión, qué relación tiene él mismo con el Creador....

No descansará hasta recibir una respuesta satisfactoria. Pero esta solo se lo puede dar el Creador Mismo, del que ha emanado. Ahora el hombre no podrá pasar por alto y comprender Mi Plan de Amor y Salvación de inmediato, porque solo posee una cognición deficiente si no lleva una vida amorosa ejemplar. Pero puede remediar esta deficiencia mediante una vida de amor al prójimo desinteresada.... Y tan pronto como ha adquirido conocimiento de Mi plan de Amor y Salvación, le es imposible dar espacio a un pensamiento erróneo, porque entonces todo es claramente visible para él, lo que Me movió a Mí y a Mi Espíritu creativo a dejar surgir toda la creación y, por lo tanto, también vosotros los humanos.

Era Amor en medida ilimitada, Que querría expresarse, Que por eso creaba seres, surgiendo de Sí Mismo y que eran altamente perfectos. Y estos seres fueron hechos de tal manera que también podían obrar y moldear según su propia voluntad. Se encontraban inmensamente altos y cayeron en las profundidades.... también en libre albedrio. Pero inevitablemente tienen que volver a la altura a la que originalmente estaban. Cayeron en libre albedrio y también deben volver a ascender en libre albedrio. Pero Yo, Cuyo amor infinito creó a ellos y Cuyo amor infinito poseerán las criaturas eternamente, ayudo a estos seres caídos a ascender constantemente.

Nunca haré retroceder a un ser que amo y que ya se ha abierto el camino hacia arriba ni le negaré el ascenso porque esto contradeciría a Mi amor infinito.... Por otro lado, hago todo lo posible para elevarlo continuamente a las alturas, pero no lo fuerzo. Permito al ser su libertad, siempre que haya alcanzado la etapa de la consciencia del “yo”.... En contraste a la etapa de su desarrollo donde se eleva en la ley de necesidad. En este estado, por lo tanto, se eleva hacia arriba según Mi voluntad, porque de otro modo nunca podría alcanzar la altura, porque ya no es capaz para esto.... (19.06.1957) Pero en cuanto haya recuperado la libertad de su voluntad, ya no se ejerce más coacción sobre el ser, sino que siempre y constantemente se le ayuda para que pueda llegar a las alturas si quiere.

Se derrama una medida de gracia, que es completamente suficiente para alcanzar el estado original nuevamente en la tierra, si se usa correctamente. Mi amor y misericordia están constantemente dirigidos hacia aquellos seres que están encarnados como seres humanos en la Tierra debido a su última prueba de voluntad, y realmente no los considero con moderación.... Hago todo lo posible lo que solo conviene para llevarlos a la perfección. Por tanto, es posible que el ser logre esta perfección. Así también es un cierto fracaso, una subutilización de la gracia, una resistencia interior cuando no alcanza la perfección. Esto es entonces su propia culpa, cuyas consecuencias debe llevar él mismo, porque todo estaba a su mando, porque el hombre ignoró descuidadamente lo que Mi amor y misericordia le ofrecieron....

El camino anterior era, hasta la encarnación como ser humano, un ascenso constante.... el alma ya había alcanzado un nivel alto cuando se le permitió encarnar. Y el libre albedrio en el estado como ser humano puede traerla de vuelta a una recaída en las profundidades.... Pero Mi voluntad nunca provocará un paso atrás, nunca volveré a poner al ser a un estado que ya lo ha pasado, que ya había superado, sino que el ser mismo ha creado este estado, ha regresado voluntariamente a donde mucho antes había permanecido en una agonía indescriptible. El libre albedrio permitió tal cosa que, sin embargo, también podía volverse hacia arriba, que podía luchar por la cosa más gloriosa, la unión completa Conmigo....

Que el libre albedrio de los seres humanos en la tierra está más bien usado de mala manera que dirigido correctamente, es solo la consecuencia del no reconocimiento de la Obra de Redención de Jesucristo.... La caída a las profundidades no sería posible si el ser humano se dirigiera creyentemente a Él en busca de ayuda, Quien murió en la cruz para adquirir una voluntad fortalecida para el ser humano.... Y un humano nunca podrá alcanzar su perfección durante el tiempo en la tierra sin Jesucristo, porque todavía está cargado con la carga de su culpa original, lo que le da a Mi oponente poder sobre él. Y si el alma ahora entra en el reino del más allá sin ser redimida, entonces se encuentra en el mismo estado de debilidad que en la Tierra, y así como en la Tierra necesita la ayuda del divino Redentor, para llegar desde las profundidades a las alturas....

