• Terug

Gedachtenactiviteit van een ongelovige en een verandering

De gedachtenactiviteit van een ongelovig mens levert geheel andere resultaten op, dan die van een gelovige. Meestal beweegt het denken van de eerste zich alleen maar binnen het aardse bereik, want hoe ongeloviger de mens is, des te meer is hij met de wereld en haar goederen verbonden. De gedachten aan iets bovenaards komen niet bij hem op en als deze dichter bij hem gebracht worden, wijst hij deze als fantasie af. Voor hem zijn ze ook niet acceptabel, want hij beschouwt de wereld als een vanzelfsprekendheid, die geen ander verband met de afzonderlijke schepselen heeft dan dat, dat de mens van alle genoegens hiervan gebruik maakt en het grootst mogelijke genot en voordeel daaruit zal trekken.

Deze instelling maakt hem geheel onbekwaam om zich naar geestelijke gebieden te verplaatsen en zulke mensen is ook moeilijk een andere opvatting over het leven op aarde bij te brengen. Zin en doel van dit leven blijven voor hen enkel een toenemend welbehagen voor het lichaam en een onbeperkt levensgenot.

En toch laat God ook deze mensen niet zonder waarschuwing, doordat Hij het lichaam vaak zo zwak maakt, dat ze daaraan herkennen, dat een macht, waartegen ze niet opgewassen zijn, tegen hen opstaat. Weliswaar proberen ze ook dit als een natuurlijk gebeuren te verklaren en dan moeten ze sterkere aanwijzingen krijgen in de vorm van ander leed en ellende, waarbij ze niet in staat zijn om deze op eigen kracht uit te bannen.

Het levenslot van de afzonderlijke mens kan niet naar believen door hem gevormd worden. Aards geluk is niet af te dwingen en ook over leven en dood kan de mens niet beslissen en zodra hij nu ernstig bedreigd wordt, beseft hij zijn volledige machteloosheid. En nu speelt hij met de gedachten aan een hogere macht, Die Zich daardoor kenbaar wil maken. En pas dan zwerven zijn gedachten in de geestelijke wereld rond en dat al naar gelang zijn instelling tegenover zijn medemensen.

Een mens, die enkel eigenliefde heeft, komt moeilijk tot inzicht. Maar de mens, die zich niet geheel voor zijn medemensen afsluit, die deelt neemt en hen, ofschoon ook alleen maar in de geringste mate, helpt, zal gemakkelijker tot het besef van de eeuwige Godheid komen. Maar er is langere tijd nodig, voordat een volledig ongelovig mens zich een andere opvatting eigen maakt en het is een genade voor zulke mensen, als hen een lang aards leven ten deel valt, dat hen toch nog een verandering van hun denken kan brengen. Want als de lichamelijke krachten beginnen af te nemen, is ook het verlangen naar de wereld en haar goederen aan het afnemen en dan proberen de lichtwezens ingang te vinden en via de gedachten in te werken en de wil om af te wijzen is niet meer zo sterk.

Want er behoort dan een totale ommekeer van zijn leefwijze bij, als hij zijn geestelijk gebrek nog op aarde goed wil maken en de noodzakelijke rijpheid van de ziel wil bereiken. De hulp van God staat hem daartoe altijd ter beschikking en de mens kan alles, als hij maar wil.

Amen

L'activité mentale d'un mécréant et son changement

L'activité mentale d'un homme mécréant produit des résultats entièrement différents de celle d'un croyant. Les pensées du premier évoluent presque toujours seulement dans le règne terrestre, parce que plus un homme est mécréant, plus il est uni avec le monde et ses biens. Les pensées dans quelque chose d'extra-terrestre lui sont très lointaines et lorsqu’elles lui sont suggérées, il les refuse comme étant des fantaisies ; pour lui elles sont inacceptables, parce qu'il considère le monde comme une spontanéité qui n'a aucune liaison avec les différentes créatures desquelles l'homme doit tirer tous les plaisirs, la plus grande jouissance et un avantage. Cette prédisposition le rend entièrement incapable de penser à des sujets spirituels et il est même difficile de porter de tels hommes à une autre opinion de la vie sur la Terre. Leur but et leur objectif restent seulement l’augmentation du bien-être du corps et une jouissance illimitée de la vie. Et de toute façon Dieu ne laisse pas ces hommes sans Avertissements, en affaiblissant souvent leur corps de sorte qu’en cela ils reconnaissent qu'il y a une Puissance contre laquelle ils ne peuvent rien, qui s’impose contre eux. Ils chercheront de toute façon à expliquer aussi cela comme une spontanéité et donc ils doivent avoir des indications plus fortes sous forme d'autres souffrances et misères qu’il ne pourra pas soulager avec sa force. Le destin de la vie de l'individu ne peut pas être formé par lui, le bonheur terrestre ne peut pas s’obtenir par contrainte et l'homme ne peut pas décider sur la vie et la mort et dès qu’il est sérieusement menacé, il reconnaît sa totale impuissance. Et maintenant il joue avec la pensée d’une Puissance supérieure, laquelle veut Se faire reconnaître avec cela. Et seulement alors ses pensées flottent dans le monde spirituel et cela selon sa prédisposition envers son prochain. Un homme qui possède seulement l'amour de lui-même arrivera difficilement à la connaissance ; mais l'homme qui ne se ferme pas entièrement au prochain, qui participe et l'assiste, même si c’est dans une moindre mesure, arrivera plus facilement à la connaissance de l'éternelle Divinité, seulement pour cela il faut du temps avant qu'un homme totalement mécréant arrive à une autre opinion et c’est une Grâce pour de tels hommes, lorsqu’il leur est accordé une longue vie terrestre qui peut les porter encore à un changement de leurs pensées. Parce que lorsque les forces corporelles commenceront à céder, le désir pour le monde et ses biens diminuera aussi et alors les êtres de Lumière chercheront à trouver l'accès et à agir mentalement, et la volonté de refus ne sera plus aussi forte. Mais alors un tournant total de la conduction de sa vie est nécessaire s'il veut compenser encore ses manques spirituels sur la Terre et arriver à la nécessaire maturité de l'âme. Pour cela il a toujours à disposition l'Aide de Dieu et l'homme peut tout si seulement il le veut.

Amen