• Terug

Opheldering over de materie en haar opdracht

Alle materie is verdichte geest. En zo is de gehele aards-stoffelijke wereld eens door Mij uitgestraalde kracht die in het allereerste begin haar bestemming niet nakwam omdat zij er niet toe gedwongen werd, die echter volgens de wet van eeuwigheid werkzaam moest worden, en daarom omgevormd werd tot scheppingen van allerlei aard - waarvan het functioneren bepaald werd door natuurwetten en dit in gedwongen toestand. Door de wettelijke vervulling van hun taak treedt het geestelijke een steeds hoger stadium van ontwikkeling binnen en zodanig is de schepping in de grond van de zaak geestelijks - op de meest uiteenlopende niveaus van ontwikkeling. Vanaf het hardste gesteente, als plant of dier, omhoog tot de mens toe, gaat de ontwikkeling opwaarts, die gegarandeerd is door een voortdurende dienende werkzaamheid van elk afzonderlijk scheppingswerk. De materie valt steeds weer uiteen, dat wil zeggen: al het geestelijke wisselt voortdurend van uiterlijk en neemt een nieuwe, hogere vorm aan en ontwikkelt zich op die manier tot aan het stadium, waarin het zich als mens mag belichamen om ook nu weer door dienend werkzaam te zijn, zich te bevrijden uit de laatste vorm op deze aarde.

Steeds zullen materiële omhulsels of uiterlijke vormen het rijpere geestelijke bevatten en dit dienen om zich verder te voltooien. De omhulsels zelf worden steeds weer opgelost en de daarin geborgen geestelijke substanties zullen zich eveneens verenigen met substanties van dezelfde rijpheid en hun volgende vorm aannemen, zolang tot alle kracht zich weer verzameld heeft, die in het oerbegin als "wezen" uitgestraald was, en nu het wezen weer bestaat in zijn vroegere hoedanigheid, echter zonder enige liefde die het eertijds niet meer van Mij wilde aannemen. Deze liefde nu wordt als vonkje aan de nu als mensenziel op aarde levende oergeest toegevoegd, als een genadegeschenk mijnerzijds. En nu kan de mens weer zijn voltooiing bereiken, hij kan weer volmaakt worden zoals hij eens uit Mij was voortgekomen. En dan is het uiteindelijke doel bereikt dat Ik Mij gesteld heb bij het scheppen van de wezens.

Tot het vroegere wezen echter de weg door de scheppingen der aarde is heengegaan, vergaan er eindeloze tijden. Want wat als materie voor u zichtbaar is, had al lange perioden nodig voor haar omvormingen. Want de eerst harde materie, het gesteente, geeft niet zo gauw het geestelijke vrij. En als niet onder invloed van natuurwetten een uiteenvallen van de harde buitenkant plaatsvindt, kunnen eeuwigheden vergaan tot er een losser worden intreedt. Tot deze wereld van gesteenten een lichtere vorm van leven laten zien in die zin, dat ze geheel verandert of ook wel uiteenvalt en het gekluisterde geestelijke vrij laat, dat nu in een minder vaste vorm opnieuw gebonden wordt. En zo zal de nieuwere vorm steeds gemakkelijker oplosbaar worden en al de scheppingswerken geven het geestelijke de mogelijkheid daarin verder te rijpen. En zo komt dit aanvankelijk geheel verharde dode geestelijke langzaam tot leven. Het wisselen van de uiterlijke vorm vindt steeds sneller plaats en in de gehele schepping is er een voortdurend leven en sterven, een worden en vergaan te zien.

Maar het geestelijke heeft eindeloze tijden nodig voor zijn ontwikkelingsgang, die als mens op de aarde beëindigd wordt. En steeds moet onderscheiden worden, dat elke uiterlijke vorm uit geestelijke substanties bestaat die in het begin van hun ontwikkeling staan en dat elke uiterlijke vorm weer geestelijke substanties bevat die reeds een hogere graad van rijpheid bereikt hebben en in die vorm nog verder uitrijpen moeten. En daarom hoeft het uiterlijk omhulsel niet steeds zo gewaardeerd te worden als het geestelijke dat het in zich draagt. Het uiteenvallen van de buitenkant zal altijd een daad van bevrijding zijn voor het gekluisterde geestelijke en tevens een stap omhoog in de positieve ontwikkeling betekenen voor de materie zelf, die als uiterlijke vorm de zielesubstanties omhult. Deze omhulsels hebben nog een lange tijd nodig tot ook zij als bestanddeel van een ziel hun laatste weg over de aarde afleggen.

Maar des te gewilliger een omhulsel zijn dienst verricht, des te sneller gaat het vooruit in zijn ontwikkeling, steeds echter volgens de wettelijke ordening. En zo heeft ook het laatste uiterlijk omhulsel - het menselijk lichaam - een heel grote opdracht, waarbij het nakomen ervan de geestelijke substanties waaruit het lichaam is opgebouwd, ook een snelle vooruitgang van haar ontwikkeling brengen kan, als het lichaam zich geheel naar de eisen van de ziel voegt en dus mede vergeestelijkt kan worden tijdens het aardse leven, wat voor een gevallen oergeest een verkorte aardse weg kan betekenen, wiens toebehoren door buitengewoon dienen en lijden bijdraagt tot een veel snellere terugkeer van die oergeest tot Mij, wanneer deze als mens zijn gang over de aarde gaat en niet meer de terugval in de diepte hoeft te vrezen omdat deze al uitgerijpte substanties hem een zekere voltooiing verzekeren. De kennis hierover kan u er toe aansporen, geheel bewust de vergeestelijking van het lichaam gedurende het aardse leven na te streven en dus een levenswandel te leiden geheel volgens de geboden van de liefde, omdat de liefde de weg is die tot de totale vergeestelijking van het lichaam voert.

