In elke fase van uw positieve ontwikkeling moest u dienen, want elk scheppingswerk had zijn doel en bestemming. Niets is doelloos geschapen door de macht van de Schepper Die het eens gevallen wezenlijke weer opwaarts wil voeren. Als mens zult u weliswaar niet overal een dienend doel kunnen herkennen, maar de Schepper zelf liet zich door Zijn wijsheid en liefde leiden, al Zijn scheppingen een taak toe te wijzen. En door de vervulling hiervan werd toch steeds het doel bereikt dat het daarin gebonden geestelijke stap voor stap opwaarts ging. Het wezenlijke legt dus in de gebonden toestand een eindeloos lange weg van ontwikkeling af, zoals u mensen dit al menigmaal bekend werd gemaakt. Maar beslissend voor de uiterste voltooiing kan alleen datgene zijn wat in vrije wil door het wezen wordt volbracht. Beslissend is alleen het dienen als mens, het dienen van het eens gevallen wezen in het stadium van de vrije wil. De mens moet dienen in liefde, dan wordt hij in vrije wil werkzaam naar Gods wil en wordt hij nog op aarde volmaakt.
De liefde zal altijd tot uitdrukking komen in het dienen, omdat de liefde steeds haar best doet het voorwerp van de liefde gelukkig te maken, het te helpen. En de dienende liefde is een zuiver goddelijke liefde. Ze is niet verkeerd gericht zoals vroeger toen ze alleen zichzelf bevredigde. Integendeel, ze heeft altijd alleen het welzijn van de naaste tot doel en uit zich daarom steeds in dienen. Wat nu de mens in dienende liefde onderneemt, zal altijd gezegend zijn en steeds naar de uiteindelijke volmaaktheid leiden. Maar laat hij werken van dienende naastenliefde achterwege, dan blijft hij onherroepelijk op hetzelfde niveau van zijn ontwikkeling staan en dreigt er bovendien gevaar dat zijn eigenliefde sterker wordt en dat hij terugzinkt, dat zijn aards bestaan nutteloos is omdat hij als mens niet meer wordt gedwongen.
Wie dienstbaar is in onbaatzuchtige liefde, vervult ook de goddelijke wil. En hij komt weer dichter bij zijn God en Schepper, omdat dienende liefde ook een bewijs van deemoed is, omdat de mens nu niet meer aanmatigend is, wat eens zijn val teweeg heeft gebracht. De gehele schepping dient, al is het ook in gebonden toestand, en het eens gevallen geestelijke legt in deze gebonden toestand nu de weg naar God af. Het kan echter niet in deze toestand het uiteindelijke doel bereiken dat de vrije wil als voorwaarde heeft, daar anders het wezen eeuwig een geoordeeld wezen zou blijven en niet meer overeen zou komen met de oertoestand waar het zich vrij kon ontwikkelen en vrij kon scheppen en werken. Het is noodzakelijk dat het deze vrijheid weer verkrijgt en zich weer strikt in de goddelijke wil ophoudt, ofschoon het ook zijn wil verkeerd kan gebruiken. En deze beslissing moet de mens gedurende zijn aards bestaan nemen om weer te worden wat hij was in het allereerste begin. Daarom moet hij dienen. En dit vereist een achterstellen van de eigenliefde, een zich vormen tot onbaatzuchtige goddelijke liefde die steeds alleen maar gelukkig wil maken. En dit is voor de mens in het begin niet gemakkelijk, maar kan gedurende het aardse bestaan worden bereikt, omdat hem alle hulpmiddelen worden geboden om zijn eigenliefde geheel te veranderen. Dan zal de mens alleen nog aan zijn naaste denken en daardoor ook de liefde tot God bewijzen en dus weer dichter bij Hem komen, zoals hij zich eens uit vrije wil van Hem verwijderde. En al meent u mensen ook u te vervolmaken door het verrichten van handelingen en gebruiken, zolang deze niet bestaan uit werken van dienende naastenliefde, zijn ze waardeloos voor God en dragen ze niet bij tot uw positieve ontwikkeling.
U zult u alleen door dienende liefde kunnen vervolmaken, want alleen deze getuigt van uw vrije wil om naar God terug te keren. En Hij zal u ook steeds weer gelegenheden verschaffen waar u aanleiding zal worden gegeven tot dienende liefde, waar u de naaste zult kunnen bijstaan in geestelijke en aardse nood, waar u allen die in een benarde positie geraken en zichzelf daar niet uit kunnen bevrijden, zult kunnen helpen, troosten en beschermen.
De gang over de aarde tevoren door alle scheppingen was wel zwaar en smartelijk, maar u kwam daardoor zeker hogerop, omdat u volgens de natuurwet werd genoodzaakt tot dienen. Maar in het stadium als mens is het voor u veel moeilijker, want u zult uzelf moeten overwinnen. Uw vrije wil moet actief worden dat te doen, waartoe u voorheen was gedwongen door de natuurwet. U zult moeten dienen, maar wordt daar niet meer toe gedwongen. Alleen uw wil beslist. En daarom draagt u ook grote verantwoordelijkheid voor uw leven op aarde als mens. U zult weer kunnen afglijden, maar u zult ook het allerhoogste kunnen bereiken. U zult u door dienende liefde kunnen verbinden met de eeuwige Liefde zelf en dan is uw doel op aarde bereikt. U hebt de aaneensluiting gevonden met uw God en Schepper. U keert als kinderen terug naar de Vader van Wie u als schepsel eens bent weggegaan.
