• Terug

Lijden en sterven

Mijn lijden en sterven aan het kruis was niet te vermijden. Ik moest de kelk leegdrinken tot de laatste druppel. Ik moest alles op Mij nemen om het verlossingswerk voor u mensen te volbrengen, dat u bevrijdde van alle schuld. Alleen al het besef van uw beklagenswaardige toestand spoorde Mij aan deze offergang te gaan, want mijn hart was vol liefde voor u en deze liefde wilde dat ontzettende lot dat u zou wachten na uw lichamelijke dood, van u weg nemen. Omdat Ik dat ondraaglijke lot kende, omdat Ik zowel de zaligheid van het lichtrijk als ook het lijden en de kwellingen van het rijk der duisternis aan mijn ogen voorbij kon laten gaan, en omdat mijn liefde u gold als mijn gevallen broeders, zocht Ik naar de enige uitweg die uw ontzettende lot kon afwenden. Ik nam zelf al uw zondenschuld op Mij en ging daarmee de weg naar het kruis.

Wat Mij aards werd aangedaan stond als het ware slechts symbool voor wat de gehele zondenlast voor Mij betekende. Een onmetelijk drukkende en naar beneden trekkende last die Mij steeds weer op de grond wierp, en die Ik toch gedragen heb uit overgrote liefde. Wat mijn lichaam aan smarten kon verduren heb Ik ook op Mij genomen, want Ik droeg de zondenlast voor u. Ik wilde daarvoor de verzoening tot stand brengen die u onherroepelijk zou hebben moeten voldoen, maar waartoe u gedurende eeuwigheden niet in staat zou zijn geweest. Ik heb geleden en gestreden, Ik heb waarlijk bloed gezweet. Ik heb in alle diepten van de hel gekeken en angst en afgrijzen verscheurden mijn ziel. Ik heb alles verdragen wat uzelf had moeten lijden. En mijn liefde voor u gaf Mij de kracht om vol te houden tot in het uur van de dood.

Niets is vergelijkbaar met mijn lijden, en geen mens zou deze maat hebben kunnen verdragen. Maar Ik heb Mij vrijwillig daarvoor aangeboden omdat Ik wist, dat u alleen zo verlost kon worden uit de boeien van de satan. Ik wist tevoren al wat Mij te wachten stond en droeg die last ook met Mij mee. Ik ging bewust de weg waarvan het einddoel het kruis was. Maar door dit te weten leed Ik onbeschrijflijk en daarom kon Ik nooit vrolijk zijn tussen de mijnen. Ik zag het onheil dat boven de zielen hing en Ik zag het uitblijven van het succes van hun aardse levenswandel als Ik faalde en hun niet de verlossing bracht uit zonde en dood.

En deze kennis versterkte mijn wil, zodat Ik Mij zonder verzet aan mijn lot overgaf, dat zin en doel van mijn aardse leven geweest is. Doch tot het laatst moest Ik worstelen, tot het laatst torende die last zo ontzaglijk hoog boven Mij uit dat Ik mijn kracht voelde verminderen en Ik als mens tot God riep om de kelk aan Mij voorbij te laten gaan. Maar de kracht van mijn liefde was sterker dan mijn menselijke zwakheid. En de dag van mijn onuitsprekelijk lijden en mijn sterven aan het kruis werd voor u mensen de dag van verlossing van alle schuld. En dit te weten liet Mij alles geduldig op Mij nemen, zodat Ik tenslotte kon uitroepen: "Het is volbracht!" En mijn ziel kon terugkeren naar waar zij vandaan gekomen was, want juist door mijn dood vond de volkomen vereniging plaats met de Vader van eeuwigheid van wie Ik eens was uitgegaan.

Amen

Los Sufrimientos y la Muerte de Jesús

No hubo manera de evitar mi Sufrimiento y mi Muerte en la cruz, pues Yo tuve que beber el cáliz hasta el fondo .... Yo tenía que cargar con todo para que la Obra de Redención se realizara - la que a vosotros los seres humanos os liberó de toda culpa. Únicamente el conocimiento de vuestra situación digna de lástima me empujó a este Sacrificio, porque mi Corazón estaba lleno de Amor hacia vosotros, y este Amor quiso impedir el destino atroz que os esperaba después de vuestra muerte corporal.

Yo sabía de este destino atroz –pues Yo podía desenrollar delante de mis Ojos todas las Bienaventuranzas del Reino de Luz, como también los dolores y los sufrimientos en el reino de las tinieblas– y como mi Amor estaba dedicado a vosotros por ser mis hermanos caídos, Yo busqué una salida para evitar vuestro destino tan fatal.

Yo mismo me cargué con la culpa de todos los pecados, y así cargado tomé el camino hacía la cruz. Lo que me hicieron físicamente fue sólo un símbolo de lo que el peso total de los pecados significaba para Mí: un peso inmenso, abrumador, doloroso y demoledor, lo que me hacía caer repetidas veces, lo que Yo, sin embargo, soporté con un inmenso Amor ....

Con todo que mi Cuerpo podía soportar en dolores, con todo esto Yo también me he cargado, porque Yo llevaba para vosotros todo el peso de vuestros pecados .... por eso Yo quería cumplir con la expiación, lo que vosotros eternamente nunca habríais sido capaces de hacer. Yo sufrí y Yo luché .... Yo realmente sudé sangre .... Yo conocí todas las profundidades del infierno, y el miedo y el horror hicieron que mi Alma se desesperase .... Yo soporté todo lo que vosotros mismos habríais tenido que sufrir .... Pero mi Amor hacia vosotros me dio la Fuerza de mantenerme firme hasta la hora de la muerte .... Mis sufrimientos no tienen punto de comparación, porque ningún ser humano habría podido soportar sufrimientos de semejantes dimensiones.

Pero Yo me ofrecí voluntariamente porque Yo sabía que sólo así vosotros podríais ser liberados de las cadenas de Satanás. Yo ya sabía de antemano lo que me esperaba y Yo llevé este peso Conmigo. Pues Yo recorrí este camino conscientemente - este camino cuya meta final era la cruz .... Pero Yo sufrí indeciblemente por este conocimiento, y por eso nunca pude ser alegre en medio de los Míos ....

Yo veía la desgracia infligida sobre vuestras almas. Si Yo fracasaba, Yo veía el fracaso de vuestro recorrido por la Tierra - si Yo no os traía la Salvación del pecado y de la muerte .... Y este conocimiento vigorizó mi Voluntad, con lo que Yo me entregué sin resistencia a mi Destino que había sido el motivo y la meta de mi recorrido terrenal. Pero Yo tuve que luchar hasta el fin .... y hasta el final la carga sobre mis hombros estaba creciendo tan enormemente que Yo sentía vacilar mis fuerzas y por eso, como hombre, llamé a Dios para que alejara este cáliz de Mí ....

Pero la Fuerza de mi Amor era más fuerte que mi debilidad humana. Y el día de mis sufrimientos indecibles y de mi Muerte en la cruz fue para vosotros los seres humanos el día de la Redención de todos los pecados. El saber de todo esto hizo que Yo lo soportara todo pacientemente, hasta que finalmente pude exclamar: “¡Todo está consumado!”. Y así mi Alma pudo regresar allí de donde había venido, porque mediante mi Muerte se había realizado la unificación total con el Padre, del cual en tiempos remotos también Yo había salido.

Amén