• Back

ZAUZIMANJE ZA LUCIFERA....

Niti jednom biću Ja ne uskraćujem Moju Ljubav, ma koliko nisko ono palo, ma koliko udaljeno od Mene.... Jer nekad je proizašlo iz Moje Ljubavi i vječno će ostati u Mojoj Ljubavi. A to važi i za prvo-stvoreno stvorenje, čija griješnost ga je beskrajno udaljila od Mene.... čija oholost je za posljedicu imala propadanje u najdublju 'dubinu' i koje treba vječna vremena kako bi ponovo pronašlo put ka Meni.... sve dok se ponovno ne vrati u Očevu kuću i sve dok od Mene ponovno ne bude primljen kao Moj sin.... sve dok Mi i njegova Ljubav potpuno ne pripada.

Ovo stvorenje je od vječnosti bilo 'pozvano' na najvišu blaženost, i stoga je bilo stvoreno kao Moja slika i prilika, koje je bezgranično moglo raspolagati svjetlom i snagom, zbog čega je i njegova blaženost bila bezgranična. To što je to stvorenje palo učinilo ga je griješnim do te mjere za koju vama ljudima nedostaje mogućnost predstave, jer stajalo je u najvišem stupnju spoznaje, ogriješilo se je svjesno protiv svog Tvorca i Oca, Koga je isto tako poznavalo kao svoj izvor Koga međutim nije htjelo priznati.... To je bio njegov grijeh, pošto je osporavanjem Mene Samoga odbilo Moju Ljubav i time naspram Mene stvorilo 'udaljenost dubine ponora'. Svjesno se bacilo 'u Mojeg protivnika' (u Moje protivništvo), Mojeg neprijatelja, i nadalje se borilo protiv Mene....

Povratak tog stvorenja zahtijeva vječnosti, pošto mora proći isti put kako bi stiglo nazad do Mene, pošto je i odmetanje od Mene trajalo čitavu vječnost, jer i uspon i kod njega mora biti prevaljen postupno i ne može svojevoljno biti preskočen. Iznenadna promjena volje tog stvorenja stoga nije moguća, jer ono nije bilo zarobljeno kao ostala pala bića, pošto se nije dalo zarobiti kao sva ostala pala bića, jer Sam njemu.... kao Mojem prvo-stvorenom nositelju svjetla.... dao slobodu, kad se usprotivio proći tim istim putem kroz stvaranje. Ali to protivljenje poslužilo je Meni kao i svemu onom stvorenomu što se njegovom krivnjom sunovratilo u ponor. On mi je onda poslužio kao protupol, prilikom odluke slobodne volje tih (ostalih) palih stvorenja....

A i njemu je svaka mogućnost za povratak u Očevu kuću otvorena, pošto i njemu vrijedi Moja beskrajna Ljubav. No ne prisiljavam volju niti jednog stvorenja da mi bude podložna.... U tome je razlika, da Ja nikoga ne vežem, dok on svoja bića drži zarobljena. To što Ja stvorenja 'vežem' u djelima stvaranja i oduzimam im slobodnu volju, je čin Moje Ljubavi prema nesretnome koje Ja samo otimam njegovoj vlasti, kako bi ga osposobio da se jednom može slobodno odlučiti.... No on sam ne nalazi se ni u kakvoj vlasti, slobodan je, i sve što čini njegov je unutarnji poriv, a taj je uistinu loš.... I on od svog otpora protiv Mene nikada neće odustati, sve dok je u snazi, i tek kad od slabosti bude 'na podu' (dnu), zazvat će Me....

Što je drugačije nego kod onih stvorenja koja je sunovratio u ponor, koja su udaljavanjem izgubila snagu Moje Ljubavi, iako im Ja Sâm nisam oduzeo Ljubav, i koja bi kroz njegovu silu u ponoru bila vječno zadržana, da Ja potpuno oslabljenom ne pomognem i da ga njegovom utjecaju ne otmem sve dok opet ne zadobije toliko snage kako bi se moglo slobodno odlučiti u izboru svog gospodara. No tada Moj protivnik zahtijeva svoje pravo, koje mu Ja ne osporavam, pošto su ga stvorenja nekoć slijedila u slobodnoj volji. Tada dakle.... u stadiju čovjeka.... dolazi do duhovne borbe, do vršenja utjecaja na slobodnu volju čovjeka, putem dobrih ili loših sila....

A tu borbu odlučuje Ljubav. Ljubav hoće i mora uvijek odnijeti pobjedu.... I sad shvaćate da je i zašto je Ljubavno zauzimanje za ovo duhovno (koje se nalazi) u borbi 'od ogromnog uspjeha'.... Razumijet ćete da se Moja sila ne smije uplitati, pošto Ja niti jedno stvorenje ne prisiljavam.... da se Mom protivniku uvijek može suprotstaviti jedino Ljubav, i da je to jedino oružje kojem on podliježe, koje ga slabi, tako da oslobađa ono što mu je potpalo. Najveće djelo Ljubavi za izbavljenje ne-slobodnoga postigao je Isus Krist i time protivniku oteo sve one duše koje su se utekle pod Njegov Križ.... no kako bi krenule putem Križa, za to je mnogim stvorenjima još potrebna i pomoć, koja im dakle putem zauzimanja punog Ljubavi, od strane već slobodnih ljudi može biti pružena....

