• Terug

Een bewust geleefd aards leven

Het aardse leven moet bewust worden geleefd. Dat wil zeggen dat de mens in zijn gang over de aarde een doel moet herkennen en dit doel na moet streven en zijn doel moet proberen te verrijken. De kennis van de zin en het doel van het aardse leven zal nu zijn wandel bepalen, als hij bereidwillig is om het juiste doel te bereiken. Dan leeft hij zijn leven bewust.

Er wordt ook geen mens deze kennis onthouden. Want zelfs waar hem hierover door onderwijzende medemensen geen overeenkomstige aanwijzingen gegeven worden, daar wordt zijn denken door geestelijke wezens erop gericht, zodat ieder mens zich eenmaal de vraag zal stellen over het eigenlijke doel van zijn aardse leven en deze vraag zal hem in gedachten beantwoord worden. Of hij dit antwoord nu erkent, hangt van zijn wil tot het goede en tot de waarheid af.

De juist handelende en denkende mens verzet zich er niet tegen om deze via de gedachten binnenkomende aanwijzingen aan te nemen en zodoende zal hij nu ook met zijn kennis gezwinde vooruitgang boeken, of door verder onderricht via de gedachten of door uitwisseling van gedachten met mensen, die van dezelfde gezindheid zijn, of door tegengestelde meningen zijn meningsuitingen uitdagen en hem in de eigen verworven inzichten versterken.

En zodoende wordt het geloof in hem levend, want hij zal nu onvermijdelijk over het wezen van de eeuwige Godheid nadenken, Die de mens een aardse taak gegeven heeft. Die hem als middelpunt van de schepping in het heelal geplaatst heeft en daaraan een bepaald doel verbonden heeft. Zodoende probeert de mens de Godheid te doorgronden. En God nadert zulke zoekende mensen ook. En weer wordt het antwoord naar hen toegestuurd. En zodoende neemt nu zijn kennis toe, want God onderwijst hen Zelf, omdat Hij iedereen onderwijst, die Hem zou willen leren kennen.

De mens zal zijn aardse leven dan bewust leven, als hij zich met geestelijke vraagstukken bezighoudt. Wie daarentegen alleen maar naar de wereld verlangt en alleen maar naar aardse goederen streeft, die leeft zijn leven verder zonder te vragen naar het de zin en het doel. En diens leven is tevergeefs geleefd, want hij wordt niet rijp in de geest. Hij blijft onvolmaakt, zolang hij de verbinding niet zoekt en deze knoopt hij pas aan als hij zich in gedachten met vragen over de eeuwige Godheid bezighoudt. Pas dan werkt hij aan zichzelf, want wie God probeert te leren kennen, herkent ook zijn eigen onvolmaaktheid en probeert zich te veranderen. En dit zoeken en werken aan zichzelf is een bewust geleefd aards bestaan, dat de ziel de rijpheid oplevert, die het doel en de zin van het aardse leven is.

Amen

Bewußt gelebtes Erdenleben....

Das Erdenleben muß bewußt gelebt werden, d.h., es muß der Mensch in seinem Erdenwandel einen Zweck erkennen und diesen Zweck zu erfüllen und sein Ziel zu erreichen suchen. Das Wissen um den Sinn und Zweck des Erdenlebens wird nun seinen Wandel bestimmen, so er willig ist, zum rechten Ziel zu gelangen, dann lebt er sein Leben bewußt. Es ist auch keinem Menschen dieses Wissen vorenthalten, denn selbst wo ihm darüber nicht entsprechende Hinweise zugehen durch lehrende Mitmenschen, dort wird ihr Denken von geistigen Wesen darauf gerichtet, so daß ein jeder Mensch sich einmal die Frage vorlegen wird über den eigentlichen Zweck seines Erdenlebens, und diese Frage wird ihm gedanklich beantwortet. Ob er diese Antwort nun anerkennt, das hängt von seinem Willen zum Rechten und zur Wahrheit ab. Der rechtlich handelnde und denkende Mensch sträubt sich nicht, diese gedanklichen Hinweise anzunehmen, und also wird er nun auch in seinem Wissen rasche Fortschritte machen entweder durch weitere gedankliche Belehrungen oder gedanklichen Austausch mit Menschen, die gleichen Sinnes sind, oder durch gegnerische Ansichten seine Meinungsäußerungen herausfordern und ihn in den eigen gewonnenen Ansichten bestärken. Und also wird der Glaube in ihm lebendig.... denn er wird unweigerlich nun über das Wesen der ewigen Gottheit nachdenken, Die den Menschen eine Erdenaufgabe gesetzt hat, Die ihn als Mittelpunkt der Schöpfung hineingestellt hat in das Weltall und damit einen bestimmten Zweck verbunden hat. Also suchet der Mensch, die Gottheit zu ergründen.... Und solchen suchenden Menschen naht Sich Gott auch.... und wieder geht ihm die Antwort zu. Und so vermehrt sich nun sein Wissen, denn Gott lehrt ihn Selbst, weil Er jeden unterweiset, der Ihn erkennen möchte. Bewußt wird der Mensch sein Erdenleben dann leben, wenn er sich mit geistigen Problemen befaßt.... Wer dagegen nur die Welt begehrt und nur nach irdischen Gütern trachtet, der lebt sein Leben dahin ohne Fragen nach Zweck und Ziel. Und dessen Leben ist vergeblich gelebt, denn er reifet nicht im Geiste, er bleibt unvollkommen, solange er nicht die Verbindung sucht, und diese knüpft er erst an, so er sich gedanklich mit Fragen über die ewige Gottheit beschäftigt. Dann erst arbeitet er an sich selbst, denn wer Gott zu erkennen sucht, der erkennt auch seine eigene Unzulänglichkeit und sucht sich zu wandeln. Und dieses Suchen und Arbeiten an sich selbst ist ein bewußt gelebtes Erdendasein, das der Seele den Reifegrad einträgt, der Zweck und Ziel des Erdenlebens ist....

Amen