En licht of duisternis zal uw deel zijn. U zult in het licht verblijven als u het licht toegang hebt verleend tot u, als u het liet binnenstralen in uw hart en daardoor de duisternis hebt verjaagd waarin u vertoefde, tot het licht uit de hemelen u aanraakte. Maar duisternis is uw lot als u het licht ontvlucht. En de geestelijke duisternis betekent eenzaam rondgaan, het betekent verlaten zijn in de meest donkere omgeving, zonder doel en zonder hoop op verandering van uw toestand. De ziel die in het hiernamaals in de duisternis vertoeft, lijdt daarom onuitsprekelijk, omdat ze tevoren het fysieke licht van haar ogen bezat en alles om zich heen kon herkennen, nu echter het geestelijke oog nodig is om geestelijke dingen te kunnen waarnemen, maar de ziel is in de geest helemaal blind. En zo zal ze zich in een troosteloze woeste omgeving ophouden en als andere zielen haar ontmoeten, zal ze niet in staat zijn dezen te herkennen en daarom op de hulp van andere zielen zijn aangewezen, dat dezen haar leiden, dat ze haar af en toe een glimpje licht doen toekomen opdat ze haar omgeving kan herkennen.
Maar de zielen die zich in het licht bevinden, trekken zich het lot van deze arme zielen aan, maar hun hulp is beperkt volgens Gods wil, want ze mogen hun geen licht schenken tegen hun wil in. Zolang de ziel het licht niet ontbeert, moet ze smachten in duisternis, al duurt dit nog zo lange tijd. Ze moet het verlangen naar licht hebben, haar toestand moet voor haar ondraaglijk worden en ze moet naar verandering van haar toestand verlangen, pas dan komen de lichtdragers dichter bij haar en geven een klein glimpje van hun licht aan haar af. Ze geven hun een beetje opheldering en al naar gelang hun bereidheid die aan te horen en aan te nemen, wordt het licht nu werkzaam bij hen.
De ondraaglijkheid van haar toestand kan in haar de bereidheid om te helpen wekken of versterken, zodra ze met andere lijdende zielen samenkomt. Hun lijden zal haar duidelijk zijn, ofschoon ze niet in staat is veel te zien. En zodra het leed van deze zielen haar wil om te helpen op gang brengt, wordt het lichter in haar en vindt ze gelegenheid die ziel te helpen. Nu bemerkt ze een toevloed van kracht en ze gebruikt deze kracht om hulp te verlenen en wordt nu zelf bijgestaan van de kant van de lichtwezens die zo'n ziel nu nooit meer verlaten. Ze ontvangt omdat ze geeft, omdat de liefde in haar is ontwaakt en elk werkzaam zijn in liefde, zowel op aarde als in het hiernamaals, ontvangst van kracht tot gevolg heeft, maar kracht en licht zijn steeds samen, haar wil wordt gesterkt en ze rijpt aan inzicht. De duisternis is doorbroken en heeft vooreerst plaats gemaakt voor een schemerlicht, waarop een gouden morgen volgt als de zon van de geest is opgegaan, dat wil zeggen als haar op elk gebied kennis wordt gegeven van de kant van de lichtwezens, die de ziel gelukkig maakt en haar tot voortdurende werkzaamheid in liefde aanspoort, dat wil zeggen om uit te delen van datgene wat ze zelf bezit aan die zielen die nog in diepste duisternis smachten.
Iedere ziel kan de duisternis ontvluchten, iedere ziel kan zich bevrijden, maar altijd moet een liefdevolle gedachte aanleiding geven tot het overbrengen van licht, want zonder deze mogen de lichtwezens geen gaven uitdelen, omdat de vrije wil naar het licht moet streven, daar anders de ziel omgeven blijft door een eeuwige nacht en een wegzinken in de diepste diepte der duisternis het gevolg kan zijn. Maar licht behoort bij de gelukzaligheid en als een ziel het geestelijke gezichtsvermogen ontsloten is, zal ze haar taak herkennen en heerlijkheden aanschouwen en nooit meer afglijden in de duisternis.
Amen
Vertaler너희는 빛을 소유하거나 어두움을 소유하게 될 것이다. 너희가 빛이 들어오도록 허용하고, 너희 심장 안으로 빛이 들어오게 하고, 이로써 너희에게 하늘에서 빛이 임할 때까지, 너희가 거하는 곳의 어두움을 물리쳤다면, 너희는 빛 안에 거하게 될 것이다. 그러나 너희가 빛을 피한다면, 어두움이 너희의 운명이 된다. 영적인 어두움은 외롭게 방황하는 일을 의미하고, 목표와 상황을 바꿀 희망이 없이, 가장 어두운 환경에 버려지는 일을 의미한다.
