• Terug

De verhouding van een mens tot God is als van een kind tot de vader

De verhouding van een mens tot God moet hetzelfde zijn als de verhouding van het kind tot de vader. Dan is de kinderlijke liefde de drijfveer om dat te doen, wat de vader verlangt en dan kan de vader zijn kind ook zo bedenken, zoals een liefhebbende vader dat doet. Het kind moet in het gelovigste vertrouwen naar de Vader komen en hem zijn nood uiteenzetten in het vaste vertrouwen dat hij geholpen wordt, omdat een goede vader zijn kind niet in nood en ellende achterlaat en steeds tot helpen bereid is.

Deze innige verhouding tot God veronderstelt het geloof in een liefdevol Wezen, in Wie de macht ligt om alle kwaad van de mensen af te wenden en God zegent zo’n geloof, doordat Hij het gebed, dat in zo’n geloof naar Hem gezonden wordt, niet onvervuld laat. Hoe inniger de overgave van het kind aan zijn Vader is, des te liefdevoller accepteert de Vader het kind, want de mens heeft nu uit eigen beweging, uit vrije wil, de oorspronkelijke verhouding tot stand gebracht. Hij heeft het aardse levensdoel vervuld, doordat hij de scheiding van God, als de oorspronkelijke geest waaruit hij voortgekomen is, heeft overbrugd en zichzelf door de genade van God in een toestand gebracht heeft, die hem de vereniging met God oplevert, zodra hij het aardse leven verlaat.

En dit kan alleen maar bereikt worden door een bewust erkennen van en een onderwerpen aan een macht, die Zich in vaderlijke liefde tot de aardse mensen neigt. De verhouding van het kind tot de Vader moet tot stand worden gebracht, omdat dit de oorspronkelijke verhouding was, waarin het uit God voortgekomen wezen vrij en onvoorstelbaar gelukkig was.

Amen

Il rapporto dell’uomo verso Dio come da figlio al padre

Il rapporto dell’uomo verso Dio dev’essere uguale al rapporto del figlio verso il padre. Allora l’amore infantile è la forza di spinta di fare ciò che esige il Padre ed allora il Padre può provvedere il figlio Suo anche come lo fa un padre amorevole. Il figlio deve venire al Padre nella fiducia della massima fede e presentarGli le sue miseria nella ferma confidenza di essere aiutato, perché un buon padre non lascia il figlio suo nella miseria e nel bisogno ed è sempre pronto ad aiutare. Questo intimo rapporto verso Dio premette la fede in un Essere amorevole, nella Cui Potenza è di evitare all’uomo ogni male e Dio benedice una tale fede mentre non lascia inesaudita la preghiera inviata a Lui in una tale fede. Più intima è la devozione del figlio verso il Padre suo, più amorevolmente il Padre Si prende Cura del figlio, perché l’uomo ha stabilito il rapporto primordiale per propria spinta, dalla libera volontà; ha adempiuto lo scopo della vita terrena mentre ha pontificato la separazione da Dio, dallo Spirito UR dal Quale è proceduto ed attraverso la Grazia di Dio ha messo sé stesso in uno stato che gli procura l’unificazione con Dio appena abbandona la vita terrena. E questo si può ottenere solamente attraverso il cosciente riconoscimento e la libera sottomissione ad una Potenza la Quale Si china all’uomo terreno nell’Amore Paterno. Dev’essere stabilito il rapporto da figlio al Padre, perché questo era il rapporto primordiale nel quale l’essere proceduto da Dio era libero ed inimmaginabilmente felice.

Amen