• Terug

De laatste woorden van Jezus aan het kruis

Ik wil u altijd geven wat u begeert. U zult alleen maar op de stem in u acht hoeven te slaan en die zal u naar waarheid onderrichten, omdat Ik wil dat u vast in de waarheid staat en een duidelijk beeld verkrijgt: mijn kruisdood heeft u mensen verlossing gebracht, hij heeft uw vroegere zondenschuld teniet gedaan. Ik heb als mens Jezus de grootste kwellingen op Me genomen en het bitterste sterven was mijn lot. Doch daar Ik als "God" niet kon lijden, betrok Ik een menselijk omhulsel dat in staat was te lijden en ook de wil opbracht voor Zijn medemensen te lijden om mijn gerechtigheid genoegdoening te schenken, om voor Zijn gevallen broeders de weg naar Mij vrij te maken. Maar het was diens vrije wil. Hij werd niet door de Godheid die in Hem was gedreven tot Zijn offer dat Hij Mij brengen wilde, ofschoon de Liefde, die Ik zelf was, reden geweest is, dat Hij deze wil opbracht. Maar Ik zelf oefen geen enkele dwang uit op de wil van een mens en mijn liefde dwingt ook niet. Maar wie de liefde heeft, kan niet anders dan ze laten uitstralen. En zo ook straalde de mens Jezus de liefde uit en daarmee wilde Hij de mensheid alleen maar gelukkig maken. Dus wilde Hij ook steeds alleen datgene, wat de medemensen hielp zalig te worden. De wil van de mens Jezus was vrij. Maar Hij had zich geheel aan Mij en mijn wil ondergeschikt gemaakt. En zo kwam het, dat Zijn wil niet anders gericht kon zijn dan de mijne. Want de liefde in Hem was zo sterk, dat ze zich had verenigd met de eeuwige Liefde, die Ik zelf was. Dus was Ik zelf in Hem en Ik zelf volbracht in Hem het verlossingswerk.

En toch moest de mens Jezus de laatste beslissing zelf treffen, toen Hij de zwaarste gang aanvaardde, de weg naar het kruis. En ofschoon Ik als de eeuwige Liefde in Hem was, trok mijn geest die God is, zich terug, dat wil zeggen de liefde, de geest, dwong Hem niet zo te handelen. Hij hield zich stil en liet de mens Jezus schijnbaar alleen in Zijn worsteling. En dit was het zwaarste, dat de mens Jezus zich alleen voelde in Zijn nood en toch de weg ging tot het einde. Hij was niet alleen, want eeuwig zou Ik Me niet kunnen scheiden van Hem, die met Mij één was geworden. Maar Ik uitte Me niet meer, omdat een overgroot menselijk lijden en gemarteld worden nodig was om de mensheid te bevrijden van de oer-schuld die de mens Jezus bereidwillig op zich nam. En daarom is het zoenoffer een werk van de barmhartigste liefde geweest, dat ooit op aarde werd volbracht. En deze martelingen hielden aan tot Zijn dood aan het kruis en deden Hem de woorden uitroepen: "Mijn God, mijn God, waarom hebt U Me verlaten?" Ik was in Hem, maar Ik uitte Me niet. Maar het was alleen nog het lichaam dat leed, tot Zijn ziel Mij herkende, toen Hij riep "Het is volbracht" en "Vader, in Uw handen beveel Ik mijn geest".