Zauzimanje u Ljubavi veliki je čimbenik prilikom izbavljanja onih duša koje se još nalaze u vlasti Mojeg protivnika.... koji je jedino stvorenje u čitavom beskraju koje želi vladati i koje vrši prisilu na 'izvorno u potpunoj slobodi stvoreno duhovno', a koji ne stoji pod Mojom vlašću u smislu da mu Ja ne odlučujem njegove misli, njegovo htjenje i postupke.... s Moje strane je i ovo biće potpuno slobodno.... Kome se dakle želite moliti za ovo biće? I što putem vaše molitve želite postići? Da mu Ja promjenim volju?.... Da Ja ublažim njegovu mržnju? Da ga Ja pokrenem na zaokret, koji on dobrovoljno mora učiniti?

Njemu su otvoreni svi putevi, Ja ga ne spriječavam, no Ja niti vršim prisilu na njega, pa čak ni prisilu Ljubavi, pošto je njegov pad bio i jeste nešto drugo nego pad stvorenja koja je stvorio Mojom snagom.... i jer je on njihov neprijatelj i prema njima postupa kao neprijatelj, pošto spriječava da ta stvorenja ponovo dođu do sreće i blaženosti u kojoj su nekoć bila.... On spram Mene stoji kao protivnik, i na glavu si tovari grijeh za grijehom, dok god zlorabi svoju moć, i 'stvoreno' u stanju slobodne volje tlači tako da mu (svemu stvorenom) je povratak Meni jedino i moguć uz pomoć Isusa Krista....

Samo Ljubav izbavlja iz njegove vlasti.... i želite li ga izbaviti, morate ga ljubiti, a to znači, s njim se povezati.... vašapomoć, koju možete pružiti, sastoji se samo od toga da izbavljate njegovu pratnju, kako bi on oslabio, pošto se on nikada neće obratiti, sve dok mu pripada išta duhovno; tek kad ostane sam, kad sve ono što je nekada od njega obrušeno ponovo dospije u visinu, napustiti će svoju mržnju, svoju bahatost i svoju Meni nasuprotnu volju, i tad ga Moja Ljubav može obuhvatiti, i tad mu Ja mogu biti 'Otac pun Ljubavi'.... Jer tad on opet čezne za Mojom Ljubavlju kao što je bilo u početku.

Amen

Voorbede voor Lucifer

Geen wezen onttrek Ik Mijn Liefde, al is het nog zo diep gezonken, al is het nog zo ver van Mij verwijderd. Want het is eens uit Mijn Liefde voortgekomen en zal eeuwig in Mijn Liefde blijven. En dit geldt ook voor het eerstgeschapen wezen, wiens zondigheid het oneindig ver van Mij verwijderde, wiens aanmatiging de val in de diepste diepte tot gevolg had en dat eeuwige tijden nodig heeft tot het weer de weg naar Mij heeft teruggevonden, tot het weer in zijn vaderhuis zal terugkeren en als Mijn zoon weer door Mij wordt opgenomen, tot ook zijn liefde Mij weer geheel en al toebehoort.

Dit wezen was van eeuwigheid voorbestemd voor de hoogste gelukzaligheid en daarom was het geschapen als Mijn evenbeeld, dat onbeperkt over licht en kracht kon beschikken en daarom was ook zijn gelukzaligheid onbegrensd. Dat dit wezen gevallen is, deed het zondig worden in een mate, waarvoor u mensen elk begrip ontbreekt. Want het bezat het hoogste inzicht. Het zondigde bewust tegen Zijn Schepper en Vader, Die het ook herkende als zijn Oorsprong, echter niet wilde erkennen. Dit was zijn zonde, omdat het door het afwijzen van Mij Zelf, Mijn Liefde afwees en zo dus de verwijdering van Mij - zo diep als een afgrond - tot stand bracht. Het wierp zich bewust op als Mijn tegenstander, als Mijn vijand, en streed voortaan tegen Mij.

Voor een terugkeer van dit wezen zijn eeuwigheden nodig, omdat het dezelfde weg terug moet gaan om bij Mij te komen en omdat ook het zich van Mij afkeren eeuwigheden heeft gevergd, omdat de klim omhoog ook bij hem trede voor trede moet worden afgelegd en niet willekeurig kan worden overgeslagen. Een plotselinge wilsverandering van dit wezen is daarom niet mogelijk, omdat het zich niet gevangen liet nemen zoals alle andere gevallen wezens. Want hem, als Mijn eerstgeschapen lichtdrager, liet Ik de vrijheid, toen hij weigerde dezelfde gang door de schepping te gaan.

