• Terug

Leed - Genademiddel

De eindtijd vol genaden wordt door de mensen niet als zodanig herkend, want ze zijn niet op de hoogte van de zegen van het lijden, ze weten niet dat het leed ook een genade is, waardoor de ziel die zich op verre afstand van GOD bevindt, nog kan worden gered, en eeuwig niet haar bestemming kan bereiken, wanneer ze de afstand tot GOD niet verkleint door werken van liefde. En het werkzaam zijn in liefde kan het gevolg van groot lijden zijn. GOD geeft de mensen gelegenheid zich in de liefde te oefenen, want het leed neemt vormen aan, zodat de medemens tot werken van liefde wordt aangespoord zodra hij niet volledig is verhard.

Wat een mens niet vanzelf zou doen in een tijd van geordende betrekkingen, kan hij toch nog uit innerlijke aandrang verrichten bij het zien van overgrote nood. Hij kan zich het lot van de medemens aantrekken en hem helpend bijstaan, het vlammetje van de naastenliefde kan in hem worden ontstoken en dan heeft zijn ziel het grootste voordeel uit de aardse nood getrokken.

Ononderbroken is GOD er op bedacht, de zielen te leiden naar nog hogere rijpheid, of ze in de toestand te verplaatsen dat het omhulsel van hun ziel oplost, opdat ze vóór het einde van de (laatste) dag minstens in de staat van inzicht het rijk hierna kan binnengaan, of zich uit eigen aandrang aansluit bij de kleine gemeente die volhoudt tot aan het einde in het geloof in JEZUS CHRISTUS, de goddelijke Verlosser. Als de mens door leed dit doel bereikt, dan is voor hem het leed de laatste redding, het is een genade, die hem nog kort vóór het einde wordt verleend. Want zonder leed blijft hij in de toestand dat hij ver van GOD is verwijderd, omdat de liefde in hem niet werkzaam werd.

De middelen die GOD aanwendt om de zielen van de mensen te helpen, moeten, kort vóór het einde, bijzonder scherp zijn, willen ze niet zonder uitwerking blijven. En de mensen in hun geestelijke blindheid zien alleen maar de scherpte van zulke middelen, niet echter hun zegen. Maar zijn ze door werken van liefde verplaatst in een heldere staat, zijn ze tot de schare van strijders van CHRISTUS toegetreden, dan zien ze vol dankbaarheid op de dagen van hun lichamelijke nood terug, ze zien de zin en de zegen van het lijden in en ook de Liefde van GOD, DIE steeds bedacht is op het helemaal rijp worden van onvolmaakte zielen.

De tijd tot aan het einde is niet lang meer, maar de mensen hebben nog zo'n lage geestelijke ontwikkeling, dat ze een aanzieniijk langere tijd nodig hebben om die in te halen. Bijgevolg moeten ze een school doorlopen waarin ze vlugger rijp kunnen worden, wanneer ze bij elke levensproef standhouden, wanneer ze elke gelegenheid benutten. Ze moeten een louteringsvuur doorstaan, het omhulsel van hun ziel moet worden gesmolten door leed en liefde, dan is het mogelijk dat ze zich in deze korte tijd nog vervolmaken, dat ze op het einde tot diegenen behoren die strijden voor JEZUS CHRISTUS. En dan is voor hen de eeuwige zaligheid verzekerd. En hoe eerder een mens uit vrije wil de liefde beoefent, des te makkelijker te dragen zal dit laatste hem voorkomen, want als door leed het eigenlijke doel is bereikt, des te eerder de mens zich dus van de genade heeft bediend, des te eerder kan dit (leed) van hem worden afgenomen.