Het lichaam had geleden tot en met het einde en Ik moest Me in deze uren terugtrekken, daar anders Zijn al vergeestelijkte ziel ook het lichaam ongevoelig zou hebben gemaakt voor pijn, omdat de geest uit Mij niet lijden kan. En de mens Jezus had de vergeestelijking van ziel en lichaam al bereikt door Zijn levenswandel op aarde. Maar de zin en het doel van Zijn gang over de aarde was het delgen van de zondenschuld, dat alleen door een ontzaglijk grote mate van lijden mogelijk was. Daarom dus, dat de Godheid terug trad en de "mens" Jezus overliet aan Zijn beulen, die in opdracht van mijn tegenstander waarlijk het schandelijkste werk uitvoerden, omdat Jezus het zelf zo wilde. Want Zijn ziel had zich zelf aangeboden om naar de aarde af te dalen, om voor Zijn gevallen broeders het zoenoffer te brengen, vlees aan te nemen om juist dat onmetelijke lijden en gemarteld worden op zich te nemen, omdat alleen een mens in staat was te lijden. En Ik nam het offer aan, want de liefde bracht het, die nooit mag worden geweerd. En de liefde bleef in Hem tot aan Zijn dood, al liet ze ook haar kracht niet meer voelen. Dus moest Ik zelf ook in Hem zijn geweest, ook wanneer Ik Me stilhield, opdat het verlossingswerk zijn bekroning beleefde: dat een mens zich liet kruisigen voor Zijn medemensen, dat Hij waarlijk een offer bracht dat Ik als werk van verzoening aannam voor de zondenschuld van de hele mensheid. Geen goddelijke kracht heeft Hem het offer lichter gemaakt, omdat de Liefde zelf zich stilhield, ofschoon Ze totaal van de mens Jezus bezit had genomen.

En dit is ook een mysterie dat u mensen nog niet zult kunnen begrijpen. Het was het diepste leed dat de mens Jezus moest doormaken: zich alleen en verlaten te voelen. En juist dit leed heeft de schuld teniet gedaan, die ieder wezen op zich had geladen toen het Mij verliet, die hen allen mijn hele liefde schonk, die ze afwezen. De mens Jezus moest door dit bovenmate grote leed heengaan en daarom waren zijn woorden: "Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?" Maar u mensen zult nooit de grootte van het verlossingswerk kunnen beseffen, zolang u op aarde bent. Maar eens zullen u de schellen van de ogen vallen en u zult Mij loven en prijzen zonder ophouden. Want dit werk van verlossing gold u allen. U allen moogt deelnemen aan de genaden van het werk van verlossing en voor u allen werd de weg naar Mij vrij door het werk van verlossing.

Amen

As Últimas Palavras de Jesus na Cruz....

