• Terug

Waar christendom

Een gelovige christen moet ook volgens zijn geloof leven, dat wil zeggen in de navolging van Jezus Christus Die de mensen een juist leven op aarde heeft voorgeleefd en dus het geloof in Zijn verlossingswerk verlangt om door Hem als christen te worden erkend. De christelijke leer moet vanuit het hart worden nageleefd, want de liefde is het die Christus eist van de mensen, een liefde die zonder eigenbelang is en daarom ook verlossend werkt, een liefde die bereid is offers te brengen, een liefde zoals Jezus ze de mensen heeft bewezen door Zijn dood aan het kruis. Een echte christen te zijn betekent dus zijn innerlijk wezen tot liefde om te vormen in het geloof in Jezus Christus, want zonder het geloof in Hem is de mens niet in staat tot deze verandering van wezen. Hij kan wel ook geloven in Hem en toch niet in de liefde wandelen. Dan echter is het alleen een vormgeloof, een verstandsgeloof, dat wel een bestaan van de mens Jezus zal laten gelden en misschien ook Zijn kruisdood, die echter niets weet over de betekenis van het offer dat de mens Jezus voor de medemensen heeft gebracht. Want het begrip daarvoor krijgt hij pas wanneer hij zich in de liefde oefent, omdat dan pas zijn Geest hem door het hart het juiste begrip daarvoor geeft.

Daarom betekent "christen zijn" ten eerste in de liefde te leven en dan bekent de mens zich ook tot Jezus Christus als Verlosser van de wereld. Maar een mens zonder onbaatzuchtige liefde is nooit een christen, al geeft hij zich voor de wereld ook daarvoor uit. Want het gaat bij het begrip christendom nooit om het geloof in het bestaan van Jezus, het gaat erom dat de mens zo leeft, zoals Jezus Christus op aarde heeft geleefd, om de naam christen met recht te kunnen voeren. Daarom is er in de wereld geen waar christendom meer, ondanks kerken en geloofsleren, want de Geest van Christus ontbreekt. De mensen zijn niet verlost, omdat Jezus Christus niet meer werkzaam kan zijn waar de liefde niet aanwezig is.

En de liefde is volledig bekoeld onder de mensen. Arm of rijk, hoog of laag, allen ontbreekt het voornaamste van het christendom, de liefde. Op het verlossingswerk van Jezus wordt door de mensen geen beroep meer gedaan. Ze plaatsen zich buiten diegenen voor wie Jezus Christus gestorven is. Ze zien wel het kruis, omdat ze Jezus Christus als mens en Zijn kruisdood niet kunnen loochenen, maar het is voor hen totaal betekenisloos geworden. Het zijn slechts hol klinkende woorden zonder betekenis en kracht, omdat de liefde pas het begrip ontsluit, doch de liefde is bestorven. Voor deze mensen stierf Jezus tevergeefs aan het kruis, en toch noemen ze zich christenen.

Geen van hen maakt zich de betekenis duidelijk, geen van hen doet zijn best een echte christen te zijn en vele christenen zien verachtelijk neer op de mensen die in hun ogen heiden of ongelovig zijn, omdat ze niet bij een officiële kerk of gemeenschap horen. En eens zal het voor al dezen een vreselijk ontwaken zijn, wanneer ze zonder verlost te zijn van de aarde gescheiden zijn en ze rekenschap af moeten leggen over hun levenswandel, wanneer de graad van de liefde zo laag is dat geen lichtschijnsel hem zal begeleiden bij zijn betreden van het hiernamaals. Dan pas zullen ze moeten zoeken naar de Verlosser van de mensheid en Hem moeilijk vinden, omdat ze geen echt geloof hadden in Hem, zonder Wie ze echter nooit zalig kunnen worden.

Oh, als u mensen eens wist wat u heeft verspeeld op deze aarde door uw besluiteloze instelling tegenover de belangrijkste zaken, als u eens wist hoe bitter u het eens zult moeten berouwen. U zult nooit zonder liefde zalig kunnen worden. U zult als ware christen uw weg op aarde moeten gaan, u zult Hem moeten navolgen, dat wil zeggen u aan Zijn geboden houden en dan pas zal uw geloof in Hem levend zijn, dan pas zult u Jezus Christus voor de wereld bekennen. U zult voor Hem opkomen en, zijnde door Hem verlost, ook de medemensen een juiste verklaring kunnen geven, dat en waarom Hij erkend moet worden, dat en waarom er zonder de verlossing door Jezus Christus geen eeuwig leven is, en dat voor God alleen het echte leven in de geest van Jezus gewaardeerd wordt, maar niet het naar buiten ten toon gespreide christendom dat in waarheid geen christendom is.