Zo zullen de genaden van de eindtijd pas goed in het geestelijke rijk worden ingezien, want op aarde heeft de mens als zodanig niet het overzicht, hij ziet ook niet de grote geestelijke nood in, hij weet niet in welk gevaar hij verkeert als hij faalt en wat voor een vreselijk denkbeeld het is nog eens een ontwikkelingsperiode te moeten doormaken. Dit inzicht zal hem pas in het geestelijke rijk beschoren zijn en dan zal hij dankbaar zijn voor elke hulp die hem in de vorm van lijden op aarde ten deel viel. Dan pas zal hij inzien welke mate van genade GOD de mensen op aarde heeft toegekend en dat zonder leed het nooit mogelijk was het doel te bereiken. Maar zolang hij op aarde leeft is hem de gelegenheid geboden zijn ziel hoger te ontwikkelen en zo lang staan hem ook genaden ter beschikking.

En het leed is een van de grootste genaden, het is toch het meest werkzame middel de mens op te voeden om aktief te zijn in de liefde. En daarom wendt GOD dit middel aan, vóór het einde is gekomen, om nog zielen te winnen voor Zijn rijk, om hen te helpen dat ze niet voor eeuwig verloren gaan.

Amen

Suffering - means of grace....

People do not recognize the gracious end time as such, for they do not know about the blessing of suffering, they do not know that suffering is also a grace through which the soul can still be saved, which is distant from God and eternally cannot reach the aim if it does not reduce its distance from God through loving activity. And loving activity can be the result of great suffering.... God gives people the opportunity to practice love, for suffering takes on the form that the fellow human being is stimulated to be active in love as soon as he is not completely hardened. What a person would not do of his own accord in a time of orderly circumstances, he can nevertheless do out of inner impulse in the face of overwhelming need.... He can take care of his fellow human being and helpfully assist him, the flame of neighbourly love can be kindled in him, and then his soul will have gained the greatest advantage from the earthly adversity. God is constantly intent on leading the souls to greater maturity or to put them into a state where their soul's cover is detached so that they can at least enter the kingdom of the beyond in a state of recognition before the end of days or join the small congregation of their own accord which perseveres until the end in faith in Jesus Christ, the divine redeemer....

If man reaches this aim through suffering, then suffering is the last salvation for him, it is a grace that is still granted to him shortly before the end. For without suffering he remains in a state of remoteness from God because love is not active in him. The means God uses to help people's souls must be particularly sharp shortly before the end if they are not to remain without effect. And people in their spiritual blindness only see the sharpness of those means but not their blessing. But once they have been put into a bright state through the working of love, once they have joined the flock of Christ's fighters, then they look back with gratitude on the days of their physical hardship, they recognize the purpose and the blessing of the sufferings and also God's love, which is always mindful of the maturing of imperfect souls. The time until the end is no longer long, but people are so far behind in their spiritual development that they need a significantly longer time to catch up with it..... Consequently, they have to go through a school in which they can mature faster if they pass every test of life, if they make use of every opportunity. They have to pass a purification fire, the wrapping of their souls has to be melted through suffering and love, then it is possible that they will still perfect themselves in this short time so that in the end they will belong to those who argue for Jesus Christ. And then eternal bliss is assured for them. And the sooner a person of his own free will practices the love to which his fellow human being's suffering should impel him, the easier the latter will seem to be bearable to him, for if the actual purpose is achieved through suffering, thus the sooner the person has made use of grace, the sooner this can also be taken away from him. The blessings of the last days will only be truly recognized in the spiritual kingdom, for the human being as such does not have an overview on earth, he does not recognize the great spiritual adversity, he does not know the danger he is in if he fails and what a tremendous concept it is to have to live through another period of development. This realization will only be granted to him in the spiritual kingdom, and then he will be grateful for every help he received in the form of suffering on earth.... Only then will he realize the measure of grace God has granted people on earth and that without suffering it was never possible to reach the aim. But as long as he lives on earth he is offered the opportunity for the higher development of his soul, and for as long as he lives he also has graces at his disposal. And suffering is one of the greatest blessings, after all, it is the most effective means to educate the human being into loving activity. And therefore God uses this means before the end has come in order to still win souls for His kingdom, in order to help them so that they will not be eternally lost....

Amen