De weg die u op aarde gaat, kan heerlijk, aangenaam en rijk aan genoegens zijn, maar ook erg moeizaam en zwaar - en meestal kiest u de makkelijke vlakke weg en geniet van alles wat deze weg u aan vreugden en genot biedt. U schrikt terug voor de weg die erg moeizaam is en vraagt niet naar de eindbestemming van de weg die u bent opgegaan. Voor het ogenblik is het voor u voldoende de heerlijkheden te kunnen genieten die de brede weg u belooft - maar u denkt er niet aan waar hij heen leidt.
Steeds echter splitsen zich er smalle wegen af en steeds staan er op deze splitsingen boden die u toeroepen en vermanen om die wegen te gaan die weliswaar niet vlak zijn, integendeel een klim vereisen, en waarvoor u kracht moet gebruiken om de klim aan te kunnen. De boden beloven u echter ook een heerlijk doel, ze verzekeren u dat u de vele moeiten van de weg niet tevergeefs op u neemt, dat het doel u rijkelijk zal belonen voor alle lasten die deze smalle weg van u vergt, voor alles waar u afstand van moet doen.
Steeds weer hebt u gelegenheid van de grote brede weg af te gaan, want steeds weer ontmoet u deze boden die u waarschuwen om uw weg niet voort te zetten en die u proberen over te halen de weg op te gaan die naar boven leidt. U moet hun gehoor schenken, u moet er ernstig over nadenken dat u zich in gevaar bevindt door onverstoorbaar de weg verder te vervolgen die nooit ten hogen kan leiden omdat hij geen inspanningen van u vergt, wanneer hij schijnbaar horizontaal verder gaat, maar steeds meer naar beneden, de diepte in, voert.
U moet steeds zelf gaan twijfelen wanneer uw aardse leven u vervulling brengt van uw verlangens, want u moet toegeven dat het steeds slechts wereldse vreugden zijn die u begeert en u verschaft. Vreugden die vergaan als droombeelden waarvan voor u niets waardevols overblijft, veelmeer in u een gevoel van banaliteit en van onbehagen achterlaten wanneer u uzelf ernstig aanpakt.
De grote weg waarover u loopt is wel door bloemrijke hagen omzoomd en u voelt u behaaglijk in zo'n omgeving, maar het is niet iets echts, het zijn slechts voorspiegelingen en verhullingen die voor u dat, wat erachter ligt, moeten bedekken en u zou schrikken wanneer u er doorheen zou kunnen kijken en het moeras ontdekken dat deze bloemrijke hagen enkel maar moeten verbergen.
De wegen echter die opwaarts leiden, vergen het overwinnen van oneffenheden en het is niet gemakkelijk zulke wegen te begaan, doch bovenaan wenkt een heerlijk doel de wandelaar, hij ziet een licht boven zich stralen dat onvergelijkelijk weldadig over hem uitstroomt en dat hem alle moeiten doet vergeten.
En de reiziger weet dat dit geen schijnlicht is, hij weet dat het ware vaderland hem verwacht, dat hem dan alle heerlijkheden zal bieden. En hij legt graag en opgewekt de moeizame weg af, hij let niet op ongemakken, want voortdurend ontvangt hij kracht van boven en daarom bereikt hij ook zeker zijn doel. Hij keert terug in het Vaderhuis om daar voor eeuwig gelukzalig te zijn en te blijven.
Amen
VertalerLa voie que vous parcourez sur la Terre peut être merveilleuse, confortable et riche de joies, mais aussi fatigante et difficile, et presque toujours vous choisissez la voie facile, plane, et vous goûtez tout ce qu'elle vous offre comme joies et jouissances. Vous vous effrayez de la voie fatigante, et vous ne vous demandez pas le but de la voie que vous avez entreprise. Il vous est suffisant de pouvoir goûter pour un instant les luxes qui vous sont promis par la voie large, mais vous ne pensez pas où elle mène, de la voie large s’embranchent des voies étroites et dans celles-ci se trouvent toujours des messagers qui vous appellent et vous exhortent à marcher sur les voies qui ne sont pas planes, mais qui vont en montant, et pour lesquelles vous devez employer la force pour pouvoir monter. Mais les messagers vous offrent aussi un but merveilleux, ils vous assurent que vous n'affrontez pas en vain les fatigues, que le but vous récompensera richement pour chaque fatigue, pour tous les renoncements que cette voie étroite demande de vous. Vous avez toujours de nouveau l'occasion de l'échanger avec la large, parce que vous rencontrerez toujours de nouveau ces messagers qui vous avertissent de ne pas continuer sur ce chemin, et qui cherchent à vous attirer sur celui qui mène en haut. Vous devez leur donner écoute, vous devez vous rendre compte que vous vous trouvez en danger, si vous continuez à suivre la voie qui ne peut jamais mener en haut, parce qu'elle ne demande de vous aucun efforts lorsqu’elle est apparemment plane mais mène toujours davantage dans l'abîme. Vous-mêmes devez réfléchir lorsque votre vie terrestre vous apporte toujours l'accomplissement de vos désirs, parce que vous devez bien admettre que c’est toujours seulement des joies mondaines que vous désirez et que vous vous procurez, des joies qui passent comme des images de rêve, dont il ne reste rien de précieux, mais laissent plutôt en vous une sensation de vide et de malaise, lorsque vous tenez sérieusement une autocritique avec vous-mêmes. La route que vous parcourez, sera bien bordée avec des haies fleuries, et vous vous sentez contents dans une telle ambiance, mais il n'y a rien d'authentique, ce sont seulement des illusions et des oripeaux qui doivent vous cacher ce qu’il y a derrière, et vous vous effrayeriez si vous pouviez regarder derrière, et vous découvririez la tourbière que ces haies fleuries doivent cacher. Mais les voies qui mènent en haut, demandent le dépassement de dénivellations, et il n'est pas facile de parcourir de telles voies, mais au pèlerin il est montré le but merveilleux qui est en haut, il voit briller sur lui une Lumière qui se déverse sur lui d’une manière agréable et incomparable, et qui lui fait oublier toute fatigue. Et le pèlerin sait que celle-ci n'est pas une lumière d’éblouissement, que la vraie Patrie l'attend et qu’elle lui offrira ensuite des merveilles. Et il parcourt volontiers et joyeusement la voie fatigante, et il ne n'occupe plus des difficultés, parce qu'il reçoit toujours la Force d'en haut, et grâce à elle il atteint certainement son but. Il revient dans la Maison du Père pour être bienheureux et pour le rester dans l’éternité.
Amen
Vertaler