Amen
VertalerDans chaque phase de votre développement vers le Haut vous deviez servir, parce que chaque Œuvre de Création avait son but et sa destination, rien n’a été créé sans sens par le Pouvoir du Créateur, Lequel voulait reconduire en haut l'essentiel mort. En tant qu’homme vous ne pouvez certainement pas remarquer partout un but servant, mais le Créateur Lui-Même S’est laissé déterminer par Sa Sagesse et par Son Amour à assigner à toutes ses Créations une tâche dont l'accomplissement était toujours seulement d’atteindre le but, en faisant en sorte que le spirituel lié arrivait un pas après l'autre vers le Haut. L'essentiel dans l'état d'obligation parcourt donc une infiniment longue voie de développement, comme il a été déjà plusieurs fois annoncé à vous les hommes. Mais ce qui est décisif pour le dernier perfectionnement peut être seulement ce qui est accompli par l'être dans la libre volonté, il est décisif seulement en tant qu’homme, c’est-à-dire en tant qu’être autrefois tombé, de servir dans le stade de la libre volonté. L'homme doit servir dans l'amour, alors il devient actif dans la libre volonté selon la Volonté de Dieu et arrive à la perfection encore sur la Terre. L'amour se manifestera toujours dans le service, parce que l'amour s’efforce toujours de rendre heureux l'objet de l'amour, de l'aider. L'amour servant est toujours le pur amour divin, il n'est pas mal orienté comme autrefois où il se satisfaisait seulement lui-même, mais il a toujours pour but seulement le bien du prochain et il se manifeste donc toujours en servant. Ce que maintenant l'homme entreprend dans l'amour servant, sera toujours bénit et mènera au dernier perfectionnement. Mais s'il omet les œuvres de l'amour servant au prochain, alors il reste arrêté irrévocablement sur la même marche de son développement et il existe alors le danger que son amour propre se renforce et qu’il retombe, que sa vie terrestre soit une course à vide parce que comme homme il n'est plus forcé. Celui qui sert dans l'amour altruiste, s'acquitte de la Volonté divine et il s'approche de nouveau de son Dieu et Créateur, parce que l'amour servant est aussi une preuve d'humilité, parce que l'homme n'est plus arrogant, chose qui a entrainé autrefois sa chute. Toute la Création sert, même si c’est dans l'état d'obligation, et le spirituel autrefois tombé re-parcourt maintenant la voie du retour à Dieu dans cet état d'obligation, mais dans cet état il ne peut pas atteindre le dernier but qui suppose la libre volonté, autrement l'être resterait éternellement un être jugé et il ne correspondrait plus à l'état d’Ur dans lequel il a été externalisé libre et où il pouvait créer et agir librement. Il doit absolument obtenir de nouveau cette liberté et maintenant se bouger à nouveau vraiment dans la Volonté divine, bien qu’il puisse aussi employer d’une manière fausse sa volonté. L'homme doit prendre cette décision pendant sa vie terrestre, pour devenir ce qu’il était au début, donc il doit servir. Cela exige une rétrogradation de l'amour propre, il doit se former en amour altruiste, divin, qui veut toujours seulement rendre heureux, chose qui n'est initialement pas facile pour l'homme, mais qui peut être atteinte pendant la vie terrestre, parce que lui sont offerts tous les moyens d'aide pour qu’il fasse taire son amour propre et que l'homme pense maintenant seulement encore à son prochain et avec cela montre aussi l'amour pour Dieu et s'approche de nouveau de Lui, comme autrefois il s'était éloigné de Lui dans la libre volonté. Même si vous les hommes croyez vous perfectionner en déroulant des actions et des usages, tant que ceux-ci ne consistent pas en œuvres d'amour servant pour le prochain, ils sont sans valeur devant Dieu et ils ne contribuent pas à votre développement vers le Haut. Vous pouvez vous perfectionner seulement à travers l'amour servant, parce que seulement celui-ci témoigne de votre libre volonté de revenir à Dieu. Il vous créera toujours de nouveau des occasions dans lesquelles vous êtes poussés à servir dans l'amour, dans lesquelles vous pouvez assister le prochain dans la misère spirituelle et terrestre, dans lesquelles vous pouvez aider, consoler et protéger tous ceux qui sont arrivés dans les oppressions et qui ne peuvent pas s’en libérer eux-mêmes. Le chemin terrestre au travers de toutes les Créations est certes difficile et douloureux, mais avec cela vous arrivez certainement en haut, parce que par obligation vous avez été poussés à servir. Mais dans le stade comme homme il est beaucoup plus difficile pour vous, parce que vous devez vous dépasser vous-mêmes, votre libre volonté doit devenir active pour faire ce à quoi vous étiez auparavant forcés à travers la Loi de la nature. Vous devez servir, cependant vous n'y êtes pas forcés, mais c’est uniquement votre volonté qui décide. Donc vous portez une grande responsabilité lors de votre vie terrestre comme homme, vous pouvez à nouveau retomber, mais aussi arriver en haut, vous pouvez vous unir avec l'Éternel Amour Même à travers le service dans l'amour, alors votre but sur la Terre a été atteint, vous avez trouvé l'unification avec votre Dieu et Créateur, vous êtes revenus comme fils à votre Père, dont vous êtes autrefois procédés comme créatures.
Amen
Vertaler