• Terug

Een bewust geleefd aards leven

Het aardse leven moet bewust worden geleefd. Dat wil zeggen dat de mens in zijn gang over de aarde een doel moet herkennen en dit doel na moet streven en zijn doel moet proberen te verrijken. De kennis van de zin en het doel van het aardse leven zal nu zijn wandel bepalen, als hij bereidwillig is om het juiste doel te bereiken. Dan leeft hij zijn leven bewust.

Er wordt ook geen mens deze kennis onthouden. Want zelfs waar hem hierover door onderwijzende medemensen geen overeenkomstige aanwijzingen gegeven worden, daar wordt zijn denken door geestelijke wezens erop gericht, zodat ieder mens zich eenmaal de vraag zal stellen over het eigenlijke doel van zijn aardse leven en deze vraag zal hem in gedachten beantwoord worden. Of hij dit antwoord nu erkent, hangt van zijn wil tot het goede en tot de waarheid af.

De juist handelende en denkende mens verzet zich er niet tegen om deze via de gedachten binnenkomende aanwijzingen aan te nemen en zodoende zal hij nu ook met zijn kennis gezwinde vooruitgang boeken, of door verder onderricht via de gedachten of door uitwisseling van gedachten met mensen, die van dezelfde gezindheid zijn, of door tegengestelde meningen zijn meningsuitingen uitdagen en hem in de eigen verworven inzichten versterken.

En zodoende wordt het geloof in hem levend, want hij zal nu onvermijdelijk over het wezen van de eeuwige Godheid nadenken, Die de mens een aardse taak gegeven heeft. Die hem als middelpunt van de schepping in het heelal geplaatst heeft en daaraan een bepaald doel verbonden heeft. Zodoende probeert de mens de Godheid te doorgronden. En God nadert zulke zoekende mensen ook. En weer wordt het antwoord naar hen toegestuurd. En zodoende neemt nu zijn kennis toe, want God onderwijst hen Zelf, omdat Hij iedereen onderwijst, die Hem zou willen leren kennen.

De mens zal zijn aardse leven dan bewust leven, als hij zich met geestelijke vraagstukken bezighoudt. Wie daarentegen alleen maar naar de wereld verlangt en alleen maar naar aardse goederen streeft, die leeft zijn leven verder zonder te vragen naar het de zin en het doel. En diens leven is tevergeefs geleefd, want hij wordt niet rijp in de geest. Hij blijft onvolmaakt, zolang hij de verbinding niet zoekt en deze knoopt hij pas aan als hij zich in gedachten met vragen over de eeuwige Godheid bezighoudt. Pas dan werkt hij aan zichzelf, want wie God probeert te leren kennen, herkent ook zijn eigen onvolmaaktheid en probeert zich te veranderen. En dit zoeken en werken aan zichzelf is een bewust geleefd aards bestaan, dat de ziel de rijpheid oplevert, die het doel en de zin van het aardse leven is.

Amen

La vie terrestre vécue consciemment

La vie terrestre doit être vécue consciemment, c'est-à-dire que l'homme doit reconnaître et s'acquitter d'un but dans son chemin terrestre et chercher à atteindre son but. La connaissance du sens et du but de la vie terrestre déterminera maintenant son chemin s'il est de bonne volonté pour arriver au juste but, alors il vit sa vie en connaissance de cause. Ce savoir ne reste caché à aucun homme, parce que même si les indications ne lui arrivent pas au travers des enseignants proches, alors ses penser sont guidées par des êtres spirituels de sorte qu’à chaque homme soit présentée un jour la question sur le vrai but de sa vie terrestre et à cette question il est répondu spirituellement. Si maintenant il reconnaît cette réponse il dépend de sa volonté d’agir conformément à ce qui est juste et vrai. L'homme qui agit et pense d’une manière juste ne se rebelle pas et accepte cette indication mentale et maintenant il fera aussi de rapides progrès dans son savoir au travers d’instructions mentales ultérieures ou bien d'échanges mentaux avec des hommes qui ont des pensées semblables, ou bien il provoquera des échanges entre son opinion et d’autres qui ont un point de vue contraire de sorte que les points de vue conquis en sortiront renforcés. Et donc en lui la foi deviendra vivante, parce que maintenant il réfléchira inévitablement sur l'Être de l'éternelle Divinité qui a imposé une tâche terrestre aux hommes, et l'a mis comme point central de la Création dans le Cosmos et avec cela Il lui a prescrit un but déterminé. Donc l'homme cherche à sonder la Divinité. Et à de tels hommes qui cherchent Dieu, Il s'approche Lui-Même et de nouveau la réponse lui arrive. Et maintenant son savoir augmente, parce que Dieu Lui-Même l'instruit, et Il le fait avec tous ceux qui voudraient Le reconnaître. Alors l'homme vivra consciemment sa vie terrestre, lorsqu’il s'occupe avec des problèmes spirituels. Celui qui par contre désire seulement le monde et tend seulement aux biens terrestres, vit sa vie au jour le jour sans se poser de questions sur le but et l’objectif de celle-ci. Sa vie a été vécue en vain, parce qu'il n’a pas mûri en esprit, il reste imparfait tant qu’il ne cherche pas la liaison avec Dieu car seulement lorsqu’il s'occupe mentalement avec des questions sur l'éternelle Divinité cela l’attache à Elle. Seulement alors il travaille sur lui-même, parce que celui qui cherche à reconnaître Dieu, reconnaît aussi son imperfection et cherche à s’améliorer. Et cette recherche et ce travail sur soi-même est une existence terrestre vécue consciemment qui procure à l'âme le degré de maturité qui est but et l’objectif de la vie terrestre.

Amen