• Terug

De brede en de smalle weg

De weg die u op aarde gaat, kan heerlijk, aangenaam en rijk aan genoegens zijn, maar ook erg moeizaam en zwaar - en meestal kiest u de makkelijke vlakke weg en geniet van alles wat deze weg u aan vreugden en genot biedt. U schrikt terug voor de weg die erg moeizaam is en vraagt niet naar de eindbestemming van de weg die u bent opgegaan. Voor het ogenblik is het voor u voldoende de heerlijkheden te kunnen genieten die de brede weg u belooft - maar u denkt er niet aan waar hij heen leidt.

Steeds echter splitsen zich er smalle wegen af en steeds staan er op deze splitsingen boden die u toeroepen en vermanen om die wegen te gaan die weliswaar niet vlak zijn, integendeel een klim vereisen, en waarvoor u kracht moet gebruiken om de klim aan te kunnen. De boden beloven u echter ook een heerlijk doel, ze verzekeren u dat u de vele moeiten van de weg niet tevergeefs op u neemt, dat het doel u rijkelijk zal belonen voor alle lasten die deze smalle weg van u vergt, voor alles waar u afstand van moet doen.

Steeds weer hebt u gelegenheid van de grote brede weg af te gaan, want steeds weer ontmoet u deze boden die u waarschuwen om uw weg niet voort te zetten en die u proberen over te halen de weg op te gaan die naar boven leidt. U moet hun gehoor schenken, u moet er ernstig over nadenken dat u zich in gevaar bevindt door onverstoorbaar de weg verder te vervolgen die nooit ten hogen kan leiden omdat hij geen inspanningen van u vergt, wanneer hij schijnbaar horizontaal verder gaat, maar steeds meer naar beneden, de diepte in, voert.

U moet steeds zelf gaan twijfelen wanneer uw aardse leven u vervulling brengt van uw verlangens, want u moet toegeven dat het steeds slechts wereldse vreugden zijn die u begeert en u verschaft. Vreugden die vergaan als droombeelden waarvan voor u niets waardevols overblijft, veelmeer in u een gevoel van banaliteit en van onbehagen achterlaten wanneer u uzelf ernstig aanpakt.

De grote weg waarover u loopt is wel door bloemrijke hagen omzoomd en u voelt u behaaglijk in zo'n omgeving, maar het is niet iets echts, het zijn slechts voorspiegelingen en verhullingen die voor u dat, wat erachter ligt, moeten bedekken en u zou schrikken wanneer u er doorheen zou kunnen kijken en het moeras ontdekken dat deze bloemrijke hagen enkel maar moeten verbergen.

De wegen echter die opwaarts leiden, vergen het overwinnen van oneffenheden en het is niet gemakkelijk zulke wegen te begaan, doch bovenaan wenkt een heerlijk doel de wandelaar, hij ziet een licht boven zich stralen dat onvergelijkelijk weldadig over hem uitstroomt en dat hem alle moeiten doet vergeten.

En de reiziger weet dat dit geen schijnlicht is, hij weet dat het ware vaderland hem verwacht, dat hem dan alle heerlijkheden zal bieden. En hij legt graag en opgewekt de moeizame weg af, hij let niet op ongemakken, want voortdurend ontvangt hij kracht van boven en daarom bereikt hij ook zeker zijn doel. Hij keert terug in het Vaderhuis om daar voor eeuwig gelukzalig te zijn en te blijven.

Amen

El camino angosto y el camino estrecho....

El camino que recorréis en la tierra puede ser glorioso, cómodo y lleno de alegría.... pero también laborioso y difícil para vosotros, y sobre todo elegís el camino fácil, llano y disfrutáis de todo lo que este camino os ofrece en cuanto a alegría y disfrute.... Os asustáis del camino angosto que es laborioso y tampoco preguntáis por la meta del camino que habéis tomado. Por el momento os basta poder gozar de las glorias que el camino ancho os promete, pero no pensáis adónde os lleva.

Pero una y otra vez se bifurcan caminos angostos, y en estas bifurcaciones siempre hay mensajeros que os llaman y os advierten que toméis esos caminos que no son llanos sino que requieren una subida, por lo que debéis usar fuerza para sobrellevar el ascenso.... Pero los mensajeros también os prometen un objetivo glorioso, os aseguran que no asumiréis las penalidades del camino en vano, que el objetivo os recompensará ricamente por todas las penalidades, por todos los sacrificios que este camino angosto exigió de vosotros.

Una y otra vez tenéis la oportunidad de cambiar el camino ancho, porque una y otra vez os encontráis con estos mensajeros que os advierten de que seguís vuestro camino y tratan de atraeros hacia el camino que lleva hacia arriba. Debéis escucharlos, debéis considerar seriamente que estáis en un peligro si continuáis sin inmutaros por el camino que nunca puede llevar a la cima porque no exige ningún esfuerzo por vuestra parte cuando el camino parece estar llano, pero cada vez más lleva hacia abajo, hacia las profundidades.

Debéis volveros vosotros mismos reflexivos, cuando vuestra vida en la tierra os traiga siempre el cumplimiento de vuestros deseos, porque tenéis que admitir que siempre son sólo los placeres mundanos los que deseáis y os creáis.... Alegrías que pasan como sueños que os dejan sin nada de valor, sino más bien con una sensación de vacío e inquietud cuando os juzgáis seriamente a vosotros.... El camino por el que camináis probablemente está bordeado por setos llenos de flores y os sentís cómodos en lugares como tales, pero no son reales, son solo meras pretensiones y velos para ocultaros lo que hay detrás de eso, y os sorprendería si pudierais mirar a través de eso y descubrir el pantano que estos setos floridos solo pretenden ocultar.

Sin embargo, los caminos que conducen hacia arriba requieren superar baches , y no es fácil recorrer esos caminos, pero al caminante le espera una meta glorioso en la cima, ve una luz brillando sobre sí que se derrama sobre él de una manera incomparablemente beneficiosa y que le hace olvidar todas las penas.... Y el caminante sabe que esta no es una luz cegadora, él sabe que le espera la verdadera patria, que luego le ofrecerá todas las glorias. Y con buena voluntad y alegría recorre el arduo camino, no presta atención a las dificultades, porque constantemente recibe fuerza desde arriba, y por eso también llega sano y salvo a su meta.... Regresa a la casa de su Padre para ser y permanecer feliz para siempre....

amén