• Terug

Leed - Genademiddel

De eindtijd vol genaden wordt door de mensen niet als zodanig herkend, want ze zijn niet op de hoogte van de zegen van het lijden, ze weten niet dat het leed ook een genade is, waardoor de ziel die zich op verre afstand van GOD bevindt, nog kan worden gered, en eeuwig niet haar bestemming kan bereiken, wanneer ze de afstand tot GOD niet verkleint door werken van liefde. En het werkzaam zijn in liefde kan het gevolg van groot lijden zijn. GOD geeft de mensen gelegenheid zich in de liefde te oefenen, want het leed neemt vormen aan, zodat de medemens tot werken van liefde wordt aangespoord zodra hij niet volledig is verhard.

Wat een mens niet vanzelf zou doen in een tijd van geordende betrekkingen, kan hij toch nog uit innerlijke aandrang verrichten bij het zien van overgrote nood. Hij kan zich het lot van de medemens aantrekken en hem helpend bijstaan, het vlammetje van de naastenliefde kan in hem worden ontstoken en dan heeft zijn ziel het grootste voordeel uit de aardse nood getrokken.

Ononderbroken is GOD er op bedacht, de zielen te leiden naar nog hogere rijpheid, of ze in de toestand te verplaatsen dat het omhulsel van hun ziel oplost, opdat ze vóór het einde van de (laatste) dag minstens in de staat van inzicht het rijk hierna kan binnengaan, of zich uit eigen aandrang aansluit bij de kleine gemeente die volhoudt tot aan het einde in het geloof in JEZUS CHRISTUS, de goddelijke Verlosser. Als de mens door leed dit doel bereikt, dan is voor hem het leed de laatste redding, het is een genade, die hem nog kort vóór het einde wordt verleend. Want zonder leed blijft hij in de toestand dat hij ver van GOD is verwijderd, omdat de liefde in hem niet werkzaam werd.

De middelen die GOD aanwendt om de zielen van de mensen te helpen, moeten, kort vóór het einde, bijzonder scherp zijn, willen ze niet zonder uitwerking blijven. En de mensen in hun geestelijke blindheid zien alleen maar de scherpte van zulke middelen, niet echter hun zegen. Maar zijn ze door werken van liefde verplaatst in een heldere staat, zijn ze tot de schare van strijders van CHRISTUS toegetreden, dan zien ze vol dankbaarheid op de dagen van hun lichamelijke nood terug, ze zien de zin en de zegen van het lijden in en ook de Liefde van GOD, DIE steeds bedacht is op het helemaal rijp worden van onvolmaakte zielen.

De tijd tot aan het einde is niet lang meer, maar de mensen hebben nog zo'n lage geestelijke ontwikkeling, dat ze een aanzieniijk langere tijd nodig hebben om die in te halen. Bijgevolg moeten ze een school doorlopen waarin ze vlugger rijp kunnen worden, wanneer ze bij elke levensproef standhouden, wanneer ze elke gelegenheid benutten. Ze moeten een louteringsvuur doorstaan, het omhulsel van hun ziel moet worden gesmolten door leed en liefde, dan is het mogelijk dat ze zich in deze korte tijd nog vervolmaken, dat ze op het einde tot diegenen behoren die strijden voor JEZUS CHRISTUS. En dan is voor hen de eeuwige zaligheid verzekerd. En hoe eerder een mens uit vrije wil de liefde beoefent, des te makkelijker te dragen zal dit laatste hem voorkomen, want als door leed het eigenlijke doel is bereikt, des te eerder de mens zich dus van de genade heeft bediend, des te eerder kan dit (leed) van hem worden afgenomen.

Zo zullen de genaden van de eindtijd pas goed in het geestelijke rijk worden ingezien, want op aarde heeft de mens als zodanig niet het overzicht, hij ziet ook niet de grote geestelijke nood in, hij weet niet in welk gevaar hij verkeert als hij faalt en wat voor een vreselijk denkbeeld het is nog eens een ontwikkelingsperiode te moeten doormaken. Dit inzicht zal hem pas in het geestelijke rijk beschoren zijn en dan zal hij dankbaar zijn voor elke hulp die hem in de vorm van lijden op aarde ten deel viel. Dan pas zal hij inzien welke mate van genade GOD de mensen op aarde heeft toegekend en dat zonder leed het nooit mogelijk was het doel te bereiken. Maar zolang hij op aarde leeft is hem de gelegenheid geboden zijn ziel hoger te ontwikkelen en zo lang staan hem ook genaden ter beschikking.

En het leed is een van de grootste genaden, het is toch het meest werkzame middel de mens op te voeden om aktief te zijn in de liefde. En daarom wendt GOD dit middel aan, vóór het einde is gekomen, om nog zielen te winnen voor Zijn rijk, om hen te helpen dat ze niet voor eeuwig verloren gaan.

Amen

고난은 은혜의 수단.

