De gemeenschap van de zielen van degenen in het hiernamaals, aan wie de verzorging van de aardse wezens als taak is opgelegd, brengen buitengewoon waardevolle resultaten aan het licht. En wel in de ontwikkeling van de ziel van het volk, dat nog vroegtijdig het grote belang van een verkeerd handelen en denken inziet. Hoe rechtlijniger en minder ontwikkeld het karakter van een volk is, des te gemakkelijker beseft het de waardeloosheid van het vergankelijke en het spant zich des te beter in om zich waardevolle goederen voor de eeuwigheid te verwerven.
Zodra echter aardse goederen zich beginnen op te hopen, zodra een zeker welzijn ook tot deze laag van de bevolking doorgedrongen is, begint het denken oppervlakkig te worden en op een verderfelijke manier verder te gaan. En niets is gevaarlijker voor een volk, dan deze weg betreden te hebben. Hoe kinderlijk deemoedig en vragend slaat een hart de Vader in de hemel tegemoet, zolang het nog niet met de zorg om aardse goederen belast is. De zucht tot vermeerdering van deze goederen scheidt de ziel van de mens van de eeuwige Godheid.
En een volk, dat voortdurend enkel dat ene doel heeft, namelijk om groot, sterk en machtig te worden, verkeert aan de andere kant in het grote gevaar om geestelijk zwak, klein en van een laag niveau te worden. En dit is begrijpelijk, want het luistert niet meer naar de innerlijke stem. Het sluit zich voor de invloeden uit het hiernamaals af. Het hecht te veel aan het aardse om nog contact te kunnen krijgen met de krachten in het hiernamaals.
Wie aards klein is en zich niet met gedachten belast, die de vermeerdering van het aardse bezit betreffen, verrijkt zich toch wel en wel op zo’n manier, dat zijn bezit alle tijden doorstaat. En bijgevolg is de ziel van het volk in de eerste plaats drager van geestelijke kracht. Ze vindt nog gemakkelijk de weg naar God, naar de Vader en kan nog gemakkelijk in verbinding treden met alle geestelijke krachten.
Als ook daar de fundamenten aan het wankelen gebracht worden, als ook in het volk het geloof zodanig aan het wankelen gebracht is, dat het in tijden van nood de weg naar de Vader niet meer vindt, omdat het deze weg in zijn geestelijke blindheid niet meer ziet, dan is alle werkzaamheid van de geestelijke krachten tevergeefs. En hoe groter de liefdevolle wil van deze wezens om te helpen is, des te grotere weerstand wordt hier tegenover gezet.
En als het volk dus in zo’n geestelijke toestand verkeert, dan is er waarachtig nood op aarde. Dan is ook het moment gekomen, dat de vergankelijkheid van aardse goederen hem onder ogen gebracht moet worden, want pas de grote aardse nood heeft weer het geloof in een hoger wezen tot gevolg. En pas dan zullen de inspanningen van de wezens in het hiernamaals weer met succes bekroond worden. En daarom moet het volk juist buitengewoon gedupeerd worden en lijden. En dus zal daar, waar de ziel van het volk in gevaar is om volledig door de materie beheerst te worden, in grote nood zijn. En daar moet een reiniging voltrokken worden, die weer niet anders mogelijk is, omdat het nu overal tot uiting komt. Op alle mogelijke manieren door nood en bezorgdheid.
Amen
Vertaler이 땅의 존재를 돌보는 책임이 있는 저세상의 혼의 공동체가 지극히 가치 있는 결과를 가져온다. 즉 심각하게 잘못된 행동과 생각을 가장 빠르게 깨닫는 민족의 혼을 형성한다. 한 민족의 성격이 더 단순하고 교육을 받지 못할수록 일시적인 것의 무가치함을 깨닫는 일이 더 쉽고, 영원을 위해 가치를 창출하려고 시도할 가능성이 높아진다. 그럴지라도 세상의 가치가 증가하기 시작하자마자, 어떤 안락한 삶이 사람들의 이런 민족에게 도달하자마자, 생각이 천박해지고 퇴폐하는 길로 나가기 시작한다. 민족들이 이 길을 택한 일보다 더 위험한 일이 없다.
자녀가 아직 이 땅의 재물로 인한 짐을 지고 있지 않는 동안에는 얼마나 어린아이같이 겸손하게 구하는 심장이 아버지께 향하는가! 재물을 증가시키려는 중독이 인간의 혼과 영원한 신성을 분리시킨다. 이 땅의 재물을 돌보는 일에 아직 부담이 되지 않는 한, 심장이 어린애 같고 겸손하며 간청하는 심장은 하늘의 아버지에게 향한다. 항상 지속적으로 크고 강하고 권세있게 되는 단 하나의 목표를 가진 민족은 다른 한편으로는 영적으로 약해지고, 작아지고, 낮은 위치에 처할 큰 위험이 있다. 이런 일은 이해할 수 있는 일이다. 왜냐하면 민족이 더 이상 내면의 음성을 듣지 않기 때문이다. 민족이 저세상이 주는 영향으로부터 자신을 닫기 때문이다. 민족이 저세상의 세력과 접촉할 수 없을 정도로 이 땅의 것들에 너무 많이 집착하기 때문이다. 세상적으로 작고, 이 땅의 재물의 확대를 위한 생각으로 힘들어하지 않는 사람은 그럼에도 불구하고 자신을 풍요롭게 한다. 다시 말해 그의 재산이 모든 기간 동안 지속되게 하는 방식으로 자신을 풍요롭게 한다.
그러므로 이런 민족의 혼은 영의 힘을 얻을 가능성이 가장 높고, 아버지 하나님께 가는 길을 찾을 가능성이 가장 높고, 그리고 모든 영의 세력과 가장 빠르게 접촉할 수 있다. 그럴지라도 그런 민족에게 서도 또한 기초가 흔들리면, 민족들의 믿음이 흔들려, 그들의 영적인 눈이 먼 상태에서 이 길을 보지 못하기 때문에, 위험한 때에 아버지께 향하는 길을 찾지 못한다면, 영의 세력의 모든 노력은 헛되게 된다. 이런 영의 세력의 사랑하려는 의지가 클수록, 그는 더 큰 저항을 받는다. 민족이 그런 영의 상태에 있다면, 이 땅에 진정한 위험이 있다.
그러면 이 땅의 재물의 일시적인 모습을 그들에게 보여줘야만 하는 때가 온다. 왜냐하면 단지 이 땅의 큰 고난이 더 높은 존재를 향한 믿음을 불러 일으키고, 그러면 저세상의 존재들의 노력이 성공하게 될 것이기 때문이다. 이 것이 바로 사람들이 엄청난 영향을 받고 고통을 받아야 하는 이유이다. 그러므로 민족의 혼이 물질에 의해 완전히 지배될 위험에 처한 곳에서 큰 고난이 있게 될 것이다. 그곳에서 정화가 이루어져야만 한다. 고난이 모든 곳에서 나타나게 하는 일 외에 다른 방법으로 불가능한 정화시키는 일이 그 곳에서 일어나야만 한다.
아멘
Vertaler