También se le ofrece ayuda en el más allá, pero nuevamente se le deja el libre albedrio para aceptarla o rechazarla. Y por eso todavía puede subir o caer.... pero nunca es empujado por Mí hacia arriba ni empujado hacia las profundidades, ella sigue su propio camino con plena libertad de voluntad. Y así también un paseo repetido por la Tierra como ser humano solo tendría lugar si fuera la propia voluntad del ser, porque Mi voluntad no es una translación hacia atrás a un estado ya cumplido, porque realmente tengo bastantes otras posibilidades para conseguirle al ser un progreso en su desarrollo.

Pero un ser fallecido inmaduro de la tierra es de una voluntad completamente debilitada. En su mayoría tampoco sabe que ya está en el más allá, sino que piensa que todavía está en la Tierra y solo se pelea con su destino porque sólo siente agonía e infelicidad. Pero se pasa principalmente en la cercanía de los humanos en la Tierra que son del mismo espíritu, es decir, también en la misma imperfección. Y busca expresarse a través de esos humanos y muchas veces los lleva acciones que quiso hacer o ha hecho en la Tierra....

Pero a un alma así nunca se la permitirá reencarnarse en la tierra, incluso si fuera su voluntad, porque para esta alma un paseo repetido por la Tierra también sería un mayor peligro de una caída aún más profunda y esto Mi amor y sabiduría lo reconocen y lo previenen. Con el aumento del conocimiento, la voluntad de un ser en el más allá también se fortalece, y entonces probablemente sería posible que el libre albedrio nuevamente tome una decisión por sí mismo y se esfuerce por alcanzar un objetivo.... Pero el aumento del conocimiento también significa luz.... y en este destello de luz, el alma ahora también ve el campo de actividad que la espera, y al mismo tiempo también ve el ascenso seguro a la altura....

Su libre albedrio ahora está dirigido tan seguramente hacia el objetivo que tiene enfrente, que nunca más reclamaría volver a la Tierra, que ahora le parece al ser como una prisión de la que ha escapado y que nunca volvería a visitar voluntariamente.... (20.06.1957) Sin embargo le asignan tareas en el reino del más allá, se le exige una actividad de servicio, que exige su plena actividad. Según su madurez espiritual, esa actividad se lleva a cabo en una de Mis interminables escuelas, mediante lo cual se deben entender las innumerables creaciones fuera de la Tierra.... los mundos y las estrellas que albergan a todos los seres espirituales con el propósito de su desarrollo posterior.

Estos mundos también fueron creados de Mi voluntad de amor, y siguen acogiendo nuevos seres cuyo grado de madurez corresponde precisamente a este o aquel astro en el que ahora pueden cumplir la tarea que les ha sido asignada: al servir en amor participar nuevamente en la Obra de Redención. Para eso el alma no necesita una forma externa material terrenal, porque es consciente de sí misma y por lo tanto es capaz de reconocerse a sí misma en cualquier momento y en cualquier lugar y obrar independientemente de Mi fuerza, tan pronto como solo se haya vuelto sensible a la luz. Y luego ella solo se esfuerza por ayudar a las almas a recibir la luz, que todavía andan en la oscuridad, lo que ella puede ver bien. Y como en una pesadilla piensa en el tiempo en la Tierra cuando estaba envuelto en un caparazón pesado y no tenía libertad.

Solo en casos muy especiales el alma decidirá voluntariamente volver a caminar sobre la Tierra, pero entonces ya está iluminada hasta tal punto que ve la ayuda que significa para los hombres en la Tierra si se establece una conexión directa para ellos desde el reino de la luz.... Y con el fin de poner a los hombres en la bendición de tal conexión, voluntariamente asume esta misión, que ella como un ser de luz reconoce como extremadamente útil. Tal ser de luz tampoco puede hundirse más en la vida terrestre, porque, aunque permanece en la Tierra bajo las mismas condiciones de vida, el alma dispone de suficiente fuerza y tampoco interrumpe el contacto Conmigo y por lo tanto continua, extrayendo fuerza de Mí para poder terminar su misión con éxito....

Ya no necesita tomar la prueba de voluntad que se requiere de cada ser todavía imperfecto. Una vez que un ser imperfecto haya dejado las gracias que le fluyen en abundancia, también debe soportar las consecuencias de su negligencia.... No puede esperar que se le ofrezcan una y otra vez las mismas posibilidades, que puede pasar por alto en su ceguera y en su resistencia hacia Mí. Pero Mi amor y misericordia no dejan caer a ningún ser, y lo que no logra en esta Tierra todavía se le puede dar en Mis interminables escuelas.... La dicha se puede lograr una vez, hasta incluso después de un tiempo infinitamente largo....

amén