Vou dar-te sempre o que desejas. Só precisas de prestar atenção à voz dentro de ti e ela vai instruir-te de acordo com a verdade, porque eu quero que conheças a verdade e ganhes uma imagem clara: a minha crucificação trouxe a redenção a vocês humanos, ela redimiu a vossa culpa passada do pecado.... Como o homem Jesus, tomei sobre Mim os maiores tormentos, e a morte mais amarga foi Meu destino.... Mas como eu não podia sofrer como "Deus", eu me instalei numa concha humana capaz de sofrer e também reuni a vontade de sofrer pelos Seus semelhantes para satisfazer a Minha justiça, a fim de abrir o caminho para que os Seus irmãos caídos viessem até Mim. Mas foi o Seu livre arbítrio.... Ele não foi levado pela Deidade, que estava Nele, ao Seu sacrifício, que Ele assim quis trazer para Mim.... embora o amor.... Que eu próprio fui.... foi a razão pela qual ele juntou este testamento.... No entanto, Eu mesmo não exerço qualquer coação sobre a vontade de uma pessoa e o Meu amor também não coage. Mas quem tem amor não pode deixar de o deixar irradiar. E assim o homem Jesus também irradiava amor e só queria fazer a humanidade feliz com ele. Assim, Ele só queria aquilo que ajudava os seus semelhantes a se alegrarem. A vontade do homem Jesus era livre.... No entanto, Ele tinha-se subordinado completamente a Mim e à Minha vontade. E assim a Sua vontade não poderia ser dirigida de maneira diferente da Minha. Pois o amor Nele era tão forte que se uniu ao Amor Eterno, que Eu mesmo era.... Assim eu estava Nele e eu realizei o trabalho de Salvação Nele.... E mesmo assim o homem Jesus teve que tomar ele mesmo a decisão final quando Ele tomou o caminho mais difícil.... o caminho para a cruz. E embora eu estivesse Nele como o Amor Eterno, o meu Deus-Espírito retirou-se, isto é, o amor.... o Espírito.... já não O incitava à Sua actividade; permaneceu em silêncio e aparentemente deixou o homem Jesus sozinho na Sua luta.... E isto foi a coisa mais difícil, que o homem que Jesus sentiu sozinho em Sua adversidade e ainda assim trilhou o caminho até o fim.... Ele não estava sozinho, por uma eternidade eu não poderia mais me separar Dele, que se tinha tornado um com Mim.... Mas eu não me expressei mais porque era necessária uma abundância de sofrimento e tormento humano para a expiação do pecado original, que o homem Jesus voluntariamente tomou sobre Si, e por isso o sacrifício da expiação foi uma obra do amor mais misericordioso jamais realizado na Terra. E este tormento durou até a sua morte na cruz e o fez exclamar as palavras: 'Meu Deus, meu Deus, por que me abandonaste? Eu estava Nele, mas não me expressei, mas foi apenas o corpo que sofreu até que Sua alma Me reconheceu quando Ele gritou: "Está consumado...." e "Pai, nas Tuas mãos entrego o Meu espírito....". O corpo sofreu até o fim e eu tive que me retirar naquelas horas, senão a Sua alma já espiritualizada também teria tornado o corpo insensível à dor, porque o espírito de Mim não pode sofrer. E o homem Jesus já tinha alcançado a espiritualização da alma e do corpo através do Seu modo de vida na Terra.... Mas o propósito e objetivo de Sua vida terrena era a redenção da culpa do pecado, que só foi possível através de uma quantidade excessiva de sofrimento e dor.... Portanto, a 'Deidade' recuou e deixou o 'ser humano' Jesus aos Seus algozes, que realmente realizaram a mais vergonhosa obra em favor do Meu adversário, porque o próprio Jesus assim o queria.... (5.12.1960) Pois a Sua alma tinha-se oferecido para descer à terra a fim de oferecer o sacrifício da expiação pelos Seus irmãos caídos; tinha-se oferecido para se revestir de carne a fim de tomar sobre si o mesmo imenso sofrimento e tormento, porque só um ser humano era capaz de sofrer. E eu aceitei o sacrifício, pois trouxe "amor" .... O que nunca deve ser negado. E o 'amor' permaneceu Nele até a Sua morte, mesmo que já não permitisse que a sua força tivesse efeito.... Assim eu também devo ter estado Nele, mesmo que agora permaneça em silêncio, para que a obra da redenção experimente a sua coroa de glória: que um ser humano se tenha deixado crucificar pelos seus semelhantes.... que Ele realmente fez um sacrifício que aceitei como obra de expiação pela culpa do pecado de toda a humanidade.... Nenhum "poder divino" facilitou o sacrifício por Ele, porque mesmo o "amor" permaneceu em silêncio, embora tivesse tomado posse plena do homem Jesus.... E isto também é um mistério que vocês humanos ainda não são capazes de entender.... Era o sofrimento mais profundo que o homem por quem Jesus tinha de passar: sentir-se só e abandonado. E foi precisamente este sofrimento que redimiu a culpa em que cada ser tinha incorrido quando Me deixou, Quem lhes deu todo o Meu amor, que eles rejeitaram. O ser humano Jesus teve de passar por este imenso sofrimento e por isso as suas palavras: 'Meu Deus, meu Deus, por que me abandonaste? Mas vocês humanos nunca serão capazes de medir a grandeza da obra da redenção enquanto permanecerem na Terra. Mas um dia cairá de seus olhos como uma balança, e você me louvará e glorificará sem cessar.... Para este acto de Salvação foi destinado a todos vós, foi-vos permitido participar nas bênçãos do acto de Salvação, e através do acto de Salvação o caminho para Mim tornou-se livre para todos vós...._>Amém