De grootte van jullie schuld tegenover God kunnen jullie mensen niet in zijn volle omvang beseffen en daarom is voor jullie het verlossingswerk van Christus niet in zijn gehele betekenis duidelijk te maken, zolang jullie niet in de geestelijke kennis binnengedrongen zijn. En daarom is de wil om af te wijzen vaak ook zo sterk, omdat de gedachte aan de verlossing niet verenigbaar is met het gevoel van vrijheid, dat sterk in de mens ontwikkeld is. Zodoende erkent hij de gebondenheid van zijn wil niet, zolang hem de kennis daarover ontbreekt. Bijgevolg erkent hij ook niet Degene, Die hem uit de gebondenheid verloste, omdat hij de gebonden toestand op aarde niet als kwelling ervaart, omdat hij toch de vrije wil heeft.
Hij weet niet, dat hij zich voor eeuwige tijden niet uit deze gebonden toestand zou kunnen bevrijden, als Jezus Christus het verlossingswerk door Zijn dood aan het kruis niet voor hem volbracht had. Hij kent de macht van het kwaad niet, die grote invloed op zijn wil heeft, zolang hij op aarde verblijft en dat hij, ondanks zijn vrije wil, aan deze invloed ten prooi valt, omdat hij zelf te zwak is om hier tegenstand aan te kunnen bieden. En hij kent het effect van de verschrikkelijke gevolgen van een falen van deze vrije wil niet. Hij weet niet dat de tegenstander hem weer gedurende eeuwigheden aan de ketting legt en dat hij in ondraaglijke kwellingen smachten moet in het hiernamaals, als hij moet boeten voor het vroegere onrecht ten opzichte van God, omdat hij de grootte van zijn schuld niet kent.
Maar Jezus Christus zag de grootte van deze schuld als mens in. Dat wil zeggen dat de mens Jezus door Zijn levenswandel in liefde binnengedrongen is in de diepste kennis van de oertoestand van al het wezenlijke. Van haar enorme misstap en diens effect. Dat Hij de zwakke wil van de mens herkende en diens gebrek aan verzet tegen de vijand van zijn ziel. En Hij wilde de mensen aan een sterke wil helpen, die tegen de verleidingen van de vijand standhoudt en de tijd van zijn gang over de aarde gebruiken kan voor het definitieve vrijkomen van hem en zijn macht, dat wil zeggen zijn invloed.
En om deze versterkte wilskracht voor de mensen te verwerven, gaf Hij Zijn leven aan het kruis. Zijn bloed was de koopsom, die de mens de verlossing zou moeten brengen uit de grootste nood, die Hij in zijn volmaaktheid wel overzag en daarom van ieder afzonderlijk af wilde wenden. Zijn enorme liefde wilde het leed van de niet verloste zielen in het hiernamaals verminderen, want Hij wist dat geen mens op aarde zich uit eigen kracht vrij zou kunnen maken van de vreselijke schuld, die het wezen op zich geladen had door zijn afval van God.
Het beseffen van deze schuld zette Zijn wil tot uiterste werkzaamheid aan en Hij volbracht een werk, dat een mens daarvoor nooit bereid was uit te voeren, omdat dit de diepste liefde vereiste en voor die tijd was er ook geen mens ooit in staat om dit uit te voeren, want dit verlossingswerk vereiste een enorme wilskracht, die de mens Jezus door Zijn werkzaam zijn in liefde en Zijn levenswandel tot de hoogste ontplooiing bracht.
En aan dit verlossingswerk moet de gehele mensheid deelhebben. Hij stierf niet slechts voor één generatie, maar voor alle mensen, die als niet verloste wezens de gang door het aardse leven moeten gaan om definitief vrij te komen. Maar de bereidwilligheid om zich te laten verlossen, moet eraan voorafgaan om ook aan de zegeningen van het verlossingswerk deelachtig te kunnen worden. De mens moet zowel het verlossingswerk alsook de goddelijke Verlosser Jezus Christus erkennen, als hij bij diegenen wil horen, van wie de vreselijke schuld tegenover God weggenomen wordt door Jezus Christus, Die Zichzelf als genoegdoening overgaf om de zondenschuld van alle wezens te verminderen en hun verlossing te brengen.
