• Terug

Gebed voor arme zielen

De zielen die zich in de duisternis bevinden lijden onuitsprekelijk. Hun kracht is gebroken, ze zijn in een staat van uiterste hopeloosheid zolang hun de kennis ontbreekt over de kracht van de liefde die hun lot verlicht. Zij dwalen her en der en ook hun wil is geheel apathisch, en zo blijven zij een onnoemelijk lange tijd in hun toestand vol kwelling, als zij geen hulp ontvangen door gebed.

U, mensen op aarde kunt hun deze hulp verlenen als u in liefde aan deze arme zielen denkt en hun lot zou willen verlichten. Maar alleen de liefde geeft hun kracht. Een gebed zonder liefde is waardeloos, het is slechts een vorm zonder uitwerking. Alleen de graad van liefde is maatgevend welke kracht hun daardoor wordt toegezonden.

En zo moet u zich het lot van deze arme zielen voor ogen houden en weten, dat zij u dringend smeken om het sturen van kracht - zodra zij eenmaal de kracht van de liefde hebben ondervonden. Zij zijn op uw hulp aangewezen zolang zij nog in de diepte vertoeven, zolang zij niet zelf door hun kennis die kracht in zich vergroten, wat dan een werken in liefde in het hiernamaals voor andere noodlijdende zielen betekent.

Elke goede gedachte die hun uit mededogen wordt toegezonden heeft een verlichtende uitwerking op die zielen, zij voelen dat en blijven dan steeds in uw nabijheid. Zij smeken u terwijl ze zich in uw gedachten dringen, om hen met uw liefhebbende voorspraak te gedenken. Vergeet hen niet, keer uw gedachten niet van hen af, schenk hun een liefdevol gebed en help hen daardoor opwaarts te gaan. Verlicht hun kwellingen en bewijs hun voor alles de kracht van de liefde opdat ook in hen de liefde tot de noodlijdende zielen ontwaakt en zij, door liefdewerken aan hen, zichzelf nu uit deze nood kunnen bevrijden.

Hun omgeving is in overeenstemming met hun zieletoestand, zonder licht en woest. En als een gebed voor deze zielen opstijgt tot GOD, ontstaat er een flauwe schemertoestand waarin die ziel een glimp van inzicht heeft, wat haar na een voortdurende duisternis uiterst weldadig aandoet. De mate van liefde in die voorspraak bepaalt de helderheid van het licht dat in die donkerte binnenstraalt. En de ziel keert zich naar dat lichtschijnsel toe, doordat ze steeds weer nieuwe stralen verwacht en erom vraagt.

Vervul hun smeken, laat hen niet alleen in hun nood, geef hun de hulp die u hun nog geven kunt. Breng hen d.m.v. gedachten het evangelie. Vermaan hen dat ook zij in liefde hun omgeving moeten gedenken. Dat ook zij hen moeten helpen in de zegen van een lichtuitstraling terecht te komen, doordat ze hun weer doorgeven wat zij van u ontvangen.

U kunt door uw gebed onnoemelijk veel nood verzachten. U kunt meewerken aan de verlossing van deze zielen door uw gebed, want de op hen gerichte kracht heeft invloed op hun wil - die nu weer op de juiste wijze werkzaam wordt. De ziel benut de tot haar komende kracht om te werken in liefde voor andere noodlijdende zielen, en nu begint haar weg omhoog, waar zij u eeuwig voor danken zal.

Amen

Prayer for poor souls....

Souls in darkness suffer terribly. Their strength is depleted; it is a state of utter hopelessness as long as they don't know about the strength of love, which can lighten their fate. They wander around, their will is lethargic, and they will remain in this agonising state for an extremely long time if they do not receive help through prayer. You humans on earth are able to help them if you lovingly remember such poor souls and would like to ease their plight. For only love will give them strength. A prayer without love is worthless; it is a mere formality without effect. Only the degree of love determines the amount of strength they will receive. And thus you have to visualise the fate of these poor souls and know that they will beseech you to give them strength once they have felt the strength of love. They depend on your help as long as they are still in the abyss, as long as they cannot increase their strength themselves through knowledge, which, in the beyond, consists of loving actions for other needy souls.

Every kind, compassionate thought for those souls eases their plight, they feel this and then remain close to you. They ask for your loving intercession by pushing themselves into your thoughts. Don't forget them, don't turn your thoughts away from them. Give them a loving prayer and thereby help them to ascend. Alleviate their torment and, most of all, demonstrate the power of love to them, so that their love for other distressed souls arises and, by helping these souls, that they can liberate themselves from their own hardship. Their surroundings correspond to the state of their soul, dark and desolate, and when a prayer for these souls rises up to God a faint state of twilight occurs which gives the soul a glimmer of recognition and benefits the soul after the constant darkness. The degree of love in the intercession determines the brightness of light emanated into the darkness, and the soul turns towards the ray of light always expecting and pleading for more rays. Grant them their wish, don't leave them alone in their need, and give them the help which you are still able to give to them. But also bring the Gospel to them in thought, remind them that they should lovingly consider others in their environment and help them to receive a blessing of light as well by giving to them in turn what they received from you. You can alleviate immeasurable amounts of suffering, you can participate in the redemption of these souls because the gift of strength through your prayer affects their will which then becomes active in the right way. The soul uses the strength it receives to lovingly help other poor souls, and it begins its ascent for which it will be eternally grateful to you....

Amen