• Terug

De schepping van de wereld - Mozes - Beeldspraak

Laat u niet meeslepen te oordelen, zolang uw geest nog niet volledig gewekt is. Er bestaat zo oneindig veel dat uw verstand zou belasten als dit het zou moeten verwerken, maar dat toch goddelijke wijsheid is, dus een weten dat geheel overeenstemt met de waarheid. De mens kan er in zijn onvolmaaktheid nog geen deeltje van begrijpen. Er kan hem daar ook niet door nog zulk scherp denkwerk een licht over opgaan. Integendeel, hij moet langs geestelijke weg dienaangaande opheldering verlangen en in ontvangst nemen.

Hij moet God tot zich laten spreken, rechtstreeks of in de vorm van gedachten die na innig gebed in hem opkomen. Wat voor de ene mens volledig te begrijpen is, kan voor de ander een ondoorzichtig weten zijn als de donkerste nacht. En dus zal de laatste verwerpen wat de eerste als zuivere waarheid herkent en aanneemt. Maar een debat daarover kan die ander ook opheldering geven als hij zoiets verlangt. Zo kan God eveneens in de vorm van onderrichtingen door medemensen de waarheid uitdelen, als Hij door een instelling Zich zelf kan uiten of deze dicteert wat nodig is te weten:

Er bestaan verschillende uitleggen over de schrifttekst van de schepping der wereld en elke uitleg kan waar zijn wanneer ze is uitgegaan van Hem die de eeuwige Waarheid zelf is. En bijgevolg is het afhankelijk van de graad van rijpheid van degene die wordt onderricht, welke uitleg hij nodig heeft. Hij kan de scheppingsdagen beschouwen zoals hij wil. Hij kan een zuiver geestelijke samenhang willen onderkennen en wordt beantwoordend daaraan onderricht. Maar hij kan ook zichzelf als middelpunt van welke materiële schepping dan ook beschouwen en dienovereenkomstig de overgeleverde uitspraken van Mozes uitleggen, of ze als onbegrijpelijk voorlopig terzijde leggen. Dat wil zeggen: tot de rijpheid van inzicht is vergroot door een levenswandel in overeenstemming met de goddelijke wil. Hij zal op aarde nooit tot een totaal begrip komen, want de goddelijke wijsheid is onuitputtelijk, ondoorgrondelijk, totdat de mens volmaakt is, ofschoon God de mens verlicht en hem een omvangrijk weten kan overbrengen door Zijn geest. De schepping van de wereld kan de mens niet anders duidelijk worden gemaakt dan in beelden. De mensen ten tijde van Mozes waren met de beeldspraak vertrouwd, zodat ze niet alleen de aardse - dat wil zeggen de materiële - ontwikkeling van de aarde daaronder verstonden, maar ook de geestelijke samenhang konden begrijpen als ze deze te weten wensten te komen. De woorden van Mozes zijn niet oppervlakkig gegeven en ze kunnen daarom ook niet naar woordelijke inhoud worden begrepen. Maar God zelf sprak tot Mozes en wel voor de gehele mensheid van een heel verlossingstijdperk dat een eindeloos lang tijdsbestek omvat. En Zijn toespraak was zo gehouden, dat ze toegepast kon worden op de tegenwoordige tijd, het verleden en de toekomst. Ze verlichtte zowel de tijd van het begin tot aan het einde van een verlossingsperiode, alsook de oertijd en het nog komende tijdperk dat door een geestelijk schouwende - zoals Mozes het was - duidelijk en betrouwbaar vooruit werd gezien, hoewel de mens als zodanig van toekomstige zaken niet op de hoogte is. Maar voor de geestelijk schouwende wordt alles onthuld en in overeenstemming daarmee is ook zijn handelen. Mozes gaf dus de mensheid een licht. Hij stemde geheel overeen met de wil van God en hij kon daarom ook uitspreken wat in hem ertoe aandrong uitgesproken te worden. God wilde nu de mensen de opeenvolging van de aardse schepping bekendmaken, waarbij echter te bedenken valt dat deze een eindeloos lange tijd nodig had. En deze tijd heeft zowel op de geestelijke alsook op de aardse ontwikkeling betrekking. De geestelijke ontwikkeling betreft steeds als laatste het wezenlijke in de belichaming als mens. Bijgevolg moet de positieve ontwikkeling als mens ook vergeleken kunnen worden met de langzame ontwikkeling van de aardse schepping. En daar deze eerste zich voltrekt in de goddelijke ordening, moet ze lijken op de ontwikkelingsgang van de aards materiële wereld die ook in een door God gewilde ordening zijn gang ging. Alleen de geestelijk strevende mens begrijpt de samenhang en kan die constateren. En deze begrijpt ook de geestelijke betekenis van de woorden van Mozes. Een begrijpelijke verklaring is echter niet te geven, zolang de overeenkomst niet wordt gezocht tussen geestelijke en materiële positieve ontwikkeling. De ontwikkelingsgang van de materiële schepping te verklaren voor de mensen, was waarlijk niet van belang. En het weten daarover verrijkt de mens niet. Toch was het begin ervan in overeenstemming met de geestelijke toestand van het wezenlijke.

Al wat volgde kwam voort uit het voorafgaande. Maar het kan geenszins worden ontkend, dat God de mensen voortdurend wijst op hun bestemming, op hun levensdoel: een positieve ontwikkeling van de ziel. Door Mozes gebeurde precies hetzelfde, op zodanige wijze dat de mensen op het ontstaan van de aardse schepping opmerkzaam werden gemaakt, steeds met het oog op het geestelijke doel.

