• Terug

Verwaandheid – Bewust vragen om goddelijke kracht

Het is uw grootste vergissing, dat u zich in het volle bezit van alle kracht waant en dat u gelooft het aardse leven alleen meester te kunnen worden. En u wijst daarom de gedachten, dat u hulpbehoevend bent en dus ook een keer om hulp zou kunnen moeten vragen, ver van u af. En daarom is uw instelling ten opzichte van God negatief. U herkent Hem niet en Zijn voortdurend werkzaam zijn is voor u dus niet zichtbaar. En dat is een buitengewoon gevaarlijke instelling, want u vermindert daardoor zelfs nog de kracht, die God u voor het lichamelijke leven toe laat komen. Hij moet deze kracht verminderen om u de eigen onmacht te laten herkennen. Hij moet u ziekte en lichamelijk leed laten overkomen, opdat u daaraan een hogere macht herkent.

De toevoer van kracht uit God zal u zo toegemeten worden, zoals u denkt die kracht te gaan gebruiken. De kracht uit God voor het geestelijk uitrijpen staat u onbeperkt ter beschikking. Maar als u niet om haar vraagt en u haar slechts ter wille van het aardse leven nodig heeft, zult u ook slechts alleen maar kunnen ontvangen, wat voor het aardse leven volstrekt nodig is, maar elke geestelijke schenking van kracht blijft u onthouden, totdat u hier bewust om vraagt. En dit gebrek aan kracht kan alleen maar tot geestelijke teruggang leiden, want u streeft geen vooruitgang na en u denkt slechts aan het lichamelijk welbevinden.

De goddelijke kracht werd u gedurende onheuglijke tijden toegevoerd zonder dat uw wil daarvoor nodig was. Maar in het aardse leven moet de wil zelf werkzaam worden om de kracht, die u ter beschikking staat, bewust te vragen, omdat de mens anders een onvrij wezen zou zijn, dat weer afhankelijk zou zijn van de goddelijke wil. De vereniging met geestelijke kracht is de eigenlijke opwaartse ontwikkeling van het geestelijke. Om nu zonder daar een verzoek voor te hebben ontvangen het wezen geestelijke kracht te geven, zou betekenen dat de opwaartse ontwikkeling van het geestelijke gedwongen wordt bevorderd. En dat is volgens de goddelijke wet volledig uitgesloten, want zo’n ontwikkelingsproces zou nooit een wezen opleveren, dat gelijk is aan God.

Het wezen kan door zijn wil het hoogste bereiken. Maar zonder deze wil werkzaam te laten worden, is elke vooruitgang onmogelijk. Daarom moet er steeds op de menselijke wil ingewerkt worden, zodat deze zich naar God toekeert, zich aan Hem onderwerpt en dus ook kracht verlangt voor het geestelijke welzijn.

Maar de geestelijke toestand van de mensen is troosteloos. Ze zien de noodzaak van hulpverlening van de kant van de eeuwige Godheid niet in. Ze denken onophoudelijk slechts aan de aardse behoeften en ze hebben een afwijzende houding ten opzichte van elke geestelijke vermaning. Ze staan dus ver van God af en willen Hem niet in de nabijheid herkennen en ze hebben de waan, dat ze toch veel vorderingen in hun inzicht gemaakt hebben, omdat ze onbezwaard en vrij geloven, terwijl ze degene, die geestelijk streeft, beperkingen en bezwaren aan willen praten. En dus wordt ook de jonge generatie zo opgevoed, dat ze zichzelf machtig en sterk waant en dat ze het aardse leven voor zichzelf volgens een goed bedacht plan vorm kan geven. En ze ontbeert de toevoer van kracht uit God, omdat ze er niet naar verlangt.

