• Terug

Het woeden van de natuurkrachten

U zult luid en machtig mijn stem vernemen. En allen die aan mijn zachte roep geen gevolg wilden geven, zullen ontstellen als hij u luid zal weerklinken, als u door het woeden van de natuurkrachten aan Mij zult worden herinnerd, tegen Wie u zich steeds heeft verzet en Die u toch zult moeten erkennen bij het zien van de uitingen van de natuurelementen. U zult weliswaar niet aannemen dat er een samenhang is tussen deze en uw doen en laten in de wereld, maar alleen dit laatste geeft Mij aanleiding om Mij duidelijk te uiten, want uw doen en laten bewijst dat u Mij niet erkent als uw God en Schepper voor Wie u zich eens zult moeten verantwoorden. U gelooft daar niet aan en leeft daarom uw aardse leven niet volgens mijn wil.

En daarom laat Ik mijn stem weerklinken, opdat u zich Mij zult herinneren en verandert, opdat u Mij onderkent en u mijn wil tot de uwe zult laten worden. Ik spreek u aan. Eerst zacht en liefdevol u tot ommekeer aanmanend, om vervolgens steeds luider mijn stem te verheffen tot ze u angst en verschrikking zal brengen omdat u nu voor uw leven vreest. En velen zullen hun aardse leven verliezen, maar als ze nog op het laatste ogenblik de weg naar Mij hebben gevonden is de lichamelijke dood voor hen geen nadeel. Hij is alleen een genade, want ze liepen gevaar geheel weg te zinken en daarom roep Ik ze weg op het ogenblik van het onderkennen van Mij zelf, op het moment dat het geloof ontwaakt dat hun dan het binnengaan in het rijk hierna vergemakkelijkt en voor de ziel het begin van de weg omhoog is.

Ik wil Me door het razen in de natuur duidelijk bekend maken. Waar de menselijke wil aan het werk is, daar is het geloof in Mij maar zelden te verwachten. Maar waar de mensen hopeloos aan de elementen van de natuur zijn overgeleverd, daar denken ze eerder aan hun Schepper en roepen Hem aan. En daar is nog hoop dat zielen gered worden uit de duisternis van het ongeloof, dat ze Mij erkennen en zich nu door Mij laten leiden, op aarde of ook in het rijk hierna. Wat aardse gebeurtenissen niet tot stand brengen, dat kan een natuurcatastrofe van grote omvang nog bereiken: dat aan de God en Schepper van eeuwigheid wordt gedacht en dat de verbinding met Hem in het hart van de mens tot stand wordt gebracht door innig roepen om redding uit de grote nood. En wat schijnbaar een niet te overzien verwoestingswerk is, kan een reddingsactie betekenen voor veel zielen die daardoor het eeuwige verderf ontvluchten en tot leven ontwaken, ook wanneer ze de aardse dood ondergaan.

Ik zal alles doen wat nog gedaan kan worden tot redding van diegenen die hun oren sluiten voor mijn zachte, liefdevolle aanspreken en die Ik toch niet wil laten vallen. Met luide stem wil Ik hen nogmaals toeroepen. En gezegend zijn zij die zich Mij nu herinneren. Gezegend, uit wier harten Ik nog niet geheel werd verdrongen en die nu tot Mij roepen voordat het te laat is.

Amen

L’infuriare delle potenze della natura

Voi sentirete la Mia Voce forte e potente, e tutti voi che non volete seguire la Mia dolce Chiamata, vi spaventerete, quando vi risuona forte, quando tramite l’infuriare delle potenze della natura venite ricordati di Me, Colui a Cui vi siete sempre opposti e Che dovete comunque riconoscere, in vista della manifestazione degli elementi della natura. Non volete ammettere nessuna connessione tra questo ed il vostro fare ed operare nel mondo, ma soltanto quest’ultimo Mi induce a manifestarMi così evidente, perché il vostro fare ed operare dimostra che non Mi riconoscete come vostro Dio e Creatore, dal Quale vi dovete una volta giustificare. Voi non ci credete e perciò vivete la vostra vita terrena non secondo la Mia Volontà. E per questo Io faccio risuonare la Mia Voce, affinché vi ricordiate di Me e cambiate; affinché Mi riconosciate e facciate diventare la Mia Volontà la vostra propria.

Io vi parlo, prima in modo piano e pieno d’Amore, per ammonirvi al ritorno, per poi elevare sempre di più la Mia Voce, finché vi metterà paura e spavento, perché ora temete per la vostra vita. E molti perderanno in questo la loro vita, ma se ancora nell’ultima ora Mi hanno trovato, allora la morte del loro corpo non è una perdita, allora è solo una Grazia, perché erano in pericolo di sprofondare totalmente, e per questo Io li richiamo nel momento della riconoscenza di Me Stesso, in un momento del risveglio della fede, che rende poi facile l’entrata nel Regno dell’aldilà, e che è l’inizio della via verso l’Alto per l’anima. Io voglio farMi riconoscere chiaramente attraverso l’infuriare della natura.

Dove la volontà dell’uomo è all’opera, là è da aspettarsi raramente la fede in Me, ma dove gli uomini sono esposti senza speranza agli elementi della natura, là si ricordano prima del loro Creatore e Lo invocano. E là c’è ancora speranza, che le anime vengano salvate dall’oscurità della malafede, che Mi riconoscano, ed ora si lascino guidare da Me sulla Terra oppure anche nel Regno dell’aldilà. Quello che gli avvenimenti terreni non riescono a fare, lo può ottenere ancora una catastrofe naturale di grande dimensione, che ci si ricorda di un Dio e Creatore dall’Eternità, e che il collegamento con Lui venga stabilito nel cuore dell’uomo mediante l’intima invocazione per la salvezza dalla miseria più grande. E ciò che sembra un’Opera di apparente distruzione immensa, può significare un’azione di salvezza per molte anime, che con ciò sfuggono all’eterna rovina e si risvegliano alla Vita, anche se subiscono la morte terrena. Io faccio tutto ciò che può essere fatto per la salvezza di coloro che chiudono le loro orecchie al Mio dolce, amorevole Discorso, che Io non voglio comunque lasciare cadere. Li voglio chiamare ancora con Voce forte, e benedetti coloro che si ricordano ora di Me, dai cui cuori non sono stato ancora del tutto respinto, e che ora Mi invocano, prima che sia troppo tardi.

Amen