En op dezelfde manier lichtte de mens Jezus de woorden van Mozes toe, gedreven door de geest in Hem. En voor Hem was de geestelijke ontwikkeling van de mens van grotere betekenis, zodat Hij alles met het oog daarop duidelijk maakte om de mensen ertoe te brengen aan de eigenlijke schepping van de wereld minder betekenis te hechten dan aan de geestelijke tegenhanger. De parallel die elk aards gebeuren kan laten zien. Aan deze parallel moet veel meer aandacht worden geschonken, als de mens succes wil boeken voor zijn ziel.

Er kunnen nog vele andere verklaringen worden gegeven. En dit is ook het geval wanneer de ontvangers van geestelijke bekendmakingen verschillende uitleggen daarover krijgen door het werkzaam zijn van de geest. Maar dan is er van tijd tot tijd een gedachtenwisseling nodig. En waar dezelfde opvattingen, dezelfde uitleggen worden aangetroffen, daar kan ook worden gesproken van een stellig werkzaam zijn van de geest. Want elke uitleg moet overeenstemmen met de andere en uiteindelijk steeds de positieve ontwikkeling van de geestelijke mens betreffen, al is het in een voorstelling die gemakkelijker of moeilijker te begrijpen is. Waar de geest van God zelf werkzaam kan zijn, daar is ook het begrip gegarandeerd.

Amen

Creation of the world.... Moses.... metaphorical language....

Do not let yourselves be carried away to any judgement as long as you are not yet of fully awakened spirit. There is so infinitely much that would burden your intellect if it should digest it, but which is nevertheless divine wisdom, thus knowledge which completely corresponds to truth. The human being, in his inadequacy, cannot grasp a particle of it, nor can he receive light about it through even the sharpest intellectual activity, but he must desire and receive clarification about it in a spiritual way.... He must let God speak to him directly or in the form of thoughts which arise in him after heartfelt prayer for enlightenment. What is fully understandable to one person can be knowledge darker than the deepest night to another, and thus the latter will reject what the former recognises and accepts as pure truth. But a debate about it can also give clarification to the latter, if he demands such. Likewise, God can also distribute the truth in the form of instructions through fellow human beings, if He can express Himself through an organ or dictate to it in the pen what is necessary to know:.... There are various explanations of the scriptural text of the creation of the world, and each can be truth if it originated from the One Who is the eternal Truth Himself. And thus it depends on the degree of maturity of the person being taught which explanation he needs. He can look at the days of creation as he likes, he can want to recognise a purely spiritual relation and be instructed accordingly.... But he can also regard himself as the centre of all material creation and accordingly interpret the traditional words of Moses or put them aside as incomprehensible to him until further notice, i.e. until his maturity of knowledge is increased by a way of life in accordance with divine will. He will never attain complete understanding on earth, for divine wisdom is inexhaustible, unfathomable, until the human being is perfect, although God enlightens the human being and can impart extensive knowledge to him through His spirit. The creation of the world cannot be made clear to people in any other way than metaphorically. The people of Moses' time were familiar with imagery, so that they not only understood it as the earthly, i.e. the material development of the earth, but were also able to comprehend the spiritual relation, if they wished to learn about it. Moses' words are not given superficially, and therefore they cannot be understood according to their wording either, but God Himself spoke to Moses, and indeed for the whole of humanity of a whole epoch of redemption, which encompasses an infinitely long period of time.... (5.8.1947) And his speech was designed in such a way that it could be applied to the present, the past and the future. It illuminated both the time from the beginning to the end of a redemptive epoch as well as the time before and the time still to come, which was clearly and surely foreseen by a spiritual visionary, as Moses was, even if the human being as such does not know about future things. To the visionary, however, everything is revealed, and his actions are accordingly. Moses therefore gave humanity a light, he was in fullest unison with God's will, and therefore he was also able to express what urged him to speak: God now wanted to make known to people the order of earthly creation, whereby it must be considered, however, that an infinitely long time was needed for this and this time must be related to both spiritual and earthly development. The spiritual development always concerns the creatural in the embodiment as a human being last. Consequently, the upward development as a human being must also be comparable with the slow development of earthly creation, and since the former takes place in divine order, it must resemble the course of development of the earthly material world, which also took its course in God-ordained order. Only the spiritually striving human being understands the connection and can realise this, and he also understands the spiritual meaning of Moses' words. However, a more comprehensible explanation cannot be given as long as the parallel of spiritual and material upward development is not sought. To explain the development of the material creation to people was truly not important, and the knowledge of it does not enrich the human being. Nevertheless, its beginning was in accordance with the spiritual state of the creatural.... Everything that followed resulted from the preceding. But it can by no means be denied that God constantly gives men indications of their destiny, of their purpose in life.... the higher development of the soul. Through Moses the same thing happened in the same way that people's attention was drawn to the origin of the earthly creation, always in view of the spiritual aim. And in the same way the man Jesus explained the words of Moses, driven by the spirit in Himself, and the spiritual development of the human being was of greater importance to Him, so that He explained everything in view of it in order to induce people to attach less importance to the actual creation of the world than to the spiritual correspondence, the parallel, which every earthly event has to show and which has to be paid far more attention to if the human being wants to achieve success for his soul.... Many other explanations can be offered, and it is also the case that the recipients of spiritual announcements receive different interpretations of them through the work of the spirit. But then a discussion is necessary from time to time, and where the same views, the same explanations are to be found, there it is also possible to speak of sure working of the spirit, for all explanations must agree with each other and ultimately always concern the spiritual man's upward development, albeit in an easier or more difficult to grasp representation. Where the spirit of God itself can work, understanding is also guaranteed....

Amen