• Terug

Gaven van de geest – Zuiverste waarheid

De gaven van de geest moeten gezien worden als de zuiverste waarheid. Ze moeten zonder voorbehoud als de zuiverste waarheid erkend worden, want de geest uit God kan zich niet vergissen en zal enkel de waarheid aan de mensen geven, omdat dat, wat hij geeft, van goddelijke oorsprong is. Bijgevolg zal de mens nooit anders bedacht worden dan overeenkomstig de waarheid, als de geest uit God werkzaam is.

Maar of de geest uit God werkzaam is, is hieraan te herkennen, dat de mens geestelijk goed gegeven wordt, dat enkel en alleen het heil van de ziel dient, dat dus elk aards voordeel uitsluit. Verder kan als bewijs voor zijn werkzaam zijn de aard en de manier van het overbrengen van geestelijke goederen beschouwd worden. De mens wordt door onderwijzende krachten, die niet meer bij de aarde horen, een kennis gegeven, die elke schoolse kennis ver overtreft. En deze kennis wordt in de vorm van het op te schrijven woord, dat moeiteloos en correct ontstaat, aangeboden.

Er zijn dus ontegenzeggelijke krachten actief, die zelf over zo’n kennis beschikken. Deze krachten staan voortdurend met de geest in de mens in verbinding en ze zenden door deze geest de ziel van de mens een buitengewone kennis toe. Zodoende vergroten ze diens bezit aan geestelijk goed zonder de invloed van een medemens.

Geestelijk goed zal steeds alleen maar door de geest overgedragen kunnen worden, want zelfs waar zulks via de weg van studie verworven wordt, kan het ook pas dan werkelijk als geestelijk goed bestempeld worden, als de mens er stelling over genomen heeft en de activiteit van zijn gedachten weer door de geest in zich geleid wordt. Het dus voor de mens nu pas begrijpelijk wordt. Steeds moet de geest in hem actief worden om geestelijk goed in ontvangst te kunnen nemen. Dat wil zeggen dat het geestelijke alleen maar door de geest begrepen kan worden.

Wat dus tot de geest van de mens door moet dringen, moet van de goddelijke geest uitgaan. En wat van God uitgaat, dus in Hem zijn oorsprong heeft, moet weer door de goddelijke geestvonk in de mens opgenomen worden. Nooit kan het lichaam als zodanig dat in ontvangst nemen, wat God de geest toebedacht heeft, zoals omgekeerd de geest ook nooit iets in ontvangst kan nemen, wat niet van de geest uit God uitgegaan is. Geestelijk goed is enkel en alleen deel van de geest, om welke reden steeds alleen maar volmaakte wezens gevers van geestelijke goederen kunnen zijn en de geest in de mens alleen maar in staat is om deze geestelijke goederen van hem in ontvangst te nemen.

Amen

Dones del Espíritu... Purísima verdad...

Los dones del Espíritu deben ser valorados como la verdad más pura. Deben ser reconocidos sin reservas como la verdad más pura, porque el Espíritu de Dios no puede equivocarse y sólo transmitirá la verdad al hombre, porque lo que imparte es de origen divino. En consecuencia, el hombre nunca será considerado de otra manera que verdaderamente cuando el Espíritu de Dios está obrando. Pero si el Espíritu de Dios obra, se puede reconocer por el hecho de que se imparten al hombre bienes espirituales, que sólo traen la salvación al alma, de modo que se elimina cualquier ventaja terrenal. Además, la manera en que se imparten los bienes espirituales debe verse como prueba de su obra... Al hombre se le imparte conocimiento mediante fuerzas docentes que ya no pertenecen a la tierra, que supera con creces cualquier conocimiento escolar.

Y este conocimiento se ofrece (¿se recibe?) en forma transcripciones que surgen sin esfuerzo y correctamente... Por lo tanto, es innegable que hay fuerzas obrando que disponen de tal conocimiento ellas mismas. Estas fuerzas están constantemente en contacto con el espíritu en el ser humano y a través de este espíritu transmiten conocimientos extraordinarios al alma del ser humano, por lo que aumentan su posesión de bienes espirituales sin la intervención de un prójimo. El bien espiritual solo podrá ser impartido a través del espíritu, porque cuando aún éste se adquiera en el camino del estudio, sólo entonces podrá realmente ser tratado como propiedad espiritual cuando la persona haya tomado una posición al respecto y su actividad de pensamiento ha sido guiado nuevamente por el espíritu dentro de él... así que sólo ahora se vuelve comprensible para el ser humano.

El espíritu debe estar siempre activo en él para poder recibir el conocimiento espiritual. Es decir, las cosas espirituales sólo pueden ser comprendidas por el espíritu. Entonces, lo que se supone que se debe llegar al espíritu humano debe emanar del Espíritu divino... y lo que emana de Dios, es decir, lo que tiene su origen en Él, debe ser absorbido nuevamente por la chispa espiritual divina en el ser humano... El cuerpo nunca puede aceptar lo que Dios ha destinado para el espíritu (alma)... así como viceversa, el alma (espíritu) nunca puede aceptar nada que no haya emanado del espíritu de Dios. El bien espiritual es meramente parte del Espíritu, por lo que solo los seres perfectos pueden ser donantes de bienes espirituales y solo el espíritu humano es capaz de aceptar este bien espiritual de ellos...

amén