• Terug

Lijden en sterven

Mijn lijden en sterven aan het kruis was niet te vermijden. Ik moest de kelk leegdrinken tot de laatste druppel. Ik moest alles op Mij nemen om het verlossingswerk voor u mensen te volbrengen, dat u bevrijdde van alle schuld. Alleen al het besef van uw beklagenswaardige toestand spoorde Mij aan deze offergang te gaan, want mijn hart was vol liefde voor u en deze liefde wilde dat ontzettende lot dat u zou wachten na uw lichamelijke dood, van u weg nemen. Omdat Ik dat ondraaglijke lot kende, omdat Ik zowel de zaligheid van het lichtrijk als ook het lijden en de kwellingen van het rijk der duisternis aan mijn ogen voorbij kon laten gaan, en omdat mijn liefde u gold als mijn gevallen broeders, zocht Ik naar de enige uitweg die uw ontzettende lot kon afwenden. Ik nam zelf al uw zondenschuld op Mij en ging daarmee de weg naar het kruis.

Wat Mij aards werd aangedaan stond als het ware slechts symbool voor wat de gehele zondenlast voor Mij betekende. Een onmetelijk drukkende en naar beneden trekkende last die Mij steeds weer op de grond wierp, en die Ik toch gedragen heb uit overgrote liefde. Wat mijn lichaam aan smarten kon verduren heb Ik ook op Mij genomen, want Ik droeg de zondenlast voor u. Ik wilde daarvoor de verzoening tot stand brengen die u onherroepelijk zou hebben moeten voldoen, maar waartoe u gedurende eeuwigheden niet in staat zou zijn geweest. Ik heb geleden en gestreden, Ik heb waarlijk bloed gezweet. Ik heb in alle diepten van de hel gekeken en angst en afgrijzen verscheurden mijn ziel. Ik heb alles verdragen wat uzelf had moeten lijden. En mijn liefde voor u gaf Mij de kracht om vol te houden tot in het uur van de dood.

Niets is vergelijkbaar met mijn lijden, en geen mens zou deze maat hebben kunnen verdragen. Maar Ik heb Mij vrijwillig daarvoor aangeboden omdat Ik wist, dat u alleen zo verlost kon worden uit de boeien van de satan. Ik wist tevoren al wat Mij te wachten stond en droeg die last ook met Mij mee. Ik ging bewust de weg waarvan het einddoel het kruis was. Maar door dit te weten leed Ik onbeschrijflijk en daarom kon Ik nooit vrolijk zijn tussen de mijnen. Ik zag het onheil dat boven de zielen hing en Ik zag het uitblijven van het succes van hun aardse levenswandel als Ik faalde en hun niet de verlossing bracht uit zonde en dood.

En deze kennis versterkte mijn wil, zodat Ik Mij zonder verzet aan mijn lot overgaf, dat zin en doel van mijn aardse leven geweest is. Doch tot het laatst moest Ik worstelen, tot het laatst torende die last zo ontzaglijk hoog boven Mij uit dat Ik mijn kracht voelde verminderen en Ik als mens tot God riep om de kelk aan Mij voorbij te laten gaan. Maar de kracht van mijn liefde was sterker dan mijn menselijke zwakheid. En de dag van mijn onuitsprekelijk lijden en mijn sterven aan het kruis werd voor u mensen de dag van verlossing van alle schuld. En dit te weten liet Mij alles geduldig op Mij nemen, zodat Ik tenslotte kon uitroepen: "Het is volbracht!" En mijn ziel kon terugkeren naar waar zij vandaan gekomen was, want juist door mijn dood vond de volkomen vereniging plaats met de Vader van eeuwigheid van wie Ik eens was uitgegaan.

Amen

Sofrendo e morrendo....

O meu sofrimento e morte na cruz não puderam ser evitados, tive de beber o copo ao máximo, tive de tomar tudo sobre Mim para que o acto de Salvação fosse realizado por vós, humanos, o que vos libertou de toda a culpa.... Só a realização da vossa lamentável situação me levou a fazer este sacrifício, pois o Meu coração estava cheio de amor por vós.... e este amor queria tirar-vos o terrível destino que vos esperava após a vossa morte física.... Porque eu sabia deste terrível destino, porque fui capaz de deixar passar a felicidade do reino da luz, bem como o sofrimento e o tormento no reino das trevas Os meus olhos e porque o meu amor era por vós como Meus irmãos caídos, por isso procurei uma saída que pudesse evitar o vosso terrível destino.... Eu próprio tomei toda a culpa do pecado sobre mim mesmo e assim tomei o caminho para a cruz.... O que Me foi feito na terra foi, por assim dizer, apenas o símbolo do que todo o fardo do pecado significou para Mim, uma carga imensamente opressiva, dolorosa e dilacerante que me atirou repetidamente ao chão e que, no entanto, levei a cabo de imenso amor.... Qualquer que fosse a dor que o meu corpo fosse capaz de suportar, eu também tomei sobre mim, pois carreguei o fardo do pecado por vós, quis fazer expiação por ele, o que teríeis de suportar irrevogavelmente...., o que não teríeis podido fazer na eternidade. Sofri e lutei, suei verdadeiramente sangue, olhei para todas as profundezas do inferno, e o medo e o horror rasgaram a Minha alma.... Eu aguentei tudo o que vós próprios devíeis ter sofrido.... E o Meu amor por ti deu-me a força para perseverar até à hora da morte. Não há comparação para estes sofrimentos de Mina, nenhum ser humano teria suportado esta medida.... Mas ofereci-Me voluntariamente porque sabia que só desta forma poderia ser redimido da servidão de Satanás.... Já sabia de antemão o que me esperava e também carregava este fardo comigo, tomei conscientemente o caminho cujo objectivo final era a cruz, mas sofri indizivelmente devido a este conhecimento do meu e por isso nunca poderia ser feliz no meio da minha própria.... Vi o desastre infligido às almas, vi o insucesso da sua vida terrena quando falhei e não lhes trouxe a salvação do pecado e da morte.... E este conhecimento fortaleceu a Minha vontade de me render ao Meu destino sem resistência, que tinha sido o propósito e o objectivo da Minha vida na terra.... Mas tive de lutar até ao fim, até ao fim o fardo amontoou-se tão tremendamente perante Mim que senti a minha força diminuir e por isso gritei a Deus como ser humano para deixar a taça passar por Mim.... No entanto, a força do Meu amor era mais forte do que a Minha fraqueza humana.... E o dia do Meu indizível sofrimento e da Minha morte na cruz tornou-se o dia da redenção de toda a culpa para vós, humanos.... E o conhecimento disto fez-me tomar tudo pacientemente sobre Mim mesmo, para que finalmente pudesse exclamar: "Está terminado....". E a Minha alma podia regressar de onde tinha vindo, pois através da Minha morte teve lugar a união completa com o Pai, de Quem eu também já tinha procedido...._>Ámen