그러므로 저세상의 어두움 속에 거하는 혼은 말할 수 없는 고통을 겪는다. 왜냐면 혼이 전에는 육체적인 시각을 가지고 있었고, 자신 주변의 모든 것을 깨달을 수 있었기 때문이다. 그러나 이제 혼에게 영적인 존재를 볼 수 있는 영적인 눈이 필요하다. 그러나 혼은 영적으로 완전히 눈이 멀었다. 그러므로 혼은 황량하고 절망적인 지역에서 살게 되고, 다른 혼이 그를 만나면, 그는 다른 혼을 알아볼 수 없게 될 것이다. 그러므로 그는 다른 혼의 도움에 의존하고, 다른 혼이 그를 인도하고, 그에게 때때로 작은 불빛을 줄 것이다. 이로써 혼이 자신의 주변을 깨달을 수 있게 한다.
그러나 빛 안에 거하는 혼들은 이런 불쌍한 혼들을 돌본다. 하지만 그들의 도움은 하나님의 뜻에 따라 제한을 받는다. 왜냐면 그들은 혼들의 의지와는 반대로 빛을 줄 수 없기 때문이다. 혼이 빛을 갈망하지 않는 동안에는, 혼은 비록 오랜 기간이라 할지라도, 어두움 속에서 고통을 당해야만 하고, 혼이 빛을 갈망해야만 하고, 혼의 상태는 참을 수 없게 되야만 하고, 혼이 형편의 변화를 갈망해야만 한다. 그러면 비로소 빛의 전달자들이 혼에게 다가가, 그들의 빛의 작은 부분을 혼에게 주고, 혼에게 약간의 설명을 해준다. 혼이 이런 설명을 자원하여 듣고, 영접하는 정도에 따라, 빛이 이제 혼에게 역사할 것이다.
자신의 견딜 수 없는 상태가 혼이 다른 고통을 당하는 혼을 만나게 되면, 혼 안에 고통받는 다른 혼들을 도와주려는 의지가 깨어나게 하거나 강하게 한다. 비록 혼이 많이 알아볼 수는 없지만, 혼은 다른 혼의 고통을 분명하게 볼 수 있게 될 것이다. 이런 혼들의 고통이 혼의 도와주려는 의지를 자극하면, 혼의 내면이 더 밝아지고, 혼은 다른 혼을 도울 기회를 얻는다. 혼은 이제 힘의 유입을 느끼고, 이 힘을 사용하여 돕는 일에 사용하고, 이제 자신이 빛의 존재들에 의해 지원을 받는다. 빛의 존재들은 그런 혼들을 절대로 떠나지 않는다.
혼이 주기 때문에 받게 된다. 왜냐면 혼 안의 사랑이 깨어났고, 이 땅이나 저세상에서 사랑을 행하는 모든 일은 힘을 받게 하고 빛과 힘은 항상 함께 하기 때문이다. 혼의 의지는 강하게 되고, 깨달음이 증가된다. 어두움은 물러나고, 초기에는 여명의 빛에 의해 대체가 되고, 이어서 영의 태양이 떠오르면, 황금빛 아침이 다가온다. 다시 말해 빛의 존재가 혼의 영역에 대한 지식을 준다. 이런 지식이 혼을 행복하게 만들고, 혼이 지속적인 사랑을 행하도록 이끈다. 즉 자신이 소유한 것을 가장 깊은 어두움 속에서 고통당하고 있는 혼에게 나눠주게 한다.
모든 혼은 어두움을 벗어날 수 있다. 모든 혼은 자신을 구원할 수 있다. 그러나 사랑하려는 생각이 항상 빛을 받게 만드는 원인이 되게 해야만 한다. 왜냐면 사랑하려는 생각이 없으면, 빛의 존재가 혼에게 선물을 줄 수 없기 때문이고, 혼이 자유의지로 빛을 추구해야만 하기 때문이다. 그렇지 않으면 혼은 영원한 밤 가운데 머물고, 가장 깊은 어두움 속으로 가라 앉을 수 있기 때문이다. 그러나 빛은 축복에 속한다. 혼에게 영의 눈이 열리면, 혼은 자신의 과제를 깨닫게 될 것이고, 영광을 보게 될 것이고, 절대로 어두움으로 다시 돌아가지 않을 것이다.
아멘
Vertaler