• Terug

Naastenliefde – Aardse en geestelijke nood

De zuiverste, meest onbaatzuchtige naastenliefde te beoefenen, is onnoemelijk waardevol voor de ontwikkeling van de ziel. Deze beoefening op aarde levert al een hogere rijpheidsgraad op en de ziel herkent bij het overlijden de zegenrijke weg, die ze afgelegd heeft. De mens moet steeds bereid zijn om te dienen en te geven. Hij moet steeds het welzijn van de medemensen voor zijn eigen welzijn zetten. Het moet voor hem de grootste drijfveer zijn, die hem aanzet tot een werkzaamheid, die het welzijn van de medemens betreft. Hij moet aan zijn lichaam en ziel denken, hem in aardse nood behulpzaam zijn en zijn geestelijke nood voor alles proberen op te heffen.

In het aardse leven de liefde te beoefenen, is de voornaamste opdracht voor de mens en is de ware navolging van Jezus. Want ze omsluit alles, wat God van hem verlangt. Want de mens, die liefhebbend werkzaam is, zal zachtmoedig en geduldig zijn. Hij zal ook vredelievend en barmhartig zijn, want als hij zijn medemensen liefheeft, zijn al deze deugden hem eigen, want de liefde is goddelijk en dus ook veredelend voor het karakter van de mens. Als de mens nu aan de gebrekkige toestand van de ziel van een dwalend mens denkt, zal hij medelijden hebben en zijn werkzame hulp actief laten worden. Hij zal geven, wat het de ander ontbreekt en hem in de waarheid binnenleiden, want zijn waarnemingsvermogen laat hem steeds het juiste vinden om de nood van zo’n onwetende ziel succesrijk te beïnvloeden.

Zich bekommeren om het zielenheil van de medemens is het grootste werk van barmhartigheid, want het bespaart deze het onuitsprekelijke leed, dat een onvolmaakte ziel in het hiernamaals wacht. En steeds moeten geduld en liefde werkzaam zijn, want dit werk gaat moeizaam en ze vereist daarom de grootste liefde en het grootste geduld, als er succes geboekt moet worden.

De weg omhoog gaat enkel via de liefde. De liefde kan nooit uitgeschakeld worden, want God is de liefde. God zoeken zonder in de liefde te staan, zal zonder succes blijven, want de eeuwige liefde laat zich juist alleen maar door actieve naastenliefde vinden. Maar juist op die liefde wordt zo weinig acht geslagen en de toestand van de ziel van de mensen is daarom zo zwak, dat de grootste nood voor deze zielen onvermijdelijk is.

En als de ziel deze nood in het hiernamaals bespaard moet blijven, moet de mens nog op aarde gekweld worden, opdat de liefde in hem tot ontplooiing komt. Opdat de één het aardse lot van de ander draaglijk probeert te maken en daardoor de nood van de ziel verminderd wordt. Want de ziel heeft andere middelen voor haar welbevinden nodig, dan het lichaam. De ziel komt alleen de werken van liefde ten goede. Haar zal alles, wat het lichaam zich ten gunste van de medemensen ontzegt, omhoog helpen. En daarom zullen de mensen er steeds op bedacht zijn hun eigenliefde te onderdrukken en alles, wat hen begeerlijk lijkt, de mensen toe te laten komen.

En als de mens de rijpheid van zijn ziel nastreeft, zal hij niet verzuimen de medemens rijpheid van de ziel te bezorgen, doordat hij hem bereidwillig en blijmoedig van zijn kennis omtrent de waarheid afstaat, doordat hij hem onderwijst over God, Zijn eindeloze liefde en barmhartigheid en van de eigenlijke aardse opdracht van de mens. En als het hem gelukt is een ziel uit de duisternis te redden, heeft hij zich waarlijk beziggehouden met de naastenliefde en dit levert hem het kostelijkste loon op, want de geestelijke nood onder de mensheid is veel groter dan de lichamelijke nood. En oefen je daarom in de liefde, opdat je verlossend op aarde werkt.

Amen

Charity.... earthly and spiritual need....

Practicing the purest, most unselfish charity is unspeakably valuable for the soul's development. This activity on earth already brings it a high degree of maturity, and at death the soul regocnizes the blessed path it has travelled. A person should always be willing to serve and give.... He should always put the welfare of his fellow human beings before his own welfare; his innermost instinct should prompt him to do all works that serve the welfare of his fellow human beings. He should think of his body and soul, help him in earthly need and seek above all to remedy his spiritual need. Practicing love in earthly life is the noblest task of man and the true following of Jesus. For it includes everything that God requires of him.... The person who practices love will become gentle and patient, he will also be peace-loving and merciful, for if he loves his fellow human beings, all these virtues are inherent in him, for love is divine and therefore also ennobles the nature of man. If a person considers the poor state of soul of an erring person, he will take pity on him and let his active help become active.... he will give what the other person lacks and introduce him to the truth, for his power of cognition will always allow him to find the right thing to do in order to successfully overcome the misery of such an ignorant soul. Taking care of the fellow human being's soul's salvation is the greatest work of mercy, for it spares him the unspeakable suffering which awaits an imperfect soul in the beyond. And patience and love must always prevail, for this work is arduous and therefore requires the greatest love and patience if success is to be achieved. The path to the heights can only be travelled through love; love can never be eliminated, for God is love.... Seeking God without love will be without success, for eternal love can only be found through active neighbourly love.... Yet precisely love is so little respected and people's state of soul is therefore so low that these souls will inevitably suffer greatest hardship. And if the soul is to be spared this hardship in the beyond, then the human being must still be afflicted on earth so that love will unfold in him, so that one person will endeavour to make the earthly misery bearable for the other and thereby reduce the hardship of the soul. For the soul needs other means than the body for its well-being. Only the works of love benefit the soul; everything that the body denies itself in favour of the fellow human being will help it to rise. And therefore people should always endeavour to suppress their self-love and allow everything that seems desirable to them to go to their fellow human being. And thus, if a person strives for the maturity of his soul, he should also not neglect to help his fellow human being to mature his soul by willingly and joyfully giving him his knowledge of the truth.... by instructing him about God, His infinite love and mercy and about man's actual task on earth. And if he has succeeded in rescuing a soul from the darkness, he has been truly selflessly active in neighbourly love, and this earns him the most glorious reward, for the spiritual hardship among humanity is far greater than the physical tribulations. And therefore practice love so that you have a redeeming effect on earth....

Amen