Amen

El cristianismo correcto....

Un cristiano creyente tiene que vivir según su creencia, es decir en la sucesión de Jesucristo, Aquel que ha vivido una vida terrestre ejemplar para los hombres y entonces pide la fe en Su obra de redención para poder ser reconocido como cristiano por Él. La doctrina cristiana tiene que ser vivida desde el corazón, porque el amor es que lo pide Cristo de los hombres, un amor que es desinteresada y que sirve como redentora, un amor que está preparada a dar sacrificios, un amor como lo ha aprobado Jesús a los hombres por su muerte en la cruz. Ser un cristiano auténtico significa transformar su ser interno al amor con la fe en Jesucristo, porque sin la creencia en Él, el hombre no es capaz de realizar esa transformación del ser. Si que puede creer en Él, pero a pesar de no actuar con amor.... Entonces solo es una creencia formal, una fe de la razón que deja valer la existencia del hombre Jesús y quizás también a Su muerte en la cruz, pero que no sabe nada de la importancia del sacrificio que ha realizado el hombre Jesús por los semejantes. Porque el entendimiento sobre esto entiende en el momento en el cual practica el amor, porque entonces su espíritu le abre a través del corazón el entendimiento para esto.... Por esto significa “ser cristiano” vivir primeramente el amor, y entonces el hombre profesa a Jesucristo como redentor del mundo. Un hombre sin amor desinteresado nunca es un crisitano, aunque se declara como tal ante el mundo.... Porque con el término cristianismo ya no no se trata más de la creencia en la existencia de Jesús, sino que el hombre vive como Jesucristo ha vivido en la tierra para poder llevar el nombre cristiano con autenticidad. Es la razón por la cual casi ya no existe un cristianismo correcto en el mundo, a pesar de la iglesias y de doctrinas de fe, porque el espíritu de Cristo falta. Los hombres no están salvados, porque Jesucristo ya no puede trabajar donde el amor no existe.... Y el amor se ha enfriado casi por completo entre los hombres.... Da igual si son pobres o ricos, si están elevados o muy bajos, a todos falta lo más importante del cristianismo, el amor.... La obra de redención de Jesús ya no se aprovecha por el hombre, están fuera de aquellos por los cuales ha muerto Jesucristo; si que ven a la cruz, porque no pueden negar a Jesucristo como hombre y Su muerte en la cruz. Pero ya no conlleva ninguna importancia, solo son palabras vacías sin sentido y fuerza, porque el amor incluye el entendimiento, pero el amor ha muerto. Para esta gente Jesus ha muerto en la cruz en vano, pero a pesar se llaman cristianos.... Ninguno de ellos se aclaran la importancia, ninguno de ellos se esfuerzan a ser un cristiano auténtico, y muchos cristianos miran desdeñosos abajo a los hombres que en sus ojos son paganos e incrédulos, porque no son parte de iglesias oficiales o colectivos.... Y para todos un día va a ser un despertar terrible cuando salen del mundo sin ser salvados y cuando tienen que rendir cuentas sobre su estilo de vida, cuando el grado del amor es tan bajo que no hay brillo de la luz que le acompaña durante su entrada al reino del más allá.... Entonces tienen que buscar al redentor de la humanidad y difícilmente le van a encontrar, porque no han tenido una fe auténtica en Él, sin Aquel nunca podrán ser benditos.... Si supieran los hombres lo que se están jugando en esta tierra por su voluntad débil frente a las cosas más importantes.... si supieran que lo van a arrepentirse amargamente.... Sin amor nunca podéis ser benditos.... tenéis que emprender vuestro camino en la tierra como cristianos auténticos, tenéis que seguir a Él, es decir aceptar a Sus mandamientos, y entonces vuestra creencia en Él será más viva, porque entonces vais a reconocer a Jesucristo ante el mundo.... (5 de diciembre 1952) Vais a defenderlo y poder dar explicación frente los semejantes como salvados por Él, la razón por la cual una vida eterna no es posible sin el reconocimiento de Jesucristo y de que ante Dios solo vale una vida auténtica en el espíritu de Jesus, pero no un cristianismo ostentado afuera que de verdad no es un cristianismo....

amén