Amen

Explicação da matéria e da sua tarefa....

Toda a matéria é matéria espiritual solidificada.... E assim todo o mundo terreno-material é força espiritual outrora emanada por Mim, que inicialmente não cumpriu o seu propósito porque não foi obrigado a fazê-lo, mas que, de acordo com a lei da eternidade, deveria tornar-se activo e, por isso, foi moldado em criações da mais diversa espécie, que foram determinadas pela lei natural para cumprir a sua função e também a cumpriram na lei da compulsão. Através da realização legal da actividade o espiritual entra num grau de desenvolvimento constantemente superior, e assim a criação é fundamentalmente espiritual nos mais variados graus de desenvolvimento. Desde a rocha mais dura, como planta ou animal até ao ser humano, o desenvolvimento sobe, o que é garantido pela actividade de serviço constante de cada obra de criação. A matéria é dissolvida uma e outra vez, ou seja, tudo o espiritual muda constantemente a sua forma externa e assume uma nova deformação superior e, assim, amadurece lentamente até chegar ao estágio em que se permite encarnar-se como ser humano, a fim de agora também se redimir novamente através da actividade servidora da última forma nesta terra. As conchas materiais ou formas externas irão sempre conter substâncias espirituais maduras e servi-las para amadurecer. As próprias conchas dissolver-se-ão sempre de novo, e as substâncias espirituais no seu interior unir-se-ão também com substâncias igualmente maduras e assumirão as suas próximas deformações até que todas as forças se tenham reunido novamente, o que foi originalmente emitido como um 'ser', e agora o ser existe novamente no seu estado inicial, mas desprovido de todo o amor que outrora já não queria aceitar de Mim. Este amor será agora adicionado como uma pequena centelha ao espírito original, que agora vive na terra como a alma do ser humano, como um presente de graça da Minha parte, e agora pode alcançar a sua perfeição novamente, pode tornar-se perfeito novamente como uma vez saiu de Mim, e então o objectivo final que me propus quando criei os seres terá sido alcançado.... Mas até que o primeiro ser tenha passado pelas criações da terra passarão tempos intermináveis, pois o que é visível como matéria já precisou de longos períodos de tempo para a sua transformação, pois a matéria inicialmente dura, o mundo das rochas, não liberta o espiritual tão rapidamente. E se uma dissolução da forma exterior dura não ocorrer por influência da lei natural, as eternidades podem passar até que ocorra um ligeiro afrouxamento, até que este mundo rochoso mostre uma ligeira vida na medida em que muda em si mesmo ou se desfaz e liberta o espiritual ligado, que agora está novamente ligado de uma forma mais leve. E assim a deformação tornar-se-á cada vez mais fácil de dissolver, e todas as obras de criação darão ao espiritual a oportunidade de amadurecer nela, e assim, inicialmente, este espiritual morto completamente endurecido ganha vida.... A mudança da forma externa ocorre cada vez mais rapidamente, e um constante viver e morrer, um devir e uma morte podem ser observados em toda a criação.... Mas o espiritual precisa de tempos intermináveis para o seu curso de desenvolvimento, que termina como ser humano na terra. E deve ser sempre mantido à parte que cada forma externa é espiritual que se encontra no início do seu desenvolvimento, e que cada forma externa contém novamente espiritual que já atingiu um grau de maturidade mais elevado e deve amadurecer ainda mais na forma.... E, portanto, a casca exterior não precisará sempre de ser valorizada tanto como a substância espiritual abrigada dentro dela, a dissolução da forma exterior será sempre um acto de libertação para aquilo que está ligado dentro dela e, ao mesmo tempo, significa também uma fase de desenvolvimento ascendente para a própria matéria que, como forma exterior, envolve as substâncias da alma. Estas conchas ainda precisam de muito tempo até que também elas cubram o seu último curso terreno como componente de uma alma. Mas quanto mais voluntariamente essa concha 'serve', mais rapidamente progride no seu desenvolvimento, mas sempre em ordem legal. E assim também a última concha exterior.... o corpo humano.... tem uma tarefa muito grande, cujo cumprimento está sempre em ordem legal. uma tarefa muito grande, cujo cumprimento também pode trazer as substâncias espirituais a partir das quais o corpo se forma rapidamente no seu desenvolvimento.... se o corpo se submete completamente às exigências da alma e pode, portanto, ser espiritualizado durante a vida terrena, o que pode significar um progresso terreno abreviado para um espírito original caído, cujos membros contribuem para o regresso mais rápido do espírito original a Mim através de um serviço e sofrimento invulgares, se percorre o caminho através da terra como ser humano e já não precisa de temer a recaída no abismo, porque as substâncias já amadurecidas garantem-lhe uma perfeição segura.... (7/31/1963) O conhecimento disto pode levá-lo a esforçar-se conscientemente pela espiritualização do corpo durante a vida terrena e assim levar um modo de vida que corresponda completamente aos mandamentos do amor, porque o amor é o caminho que leva à espiritualização plena do corpo...._>Ámen