Amen
VertalerVós, humanos, não podeis avaliar a magnitude da vossa culpa para com Deus, e por isso o acto de Salvação de Cristo não vos pode ser tornado claro em todo o seu significado até que tenhais penetrado no conhecimento espiritual. E é por isso que a vontade de rejeição é muitas vezes tão forte, porque a ideia de redenção não é compatível com o sentido de liberdade fortemente desenvolvido pelo ser humano. Assim, ele não reconhece a escravidão da sua vontade enquanto não tiver o conhecimento dela.... Por conseguinte, ele também não reconhece Aquele que o redimiu da sua escravidão, porque não experimenta o estado de vinculação na Terra como tormento, uma vez que afinal ele tem livre-arbítrio. Ele não sabe que não seria capaz de se libertar deste estado de vinculação por eternidades se Jesus Cristo não tivesse realizado o ato de Salvação por ele através da Sua morte na cruz. Ele não conhece o poder do mal, que tem grande influência sobre a sua vontade enquanto permanecer na Terra, e que, apesar do seu livre arbítrio, cai presa dessa influência porque ele próprio é demasiado fraco para poder resistir a ela. E ele não sabe sobre o efeito, sobre as terríveis consequências de uma falha deste livre arbítrio.... Ele não sabe que o adversário o acorrentará novamente por eternidades e que terá de definhar em tormento insuportável no além se tiver de expiar o seu erro passado contra o próprio Deus, porque não sabe a magnitude da sua culpa.... Jesus Cristo, porém, reconheceu isto como um ser humano, ou seja, o ser humano Jesus, através do seu modo de vida no amor, tinha penetrado no mais profundo conhecimento do estado original de toda a beingness, da sua transgressão extremamente grande e do seu efeito, que Ele reconheceu a fraca vontade do ser humano e a sua falta de resistência para com o inimigo da sua alma. E Ele queria ajudar as pessoas a desenvolver uma vontade forte que suportasse as tentações do inimigo e fosse capaz de usar o tempo da sua mudança terrena para a libertação final dele e do seu poder, ou seja, da sua influência. E para comprar esta força de vontade crescente para as pessoas, Ele deu a Sua vida na cruz. Seu sangue era o preço de compra que devia trazer redenção às pessoas da maior adversidade, que Ele, em Sua perfeição, bem menosprezou e, portanto, queria evitar de cada ser humano. O seu amor maior que grande queria reduzir o sofrimento das almas não redimidas no além, porque sabia que nenhum ser humano se podia libertar na Terra da terrível culpa com que o ser se sobrecarregara devido à sua apostasia de Deus. O reconhecimento desta culpa impulsionou a Sua vontade para a atividade máxima, e Ele realizou uma obra que nenhum ser humano jamais esteve disposto a realizar antes, porque exigia o amor mais profundo e que nenhum ser humano jamais foi capaz de realizar antes, pois este ato de Salvação exigia imensa força de vontade que o homem Jesus trouxe ao mais alto desenvolvimento através da Sua atividade de amor e do Seu modo de vida. E toda a humanidade devia participar nesta obra de redenção. Ele não morreu apenas por uma geração, mas por todas as pessoas que, como seres não redimidos, têm de percorrer o caminho da vida terrena para finalmente se tornarem livres. Mas a vontade de se deixar redimir deve preceder isto, a fim de poder também participar das bênçãos da obra da redenção. O ser humano tem de reconhecer o acto de Salvação, bem como o divino Redentor Jesus Cristo, se quiser pertencer àqueles a quem foi tirada a terrível culpa contra Deus através de Jesus Cristo, que se deu a si próprio como expiação, a fim de reduzir a culpa do pecado de todos os seres e de lhes trazer a redenção...._>Amém
Vertaler