Maar deze weigering werd voor Mij een dienst, evenals voor het door zijn schuld in de diepte gevallen wezenlijke. Hij diende Mij nu als tegenpool, in de vrije wilsbeslissing van het andere gevallene. Ook aan hem is elke mogelijkheid om terug te keren in het vaderhuis ontsloten, omdat ook hem Mijn nooit eindigende Liefde geldt. Maar de wil van geen enkel wezen dwing Ik om Mij volgzaam te zijn. Dit is het verschil, dat Ik niemand door Mijn Macht bind, terwijl hij zijn wezens geketend houdt. Wanneer Ik het wezenlijke bind in de scheppingswerken en het de vrije wil ontneem, dan is dit een werk van Mijn Liefde voor het ongelukkige, dat Ik alleen maar aan zijn macht ontruk, om het in staat te stellen, eens vrij te kunnen kiezen.

Maar hij zelf staat onder geen enkele macht. Hij is vrij en alles wat hij doet is zijn innerlijke aandrift en deze is waarlijk slecht. En nooit zal hij zijn weerstand tegen Mij opgeven, zolang hij sterk is. Pas wanneer hij van zwakte op de grond ligt, zal hij naar Mij roepen.

Maar anders is het gesteld met de wezens, die hij in de diepte heeft gestort, die door de afstand Mijn Kracht van Liefde kwijt raakten, ofschoon Ik Zelf hun de liefde niet onttrok en die door zijn macht eeuwig in de diepte zouden worden vastgehouden, wanneer Ik het totaal krachteloze niet zou bijstaan en het zolang aan zijn invloed zou onttrekken, tot het weer zoveel kracht bezit, vrij te kunnen beslissen in de keuze van zijn heer. Dan eist Mijn tegenstander zeer zeker zijn recht op, dat Ik hem niet zal weigeren, omdat de wezens hem eens vrijwillig zijn gevolgd. Dus dan, in het stadium als mens, vindt de geestelijke strijd plaats; de beïnvloeding van de vrije wil van de mens door goede of slechte krachten. En de liefde geeft in deze strijd de doorslag. De liefde moet en zal steeds zegevieren.

En u zult nu begrijpen, dat en waarom liefdevolle voorbede voor dit worstelende geestelijke het beste resultaat heeft. U zult begrijpen, dat Mijn Macht niet mag ingrijpen, omdat Ik geen wezen dwing; dat tegenover Mijn tegenstander steeds alleen maar liefde kan worden gesteld en dat dat het enige wapen is, waarvoor hij bezwijkt. Het maakt hem zwak, zodat hij het aan hem toebehorende vrijlaat.

De grootste daad van liefde voor de verlossing van het onvrije bood Jezus Christus aan en Hij ontrukte daardoor de tegenstander al die zielen, die onder Zijn kruis vluchtten. Maar om de weg naar het kruis te nemen, daar hebben veel wezens ook nog hulp bij nodig, die hen dus door liefdevolle voorspraak van de kant van reeds vrije mensen kan worden verleend. Voorbede in liefde is een grote factor bij de verlossing van de zielen, die zich in de macht bevinden van Mijn tegenstander, die het enige wezen is in de gehele oneindigheid, dat heersen wil en dat dwang uitoefent op het oeraanvankelijk in volledige vijheid geschapen geestelijke, die echter niet in Mijn Macht is, inzoverre, dat Ik te beslissen heb hoe hij moet denken, willen en handelen. Van Mij uit is ook dit wezen volledig vrij.

Tot wie zou u dus nu willen voorspreken voor dit wezen? En wat wilt u door uw gebed wel bereiken? Dat Ik zijn wil verander? Dat Ik zijn haat verzacht? Dat Ik hem zal bewegen terug te keren, wat hij vrijwillig moet aanpakken?

Hem staan alle wegen open. Ik hinder hem niet, maar Ik oefen geen enkele dwang op hem uit, zelfs geen dwang door liefde, omdat zíjn val iets anders was en is dan de val der wezens, die hij in het leven riep met Mijn Kracht, en omdat hij de vijand is van hen en hen als vijand behandelt, omdat hij verhindert, dat deze wezens weer gelukkig en gelukzalig worden zoals eens. Tegenover Mij staat hij als tegenstander en hij laadt zonde op zonde op zijn hoofd, zolang hij zijn macht misbruikt en het wezenlijke in het stadium van de vrije wil zo in het nauw brengt, dat de terugkeer voor het wezenlijke naar Mij juist alleen mogelijk is, door de hulp van Jezus Christus.

Alleen de liefde verlost uit zijn macht. En zou u hem willen verlossen, dan zou u van hem moeten houden. En dat betekent, u met hem te verbinden. Uw hulp, die u zult kunnen verlenen, bestaat alleen daarin, zijn aanhang te verlossen, opdat hij zwakker zal worden. Want nooit zal hij veranderen, zolang hem nog iets geestelijks toebehoort. Pas wanneer hij alleen staat, wanneer al het door hem eens ten val gebrachte weer omhoog is geklommen, zal hij zijn haat, zijn hoogmoed en zijn Mij weerspannige wil opgeven. En dan kan Mijn Liefde hem vastpakken en kan Ik weer een liefdevolle Vader voor hem zijn. Want dan begeert hij weer Mijn Liefde, zoals het was in het allereerste begin.

Amen