Maar als de dag komen zal, die de mensheid iets anders leert, zal grenzeloze ellende en angst de mensen overvallen, die hun eigen macht als nietig herkennen en aan machten prijsgegeven zijn, waar tegenover ze zich niet kunnen handhaven. Dan zal de mens moeten beslissen om ten onder te gaan of om zijn handen smekend naar Degene, Die hij tot nog toe ontkend heeft, uit te strekken, opdat Hij hem helpt en hem het aardse leven laat behouden met de opwaartse ontwikkeling van de ziel als doel, waarvan de graad van rijpheid nog heel laag is. Maar gezegend is degene, die dit tijdens momenten van de grootste nood beseft. God zal hem helpen en hem redden.

Amen

Arrogância.... Conscientemente pedindo poder divino....

Esse é o vosso maior erro, que vocês acreditam estar em plena posse de todas as forças e dominar a vida terrena sozinhos. E, portanto, rejeitas o pensamento de que precisas de ajuda e, portanto, também poderias um dia pedir ajuda. E por isso a tua atitude para com Deus é negativa, não O reconheces e por isso o Seu trabalho constante não é evidente para ti. E esta é uma atitude extremamente perigosa, pois você reduz assim a força que Deus lhe dá para a vida física. Ele tem de reduzi-la para que reconheçais a vossa própria impotência, Ele tem de deixar que a doença e o sofrimento físico venham sobre vós, para que reconheçais um poder superior nela. O suprimento de força de Deus será medido para você de tal forma que você pretende utilizá-lo. A força de Deus está à sua disposição sem medidas para o amadurecimento espiritual, mas se você não a pedir para isso e só precisar dela por causa da vida terrena, você também só poderá receber o que é absolutamente necessário para a vida terrena, mas todo o suprimento espiritual de força lhe será negado até que você o peça conscientemente. E essa falta de força só pode levá-lo ao declínio espiritual, pois você não se esforça pelo progresso e só pensa no bem-estar físico. A força divina foi-vos fornecida através dos tempos imemoriais, sem que a vossa vontade fosse necessária. Mas na vida terrena a própria vontade deve tornar-se ativa para pedir conscientemente a força que está à sua disposição, caso contrário o ser humano seria um ser não livre que dependeria novamente da vontade divina. A união com a força espiritual é o verdadeiro desenvolvimento superior da.... espiritual. Transmitir força espiritual ao ser sem uma exigência significaria promover à força o desenvolvimento superior do ser espiritual, e isso está completamente fora de questão de acordo com a lei divina, pois tal curso de desenvolvimento nunca poderia produzir seres semelhantes a Deus. O ser pode alcançar o mais alto através de sua vontade, porém, sem deixar que isso se torne ativo todo o progresso é impossível. Consequentemente, a vontade humana deve ser sempre influenciada a voltar-se para Deus, a submeter-se a Ele e assim desejar também força para o bem-estar espiritual. Mas o estado espiritual das pessoas é sem luz, elas não vêem a necessidade de ajuda da Deidade eterna, elas constantemente pensam apenas nas necessidades terrenas e rejeitam toda admoestação espiritual. Eles estão tão distantes de Deus e não querem reconhecê-lo nas proximidades e ainda pensam que estão muito mais avançados em seu conhecimento porque acreditam ser livres e livres, ao passo que querem falar a pessoa espiritualmente esforçada em restrições e fardos. E é assim também que a geração mais jovem é criada, para que ela acredite ser poderosa e forte e capaz de esculpir sua vida terrena de acordo com um plano bem pensado. E falta-lhes o suprimento de força de Deus, porque não o desejam. Mas se chegar o dia que ensina à humanidade o contrário, uma miséria e uma ansiedade sem limites recairão sobre as pessoas que reconhecem o seu próprio poder como vazio e estão expostas a forças às quais não podem fazer frente. Então o ser humano terá de decidir perecer ou estender as mãos implorando-lhe, a quem até agora julgou mal, para que o ajude e lhe deixe a vida terrena com o propósito de um desenvolvimento mais elevado da alma, cujo grau de maturidade é muito baixo. Mas bendito aquele que reconhece isto nas horas de maior necessidade, Deus o ajudará e o salvará....

Amém