• Terug

Het woeden van de natuurkrachten

U zult luid en machtig mijn stem vernemen. En allen die aan mijn zachte roep geen gevolg wilden geven, zullen ontstellen als hij u luid zal weerklinken, als u door het woeden van de natuurkrachten aan Mij zult worden herinnerd, tegen Wie u zich steeds heeft verzet en Die u toch zult moeten erkennen bij het zien van de uitingen van de natuurelementen. U zult weliswaar niet aannemen dat er een samenhang is tussen deze en uw doen en laten in de wereld, maar alleen dit laatste geeft Mij aanleiding om Mij duidelijk te uiten, want uw doen en laten bewijst dat u Mij niet erkent als uw God en Schepper voor Wie u zich eens zult moeten verantwoorden. U gelooft daar niet aan en leeft daarom uw aardse leven niet volgens mijn wil.

En daarom laat Ik mijn stem weerklinken, opdat u zich Mij zult herinneren en verandert, opdat u Mij onderkent en u mijn wil tot de uwe zult laten worden. Ik spreek u aan. Eerst zacht en liefdevol u tot ommekeer aanmanend, om vervolgens steeds luider mijn stem te verheffen tot ze u angst en verschrikking zal brengen omdat u nu voor uw leven vreest. En velen zullen hun aardse leven verliezen, maar als ze nog op het laatste ogenblik de weg naar Mij hebben gevonden is de lichamelijke dood voor hen geen nadeel. Hij is alleen een genade, want ze liepen gevaar geheel weg te zinken en daarom roep Ik ze weg op het ogenblik van het onderkennen van Mij zelf, op het moment dat het geloof ontwaakt dat hun dan het binnengaan in het rijk hierna vergemakkelijkt en voor de ziel het begin van de weg omhoog is.

Ik wil Me door het razen in de natuur duidelijk bekend maken. Waar de menselijke wil aan het werk is, daar is het geloof in Mij maar zelden te verwachten. Maar waar de mensen hopeloos aan de elementen van de natuur zijn overgeleverd, daar denken ze eerder aan hun Schepper en roepen Hem aan. En daar is nog hoop dat zielen gered worden uit de duisternis van het ongeloof, dat ze Mij erkennen en zich nu door Mij laten leiden, op aarde of ook in het rijk hierna. Wat aardse gebeurtenissen niet tot stand brengen, dat kan een natuurcatastrofe van grote omvang nog bereiken: dat aan de God en Schepper van eeuwigheid wordt gedacht en dat de verbinding met Hem in het hart van de mens tot stand wordt gebracht door innig roepen om redding uit de grote nood. En wat schijnbaar een niet te overzien verwoestingswerk is, kan een reddingsactie betekenen voor veel zielen die daardoor het eeuwige verderf ontvluchten en tot leven ontwaken, ook wanneer ze de aardse dood ondergaan.

Ik zal alles doen wat nog gedaan kan worden tot redding van diegenen die hun oren sluiten voor mijn zachte, liefdevolle aanspreken en die Ik toch niet wil laten vallen. Met luide stem wil Ik hen nogmaals toeroepen. En gezegend zijn zij die zich Mij nu herinneren. Gezegend, uit wier harten Ik nog niet geheel werd verdrongen en die nu tot Mij roepen voordat het te laat is.

Amen

Enraivecer as forças da natureza....

Ouvirão a Minha voz alta e poderosa, e todos vós que não quisestes obedecer ao Meu chamamento silencioso ficareis assustados quando vos soar alto, quando fordes lembrados de Mim pela fúria das forças da natureza, a Quem sempre vos opusestes e a Quem, no entanto, tendes de reconhecer, tendo em conta a expressão dos elementos da natureza. Embora não queira aceitar qualquer ligação entre isto e as suas acções no mundo.... No entanto, só este último Me faz exprimir-Me obviamente, pois as vossas acções provam que não Me reconhecem como vosso Deus e Criador a Quem um dia terão de responder. Não acredita nisso e, portanto, não vive a sua vida terrena de acordo com a Minha vontade.... E por isso deixo soar a Minha voz para que se lembrem de Mim e mudem, para que Me reconheçam e deixem que a Minha vontade se torne a vossa.... Falo-vos, no início silenciosa e cheia de amor, admoestando-vos a arrependerem-se.... e depois erguer a Minha voz cada vez mais alto até vos aterrorizar, porque agora temeis pela vossa vida. E muitos perderão a sua vida terrena, mas se ainda encontrarem o caminho até Mim na última hora, a morte corporal não é uma perda para eles.... é apenas uma misericórdia, pois estavam em perigo de se afundarem completamente, e por isso chamo-os para longe no momento do reconhecimento de Mim mesmo, num momento de despertar da fé, o que então facilita a sua entrada no reino do além e é o início do caminho para a ascensão da alma. Revelar-me-ei claramente através da fúria na natureza.... Onde a vontade humana está em acção, raramente se pode esperar fé em Mim, mas onde as pessoas estão desesperadamente expostas aos elementos da natureza, preferem lembrar-se do seu Criador e invocam-O.... E ainda há esperança de que as almas sejam salvas das trevas da incredulidade, que me reconheçam e se deixem guiar por Mim na terra ou no reino do além. O que os acontecimentos terrenos não podem ser alcançados por uma catástrofe natural em grande escala.... que o Deus e Criador da eternidade é lembrado e que a ligação a Ele é estabelecida no coração do ser humano através de um apelo sincero à salvação da maior adversidade. E o que parece ser uma incalculável obra de destruição pode significar uma acção de salvamento para muitas almas que assim escapam à ruína eterna e despertam para a vida, mesmo que sofram a morte terrena. Farei tudo o que ainda pode ser feito para a salvação daqueles que fecham os seus ouvidos à Minha morada de amor silenciosa e que no entanto não quero deixar cair.... Com uma voz alta chamar-lhes-ei mais uma vez, e abençoados são aqueles que agora se lembram de Mim, abençoados são aqueles de cujos corações ainda não fui completamente deslocado e que agora me chamam antes que seja demasiado tarde...._>Ámen