• Zurück

Der schmale und der breite Weg....

Wählet den Weg, der euch der ewigen Heimat entgegenführt. Er ist zwar schmal und mühevoll, und ihr müsset eure ganze Kraft aufbieten, um nicht abzugleiten auf den breiten Weg, der wohl Freuden und Annehmlichkeiten bietet, euch jedoch einem anderen Ziel entgegenführt. Und ob auch der Weg schmal ist und entbehrungsreich, so ist euch doch ein Begleiter ständig zur Seite, Der euch Kraft gibt, euch stützt und euch sicher über alle Fährnisse des Lebens geleitet, so ihr Ihn nur rufet und Seine Hilfe begehrt. Der breite gangbare Weg bietet unentwegt Annehmlichkeiten und Erleichterungen aller Art, und daher wird er beschritten von denen, die Mühe und Plagen meiden und sich das Erdenleben angenehm gestalten wollen. Doch es wird dieser Weg nie zur Höhe führen. Es wird der Mensch, der auf dem breiten Wege wandelt, stets und ständig der Erde anhangen und in größter Gefahr sein, daß er in der Tiefe endet. Es nehmen die Freuden des Lebens sein ganzes Denken in Anspruch, sein Denken und Empfinden verflacht, und er findet Gefallen an höchst irdischem wertlosen Tand, er frönt den Begierden des Körpers und ist den Lastern mit allen Sinnen ergeben. Und ein solcher Lebenswandel kann nimmermehr zur Höhe führen, sondern muß mit dem Verderben enden. Es wird alle Kraft, die Gott dem Menschen zur Erhaltung seines Lebens zuwendet, vergeudet auf völlig nutzloses Beginnen, es umziehet sich die Seele mit immer dichterer Hülle, anstatt diese aufzulösen und sich zu befreien aus den Fesseln, die an die Erde ketten. Und das kann nur Rückgang für die menschliche Seele bedeuten, nicht aber zur Höherentwicklung führen, während der schmale Weg sicher zur Höhe führt, wenn auch über Dornen oder unüberwindlich scheinendes Gestrüpp. Denn es erkennet die Seele am Ende des Weges Den, Der ihre Erfüllung ist.... Er sendet ihr Sein Licht entgegen, so daß sie nicht in Dunkelheit wandelt, sondern alle Gefahren erkennt und sie zu umgehen weiß. Er gibt ihr Kraft und Stärkung durch Seine Lichtgestalt, Er strecket dem Ringenden die Hände entgegen und stützt ihn, so er niederzusinken droht. Doch am Ende des Weges erwartet die Seele die wohlverdiente Rast, und diese ist unvorstellbar herrlich, daß keine Mühe und Widerwärtigkeit des Weges zu groß war, gemessen an jener Herrlichkeit, während der Wanderer am breiten Erdenweg seine Freuden und Erholungen schon genossen hat und leer ausgeht, so er am Ziel angelangt ist. Denn er hat ein anderes Ziel angestrebt, er hat niemals des Wegendes gedacht, sondern dem Erdenleben alle Annehmlichkeiten entlockt, und muß nun darben in äußerster Not, denn die Entsagungen, die nun sein Los sind, berühren ihn weit schmerzlicher, da er voller Gier seines Erdenlebens gedenkt und seine Laster und Begierden nicht mehr erfüllen kann. Denn er hat das Erdenleben nicht genützt für das Wohl seiner Seele, er hat sich nicht überwinden können, kleine Opfer auf sich zu nehmen, sondern in vollen Zügen genossen. Und die Erfüllung des Erdenlebens bedeutet qualvolle Entsagungen im Jenseits, die nicht willkürlich beendet werden können....

Amen

De smalle weg en de brede weg

Kies de weg, die u naar het eeuwige vaderland leidt. Het is weliswaar smal en lastig en u moet uw volledige kracht gebruiken om niet af te dwalen naar de brede weg, die wel vreugden en genoegens biedt, maar u naar een ander doel leidt. En hoewel de weg ook smal en vol ontberingen is, u staat toch een Begeleider terzijde, Die u kracht geeft, u ondersteunt en u zeker over alle gevaren van het leven geleidt, als u Hem maar roept en naar Zijn hulp verlangt.

De brede gangbare weg biedt onophoudelijk genoegens en faciliteiten van allerlei aard. En daarom wordt hij betreden door degenen, die moeiten en lasten vermijden en het aardse leven aangenaam willen maken. Maar deze weg zal nooit naar de hoogte leiden. De mens, die over de brede weg gaat, zal voortdurend de aarde aanhangen en in het grootste gevaar verkeren, dat hij in de diepte eindigt. De vreugden van het leven nemen zijn gehele denken in beslag. Zijn denken en voelen worden oppervlakkig en hij heeft plezier in heel aardse, waardeloze rommel. Hij geeft zich over aan de verlangens van het lichaam en is de zonde met alle zinnen toegedaan. En zo’n levenswandel kan nooit naar de hoogte, maar moet tot het verderf leiden.

Alle kracht, die God de mens voor de instandhouding van zijn leven doet toekomen wordt verspild aan nutteloze ondernemingen. De ziel omkleedt zich met een steeds dichter omhulsel, in plaats van deze op te lossen en zich te bevrijden uit de boeien, die het aan de aarde vastketent. En dat kan alleen maar de achteruitgang voor de menselijke ziel betekenen, maar niet tot een opwaartse ontwikkeling leiden, terwijl de smalle weg zeker naar de hoogte leidt, hoewel het ook over doornen of onoverwinnelijk lijkend struikgewas voert.

Want de ziel herkent aan het einde van de weg Degene, Die haar vervulling is. Hij stuurt haar Zijn licht tegemoet, zodat ze niet door de duisternis gaat, maar alle gevaren herkent, die ze weet te omzeilen. Hij geeft haar kracht en versterking door Zijn lichtende gestalte. Hij strekt de handen uit naar degene, die worstelt en steunt hem, als hij dreigt te vallen. Maar aan het einde van de weg wacht de ziel de welverdiende rust en deze rust is onvoorstelbaar kostelijk, zodat geen moeite of tegenspoed te groot was, gemeten aan deze heerlijkheid, terwijl de wandelaar op de brede aardse weg zijn vreugde en ontspanning al genoten heeft en leeg eindigt, als hij bij het doel aanbelandt.

Want hij heeft een ander doel nagestreefd. Hij heeft nooit aan het einde van de weg gedacht, maar hij heeft alle genoegens aan het aardse leven ontlokt en moet nu in de grootste nood gebrek lijden, want de ontzeggingen, die nu zijn lot zijn, raken hem veel pijnlijker, omdat hij vol begerigheid aan zijn aardse leven denkt en hij zijn zonden en verlangens niet meer vervullen kan. Want hij heeft het aardse leven niet benut voor het welzijn van zijn ziel. Hij heeft zichzelf niet kunnen overwinnen om een klein offer te brengen, maar met volle teugen genoten. En de vervulling van het aardse leven betekent kwellende ontzeggingen in het hiernamaals, die niet eigenmachtig beëindigd kunnen worden.

Amen