• Terug

Hulp tijdens zielennood is het grootste liefdeswerk voor de naaste

Dit is het belangrijkste gebod van de naastenliefde, namelijk dat u de medemens niet in de nood van de ziel laat. Alle aardse nood komt tot een einde en daarom moet er niet te veel betekenis aan gehecht worden. Maar de nood van de ziel blijft bestaan, ook wanneer de mens zijn aardse leven beëindigt, als hij deze niet op aarde probeert op te heffen.

En waar zijn eigen kracht daar niet toereikend voor is, daar moet u hem hulpvaardig terzijde staan, omdat u anders geen liefde in uw hart voelt en zodoende het goddelijke gebod van de naastenliefde niet vervult. Want zo’n ziel is verzwakt en is niet in staat om de kracht op te brengen om zichzelf te bevrijden. Ze is duister en zonder licht. Ze is onwetend en niet vrij. En deze toestand moet u veranderen in een wetende, lichtvolle en vrije toestand.

En daarom moet u deze mens onderwijzen. U moet hem een helder beeld schetsen over hoe zijn weg over de aarde moet gaan. U moet hem binnenleiden in dezelfde kennis, die u gelukkig maakt en die u al in u hebt opgenomen. Een verzinken in de door God aan u rechtstreeks gegeven geestelijke geschenken moet elke ziel gelukkig maken. En omgekeerd zal een ongelukkige toestand geestelijke nood voor de ziel betekenen, omdat het niet licht en helder in die mens is.

En als de medemens dus in geestelijke duisternis smacht, verricht u het grootste werk van liefde, als u hem de middelen en de wegen wijst om deze duisternis te verdrijven. Zielen, die in nood zijn, hebben niet de kracht om het licht te naderen. Zodoende moet de mens het licht naar hen toe brengen. Hij moet zich in de donkerste gebieden wagen, om deze met zijn licht te verlichten. Want licht is ook voor deze nog volledig onwetende wezens een weldaad en licht heft de nood van de ziel op. Dus moet de mensen wijsheid aangeboden worden, opdat ze wetend worden en licht en kracht ontvangen. Dit is de enige mogelijkheid om de ziel te helpen, zodat ze rijp wordt, zolang ze op aarde verblijft.

Weliswaar voelt de mens er weinig van, als de ziel in nood verkeert, want hij vestigt zijn aandacht meer op de behoeften van het lichaam en neemt er genoegen mee, als hij deze behoeften kan vervullen. En omdat hij de nood van de ziel niet voelt, doet hij ook niets om haar te helpen.

Maar de naar geestelijke goederen strevende mens kent de nood van de zielen in het hiernamaals en de te lage rijpheidstoestand en hij moet zijn kennis gebruiken en de dwalende mens helpen, doordat hij met volle liefde hem ertoe probeert te bewegen om eveneens geestelijke goederen na te streven en hem de waardeloosheid van de aardse goederen voor ogen houdt.

De zorgen om de ziel van de medemens is de ware uitoefening van de naastenliefde, want ze kan de ziel van het eeuwige verderf redden. En als de mens om kracht vraagt voor dit werkzaam zijn in liefde, zal hij nooit een vergeefs verzoek doen. Hij zal in dezelfde mate kracht ontvangen, als hij deze gebruiken wil voor het heil van de zielen.

Amen

혼의 고통을 위해 도움을 주는 일은 가장 큰 이웃사랑이다.

너희가 이웃 사람의 혼을 위험에 두지 말아야 하는 일이 가장 중요한 이웃 사랑의 계명이다. 이 땅의 모든 고난은 끝이 난다. 그러므로 아주 중요하게 여겨서는 안 된다. 그러나 혼의 고통은 인간이 이 땅에서 혼의 고통을 고치려고 하지 않으면, 이 땅의 삶을 마칠지라도, 계속 남아 있는다. 그의 힘으로 충분하지 않은 곳에서 너희는 그를 도와야 한다. 그렇지 않으면 너희는 심장 안에서 사랑을 느끼지 못한 것이고, 이로써 이웃을 사랑하라는 하나님의 계명을 성취시키지 못하게 될 것이다. 왜냐면 그런 혼은 연약하고, 자신의 구원을 위한 힘을 모을 수 없기 때문이다.

그런 혼은 어둡고, 빛이 없고, 무지하고, 자유롭지 못하다. 너희는 이런 상태를 아는 상태로, 빛이 충만한 상태로도, 자유로운 상태로 변화시켜야 한다. 그러므로 너희는 이런 사람들을 가르쳐야 하고, 그가 어떻게 그의 이 땅의 길을 가야 하는 지에 대한 명확한 개념을 그들에게 줘야 한다. 너희는 너희를 행복하고, 너희가 이미 너희 안으로 영접한 것과 같은 지식을 그에게 소개해야 한다. 하나님이 직접 준 영의 선물에 몰입하는 일은 모든 혼을 행복하게 해야만 한다. 반대로 불운한 상태는 혼에게 영적인 위험을 의미한다. 왜냐면 사람 안에 빛이 없고, 밝지 않기 때문이다. 그러므로 이웃사람이 영의 어두움 속에서 고통을 당하고 있다면, 그에게 그런 어두움을 물리치는 방법과 길을 보여줄 때, 너희는 가장 위대한 사랑의 역사를 행한 것이다.

위험 가운데 있는 혼들은 빛에 접근할 힘이 없다. 그러므로 인간이 혼들에게 빛을 전해줘야만 한다. 그는 자신의 빛으로 그들을 비추기 위해 가장 어두운 영역으로 가는 모험을 해야 한다. 왜냐면 빛은 아직 완전히 무지한 존재들을 행복하게 하고, 빛이 혼의 고통을 덜어주기 때문이다. 그러므로 사람들이 알게 되고, 빛과 능력을 받을 수 있도록, 그들에게 지혜를 줘야 한다. 이런 일이 혼이 이 땅에 머무르는 동안에 성숙하도록 도울 수 있는 유일한 가능성이다. 혼이 위험에 처하면, 사람은 이를 적게 느낀다. 왜냐하면 그가 육체의 필요에 더 많은 관심을 기울이고, 이를 충족시킬 수 있다면, 만족하기 때문이다. 그는 혼의 고통을 느끼지 않기 때문에, 그는 또한 혼을 돕기 위해 아무 일도 하지 않는다.

그러나 영적인 재물을 추구하는 사람은 저세상의 혼들의 위험과 성숙한 상태가 부족함을 안다. 그는 자신의 지식을 활용하여, 오류에 빠진 사람을 가득한 사랑으로 움직이게 하여, 마찬가지로 영적인 재물을 추구하게 만들려고 시도해야 하고, 그에게 세상의 재물의 무가치함을 보여줘야 한다. 이웃 사람의 혼을 돌보는 일은 혼을 영원한 파멸에서 구할 수 있기 때문에 진정한 사랑의 역사이다. 사람이 이런 사랑의 역사를 위해 힘을 구할 때, 그는 절대로 헛되이 요청하게 되지 않을 것이다. 그는 그가 혼의 구원을 위해 사용하고자 하는 만큼의 힘을 받게 될 것이다.

아멘