• Terug

Gebed voor arme zielen

De zielen die zich in de duisternis bevinden lijden onuitsprekelijk. Hun kracht is gebroken, ze zijn in een staat van uiterste hopeloosheid zolang hun de kennis ontbreekt over de kracht van de liefde die hun lot verlicht. Zij dwalen her en der en ook hun wil is geheel apathisch, en zo blijven zij een onnoemelijk lange tijd in hun toestand vol kwelling, als zij geen hulp ontvangen door gebed.

U, mensen op aarde kunt hun deze hulp verlenen als u in liefde aan deze arme zielen denkt en hun lot zou willen verlichten. Maar alleen de liefde geeft hun kracht. Een gebed zonder liefde is waardeloos, het is slechts een vorm zonder uitwerking. Alleen de graad van liefde is maatgevend welke kracht hun daardoor wordt toegezonden.

En zo moet u zich het lot van deze arme zielen voor ogen houden en weten, dat zij u dringend smeken om het sturen van kracht - zodra zij eenmaal de kracht van de liefde hebben ondervonden. Zij zijn op uw hulp aangewezen zolang zij nog in de diepte vertoeven, zolang zij niet zelf door hun kennis die kracht in zich vergroten, wat dan een werken in liefde in het hiernamaals voor andere noodlijdende zielen betekent.

Elke goede gedachte die hun uit mededogen wordt toegezonden heeft een verlichtende uitwerking op die zielen, zij voelen dat en blijven dan steeds in uw nabijheid. Zij smeken u terwijl ze zich in uw gedachten dringen, om hen met uw liefhebbende voorspraak te gedenken. Vergeet hen niet, keer uw gedachten niet van hen af, schenk hun een liefdevol gebed en help hen daardoor opwaarts te gaan. Verlicht hun kwellingen en bewijs hun voor alles de kracht van de liefde opdat ook in hen de liefde tot de noodlijdende zielen ontwaakt en zij, door liefdewerken aan hen, zichzelf nu uit deze nood kunnen bevrijden.

Hun omgeving is in overeenstemming met hun zieletoestand, zonder licht en woest. En als een gebed voor deze zielen opstijgt tot GOD, ontstaat er een flauwe schemertoestand waarin die ziel een glimp van inzicht heeft, wat haar na een voortdurende duisternis uiterst weldadig aandoet. De mate van liefde in die voorspraak bepaalt de helderheid van het licht dat in die donkerte binnenstraalt. En de ziel keert zich naar dat lichtschijnsel toe, doordat ze steeds weer nieuwe stralen verwacht en erom vraagt.

Vervul hun smeken, laat hen niet alleen in hun nood, geef hun de hulp die u hun nog geven kunt. Breng hen d.m.v. gedachten het evangelie. Vermaan hen dat ook zij in liefde hun omgeving moeten gedenken. Dat ook zij hen moeten helpen in de zegen van een lichtuitstraling terecht te komen, doordat ze hun weer doorgeven wat zij van u ontvangen.

U kunt door uw gebed onnoemelijk veel nood verzachten. U kunt meewerken aan de verlossing van deze zielen door uw gebed, want de op hen gerichte kracht heeft invloed op hun wil - die nu weer op de juiste wijze werkzaam wordt. De ziel benut de tot haar komende kracht om te werken in liefde voor andere noodlijdende zielen, en nu begint haar weg omhoog, waar zij u eeuwig voor danken zal.

Amen

Oração pelas almas pobres....

As almas que estão na escuridão sofrem de forma indescritível. A sua força é quebrada, é um estado de extrema desesperança enquanto não tiverem o conhecimento da força do amor que alivia o seu destino. Vagueiam por aí e a sua vontade é completamente apática, e assim permanecem no seu estado agonizante por um tempo indizível, a menos que recebam ajuda através da oração. Vocês, humanos na Terra, podem conceder-lhes esta ajuda se se lembrarem destas pobres almas com amor e quiserem aliviar o seu destino. Pois só o amor lhes dá força. Uma oração sem amor não vale nada, é apenas uma forma que não tem qualquer efeito. Apenas o grau de amor é decisivo quanto à força que lhes é assim fornecida. E assim deve considerar o destino destas pobres almas e saber que elas lhe imploram o fornecimento de força assim que sentirem em tempos a força do amor. Estão dependentes da vossa ajuda enquanto ainda estiverem no abismo, enquanto não puderem aumentar a sua força através do seu conhecimento, o que significa então uma actividade de amor no além para outras almas sofredoras. Cada bom pensamento voltado para eles em compaixão tem um efeito aliviador nas almas, eles sentem isto e depois ficam sempre perto de si, pedem-lhe forçando os seus pensamentos para que lhe seja concedida uma intercessão amorosa por si. Não os esqueça, não desvie os seus pensamentos deles, faça-lhes uma oração amorosa e ajude-os assim a ascender, alivie os seus tormentos, e acima de tudo prove-lhes a força do amor, para que o amor pelas almas que sofrem também desperte neles e através da actividade amorosa para com eles possam agora libertar-se da sua adversidade. O seu ambiente é apropriado ao seu estado de alma, sem luz e desolado, e se uma oração por estas almas ascende a Deus, ocorre um ligeiro estado de crepúsculo em que a alma tem um vislumbre de realização que lhe é extremamente benéfico após a constante escuridão. O grau de amor da intercessão determina o brilho da luz que brilha nas trevas, e a alma vira-se para o brilho da luz, sempre esperando e pedindo novos raios. Cumpra os seus pedidos, não os deixe sozinhos nas suas dificuldades, dê-lhes a ajuda que ainda é capaz de lhes dar; transmita-lhes também o Evangelho nos seus pensamentos, admoeste-os de que também devem lembrar-se do seu ambiente com amor, que também deve ajudá-los a entrar na bênção de uma radiação luminosa, transmitindo-lhes novamente o que recebem de si. Pode aliviar uma quantidade indescritível de dificuldades através da sua oração, pode cooperar na redenção destas almas, pois a concessão de força através da sua oração afecta a sua vontade que agora se torna novamente activa da forma correcta. A alma usa a força que recebe para trabalhar amorosamente em outras almas necessitadas, e a sua ascensão para cima começa, pelo que lhe será eternamente grata...._>Ámen