In onvoorstelbaar lange tijden is de menselijke ziel eerst haar weg gegaan door duizenden belichamingen van allerlei aard. Deze tijd heeft een zekere rijpheid tot stand gebracht, die nu in het laatste stadium als mens nog tot hogere volkomenheid moet leiden. Het hiervan op de hoogte zijn moest voldoende zijn om de uiterste kracht te gebruiken, de toestand van volmaaktheid te bereiken, maar juist dit weten wordt door de meeste mensen helemaal verworpen. Jammer genoeg bestaat vaak de verkeerde opvatting, dat een ziel zich niet eerst moet vormen tot datgene wat ze is, maar in het levende wezen aanwezig is in steeds dezelfde aard en dat men nu bij een mens alleen van een ziel kan spreken, wanneer men tenminste een na de dood voortbestaand “iets” wil laten gelden. Het dier wordt elke ziel of geestelijke substantie ontzegd en juist dit leidt tot volledig verkeerde opvattingen, doordat buiten de mens de uitermate dwingende noodzakelijkheid van alle levende wezens helemaal niet wordt ingezien.
Het is daarom van het grootste belang, zich de rijk aan afwisseling, onbeschrijflijk vaak plaatshebbende omvorming van de uiterlijke omhulling voor ogen te houden, om zich dan pas van de hele verantwoordelijkheid als mens in het leven op aarde bewust te worden. Zou ieder wezen slechts een eenmalige belichaming zijn toegedacht, dan zouden de omstandigheden van deze belichaming zo buitengewoon zwaar moeten zijn, dat ze zouden leiden tot de vereiste toestand van rijpheid om eeuwig gelukzalig te zijn. Want de afstand van zo’n geestelijk wezen tot de eeuwige Godheid is te onmetelijk groot om die in zo korte tijd wezenlijk te kunnen verkleinen. Daarom heeft de Schepper van alle wezens dezen een “je moet” toestand toebedacht, waarin - naar Gods Wil - ieder schepsel zonder eigen verantwoordelijkheid aanstuurt op een verdere, hogere ontwikkeling. Dit voorstadium van de menselijke ziel in alle veelvormigheid door te maken, is van zo’n reusachtige betekenis, dat pas daaruit de hele verantwoordelijkheid, die de mens tegenover zijn ziel draagt, voortkomt, want deze ziel heeft geworsteld op de ongelooflijkste manier en alle weerstanden getrotseerd, ze heeft zo eindeloos veel taken moeten vervullen en zich in alles onder de Wil van God moeten plaatsen. Ze is een weg gegaan, die niet makkelijk was, maar die de enige weg was, om de ziel zo te vormen, dat ze de laatste grote krachtproef als mens kan doorstaan, wanneer de wil in haar om stand te houden krachtig wordt.
Ieder menselijk wezen is daarom als zodanig een wereld op zich, het is een scheppingswerk, dat alles, wat op aarde bestaat en voor het menselijk oog zichtbaar is, in allerfijnste verkleining in zich draagt. De menselijke ziel is door al deze wonderen der schepping heengegaan en heeft nu in haar laatste belichaming een ontzettend zware strijd te doorstaan, wil niet het duizenden jaren durend worstelen tot aan het stadium als mens tevergeefs zijn geweest. Van deze verantwoordelijkheid moet de mens zich ten volle bewust blijven en God om kracht vragen, om de laatste opgave op aarde te vervullen en zodoende de ziel verlossing te brengen uit een oneindig lang durende nood.
Amen
Vertaler엄청나게 오랜 기간 동안 인간의 혼은 이 전에 온갖 종류의 수천 번 육신을 입는 일을 거쳐 왔다. 이 기간 동안 어느 정도의 성장을 했고, 이런 성장은 이제 마지막 단계인 인간으로서 더 높은 완성으로 인도해야 한다. 이에 관한 지식이 온전한 상태에 도달하기 위해 최대한의 힘을 사용하게 만들기에 충분해야 한다. 그러나 대부분의 사람들이 바로 이런 지식을 완전히 거부한다.
불행하게도 자주 잘못된 견해가 있다. 잘못된 견해는 혼이 자신의 상태를 먼저 만들어야만 하는 것이 아니라, 혼이 생물체 안에 항상 같은 방식으로 존재하고, 혼을 죽음 후에도 여전히 존재하는 어떤 것으로 인정하길 원한다면, 사람 안에 있는 것만 혼이라고 할 수 있다는 견해이다. 동물에게는 어떤 혼이나 또는 영적인 입자가 없다고 여긴다. 바로 이런 관점이 인간을 제외한 모든 생명체에 아주 절대적으로 필요한 것을 전혀 깨닫지 못하는 가운데, 전적으로 잘못된 견해를 갖게 한다.
그러므로 인간으로서 이 땅의 삶에 대한 완전한 책임을 깨닫기 위해, 다양하고, 말할 수 없을 정도로 빈번한 겉형체의 변화에 주의를 기울이는 일이 가장 크게 중요하다. 모든 존재에게 단지 한번만 육신을 입는 일이 허용이 된다면, 육신을 입는 일이 영원한 행복에 필요한 성숙한 상태에 도달하려면, 육신을 입는 일에 주어진 조건은 아주 어려운 조건이 될 것이다. 왜냐하면 그런 영적인 존재와 영원한 신성과의 거리가, 그렇게 짧은 시간 내에 줄일 수 있기에는, 측량할 수 없게 너무 크기 때문이다.
그러므로 창조주가 모든 존재들에게 의무의 상태를 거치게 했다. 이런 의무상태 아래서 모든 피조물이 자신의 책임없이 하나님의 뜻에 따라 더 높은 발전을 하기 위해 추구한다. 이런 인간의 혼이 거쳐야만 하는 모든 다양한 이전의 단계를 거치는 일은 매우 중요하다. 이를 통해 비로서 인간에게 자신의 혼에 대해 갖는 모든 책임이 발생하게 된다. 왜냐하면 혼이 가장 믿을 수 없게, 모든 저항을 이기고, 이 상태에 도달했기 때문이다. 혼은 그토록 끝없이 많은 과제를 완수하고, 모든 일에서 하나님의 뜻에 복종해야만 했다. 혼은 쉽지 않은 길을 택했다. 그러나 그 길은 혼을 형성하여, 혼 안에 합격하려는 의지가 강해진다면, 혼이 사람 안에서 마지막으로 큰 힘의 시험에 합격할 수 있는 유일한 방법이다.
그러므로 모든 인간이라는 존재는 자신 안에 이런 세계를 가지고 있고, 이 땅에 존재하는, 인간의 눈으로 볼 수 있는 모든 것들이 가장 미세하게 소형화된 상태로 자신 안에 담고 있다. 인간의 혼은 이러한 모든 기적과 같은 창조물의 과정을 겪었고, 마지막으로 육신을 입은 가운데, 이제 인간 단계까지 도달하기 위해 수천 년에 걸친 투쟁이 헛되지 않게 하려면, 큰 싸움에서 승리해야 만한다.
인간은 이런 책임을 충분히 깨닫는 가운데 머물러야 하고, 이 땅의 마지막 임무를 완수하기 위해, 이로써 무한히 오래 지속된 고난에서 혼을 구하기 위해 하나님께 힘을 구해야 한다.
아멘
Vertaler