• Back

Responsibility of the soul in earthly life....

The responsibility the human being bears towards his soul in his earthly life must be made known to him, and this happens through instruction in the divine teaching which is offered to the human being as the teaching of Christ and which shows him the clear path he has to take. The knowledge of this must be imparted to him, otherwise he could not be held responsible. He must know that the body is capable of doing everything but that it does much at the expense of the soul; however, only the soul needs to take responsibility for itself and therefore it must muster the strength to deny the body what is beneficial to it but detrimental to the soul. And the soul alone determines what the body does. For the body without the soul is dead, so it is the soul that gives it life, because willing, thinking and feeling emanate from the soul, i.e. it is, as it were, the epitome of the soul. If now the thinking, feeling and willing is only turned towards the body and only its desire is fulfilled, then the soul must live in want, and its meagerness will become apparent when it has to answer for its life on earth. For the body passes away and therefore does not need to bear the consequences of the wrong way of life, while the soul has to suffer according to its earthly life. And this must be presented to man on earth so that he does not act out of ignorance but is rather aware of his responsibility. And this knowledge is imparted to him by the Christian teaching, which prescribes to man exactly what he should and should not do, which clearly and distinctly expresses God's will to him and which presents to him everything that is man's task on earth. If the human being lives in accordance with this Christian teaching, he will turn his attention to the shaping of his soul and pay less attention to his body, and he will never again need to fear future responsibility. He has then, so to speak, fulfilled his earthly task, namely moulding his soul, which requires the body to be set aside. And as soon as the body is valued less, the soul takes the course of higher development, namely it pays more attention to the spirit within itself and is instructed by it in everything that is beneficial for the soul to know and which brings it an increased state of maturity. And then it no longer needs to fear responsibility, it lives earthly life in accordance with God's will because it respects His voice which speaks to it through the spirit in the human being. For as soon as the human being allows the teaching of Christ to have an effect on him, he will do everything that Jesus Christ demanded of humanity. He will work in love and serve God and his neighbour, he will not ignore what God puts to the heart of man through His word. He will make the divine teaching of love the guiding principle for his earthly life and try to mould himself into love, his will and his deeds will be in accordance and always turned towards the good, and he will never fear responsibility, for he lives his earthly life according to Jesus' example, he tries to follow Him and is intimately and faithfully united with God. He has overcome the body and its demands, and the soul has united with the spirit in him....

amen

De verantwoordelijkheid van de ziel in het aardse leven

Welke verantwoordelijkheid de mens tegenover zijn ziel draagt in zijn leven op aarde, daarvan moet hij op de hoogte worden gebracht. En dit gebeurt door het onderrichten in de goddelijke leer, die de mens als leer van Christus wordt gegeven en die hem de duidelijke weg toont, die hij heeft te gaan. Het weten daarover moet hem worden overgebracht, daar hij anders niet ter verantwoording zou kunnen worden geroepen. Hij moet weten, dat het lichaam in staat is alles tot stand te brengen, maar dat het veel doet ten koste van de ziel. Maar alleen de ziel hoeft zich te verantwoorden en daarom moet zij de kracht opbrengen het lichaam te ontzeggen wat wel voor het lichaam bevorderlijk is, maar wat nadelig is voor de ziel. En alleen de ziel is bepalend voor dat, wat het lichaam doet. Want het lichaam zonder de ziel is dood, dus geeft de ziel dit pas het leven, omdat het willen, denken en voelen van de ziel uitgaat, dus als het ware het wezen is van de ziel. Is nu het denken, voelen en willen alleen op het lichaam gericht en wordt alleen zijn verlangen vervuld, dan moet de ziel gebrek lijden. En haar armoede zal duidelijk worden, wanneer ze zich moet verantwoorden voor haar leven op aarde. Want het lichaam vergaat en hoeft derhalve niet de gevolgen van een verkeerde levenswandel te dragen, terwijl de ziel moet lijden, beantwoordend aan haar leven op aarde. En dit moet de mens op aarde worden bekend gemaakt, opdat hij niet handelt uit onwetendheid, maar veel meer zich van zijn verantwoordelijkheid bewust is. En deze kennis verschaft hem de christelijke leer die de mens precies voorschrijft wat hij doen en laten moet; die hem de Wil van God helder en duidelijk kenbaar maakt en die hem alles voorhoudt, wat de opgave van de mens is op aarde. Leeft de mens in overeenstemming met deze christelijke leer, dan richt hij ook zijn aandacht op de vorming van zijn ziel en let hij minder op het lichaam en hij zal een verantwoording later niet meer hoeven te vrezen. Hij heeft dan in zekere mate zijn taak op aarde vervuld, namelijk zijn ziel gevormd, wat een achterstelling van het lichaam vraagt. En terwijl het lichaam weinig waardering wordt geschonken, gaat de ziel de weg van de hogere ontwikkeling. Ze slaat namelijk meer acht op de Geest in zich en wordt door deze onderwezen in alles wat voor de ziel bevorderlijk is te weten en wat haar een toestand van vergrote rijpheid oplevert. En dan hoeft ze geen verantwoording meer te vrezen. Ze leeft het aardse leven in overeenstemming met Gods Wil, omdat ze let op Zijn Stem die door de Geest in de mens tot hem spreekt. Want zodra de mens de leer van Christus op zich laat inwerken, zal hij alles doen wat Jezus Christus van de mensheid heeft verlangd. Hij zal in liefde werkzaam zijn en God en de naaste dienen. Hij zal niet onopgemerkt laten, wat God de mens in het hart legt door zijn Woord. Hij zal de goddelijke leer van de liefde als leidraad nemen voor zijn levenswandel op aarde en proberen zich tot liefde te vormen. Zijn wil en zijn doen zullen overeenstemmen en altijd gericht zijn op het goede. En nooit meer zal hij de verantwoording vrezen, want hij leeft zijn leven naar het voorbeeld van Jezus. Hij tracht Hem na te volgen en is trouw en innig met God verbonden. Hij heeft het lichaam en diens eisen overwonnen en de ziel heeft zich verenigd met de Geest in zich.

Amen