은혜가 충만한 종말의 때를 사람들이 고난의 축복을 알지 못하기 때문에 축복으로 인정하지 않는다. 왜냐면 그들이 고난도 하나님과 멀리 떨어져 있고, 사랑의 역사를 통해 하나님과의 거리를 좁히지 않으면 영원히 목표에 도달하지 못하는 혼이 구원받을 수 있는 은혜임을 알지 못하기 때문이다. 사랑의 역사가 큰 고통의 결과일 수 있다. 하나님은 사람들에게 사랑을 실천할 기회를 준다. 왜냐면 인간이 완전히 굳어지지 않았다면, 고난이 이웃사람에게 사랑을 행하도록 자극을 주는 형태를 취하기 때문이다. 그러나 사람이 질서 정연한 상황에서는 스스로 행하지 않을 일을 아주 큰 고난 가운데 내적으로 동인이 되어 할 수 있다.

그는 이웃 사람을 돌보고 이웃에게 도움을 줄 수 있고, 그 안의 사랑의 불씨에 불을 붙일 수 있다. 그러면 그의 혼은 세상의 위험을 통해 가장 큰 이익을 얻는다. 하나님은 혼을 아직 더 높은 성숙으로 인도하거나 혼의 겉형체가 분해가 되어 이로써 혼이 종말의 날에 최소한 깨달은 상태로 저세상의 나라에 들어갈 수 있게 하거나, 자신이 동인이 되어 작은 공동체에 합류하고 마지막 까지 하나님의 구세주인 예수 그리스도를 믿는 믿음 안에 머물게 한다.

사람이 고난을 통해 이 목표에 도달하면, 고난은 그에게 마지막 구원이 되고, 종말 직전에 아직 그에게 주어지는 은혜이다. 왜냐면 고난이 없이는 그는 하나님과 멀어진 상태에 머물기 때문이다. 왜냐면 사랑이 그 안에 역사하지 않기 때문이다. 하나님이 사람들의 혼을 돕기 위해 사용하는 수단은, 이런 수단이 효과가 없게 되지 않으려면, 종말 직전에 특별하게 엄격해야만 한다. 영적으로 눈이 먼 사람들은 단지 수단의 엄격함을 보고 축복을 보지 못한다. 그러나 그들이 사랑을 행함으로 밝은 상태가 되면, 그들은 그리스도의 전사의 무리에 속한 것이다. 그러면 그들은 모든 감사함으로 그들의 육체적인 고난의 날들을 되돌아보게 되고, 이런 고통의 목적과 축복을 깨닫고 또한 항상 온전하지 못한 혼의 성숙을 생각하는 하나님의 사랑을 깨닫는다.

종말의 때 까지의 시간이 더 이상 많이 남아 있지 않고, 사람들의 영적인 성장이 아주 저조하여 이를 보충하는 데 훨씬 더 많은 시간이 필요하다. 따라서 그들이 모든 인생의 시험에 합격하고, 모든 기회를 합격한다면, 그들이 더 빠르게 성숙할 수 있는 학교를 거쳐야만 한다. 그들은 정화시키는 불을 견뎌야 하고, 고난과 사랑으로 그들의 혼의 겉형체를 녹여야만 한다. 그러면 이 짧은 시간 내에 그들은 결국 예수 그리스도를 위해 싸우는 사람들에게 속할 정도로 온전하게 되는 일이 가능하다. 그러면 그들에게는 영원한 축복이 보장된다.

이웃 사람의 고통이 한 사람이 자유의지로 이웃사랑을 더 빠르게 행하게 할수록, 그에게 고난이 더 쉽게 견딜 수 있게 보일 것이다. 왜냐면 고난을 통해 실제 목적에 도달하면, 사람이 이 은혜를 더 빠르게 사용할수록 고난이 그로부터 더 빠르게 사라지기 때문이다. 종말의 때의 은혜는 영의 나라에서 비로소 올바르게 인정을 받게 될 것이다. 왜냐면 인간은 이 땅에서 전체를 볼 수 없고, 큰 영적인 위험을 깨닫지 못하고, 그가 실패하면 자신이 어떤 위험에 처해 있는 지를 모르고, 다시 한번 성정과정을 가야만 하는 일이 얼마나 엄청난 일인지 개념이 없기 때문이다.

이런 깨달음이 영의 나라에서 비로소 그에게 주어질 것이다. 그러면 그는 이 땅에서 고통의 형태로 그에게 주어진 모든 도움에 대해 감사할 것이고, 그는 비로소 하나님이 이 땅의 사람들에게 어떤 은혜를 주었는 지를 깨닫고, 고통 없이는 절대로 목표에 도달할 수 없었음을 깨닫게 될 것이다. 그러나 그가 이 땅에 사는 동안에는, 그의 혼이 더 높이 성장할 수 있는 기회가 그에게 제공이 되고, 그에게 또한 은혜가 제공이 된다. 고난은 가장 큰 은혜이고 사람이 사랑을 행하도록 양육하는 가장 효과적인 수단들 중의 하나이다. 그러므로 하나님은 종말이 오기 전에 자신의 나라를 위해 혼을 얻고 그들이 영원히 멸망받지 않도록 돕기 위해 이런 수단을 사용한다.

아멘