• Terug

Woorden van de Vader

Je moet Mijn geest vaak zoeken, Mijn lief kind, en voor jou zal er altijd ware verlichting zijn. De mens, die in zich de verbondenheid met Mij ervaart, kan niet verkeerd gaan. En evenzo verbinden alle krachten uit Mij zich met dat, wat uit Mij is en naar Mij verlangt.

Slechts een enkel voorbeeld van een kind, dat ver van het vaderland met liefde aan zijn ouderlijke huis denkt en dat reeds de gedachte aan zijn vader en moeder hen bij hem in zijn geest laat verblijven en dat zij in hetzelfde liefhebbende verlangen naar het kind de verre afstand haastig afleggen en er zo alleen maar een ruimtelijke scheiding bestaat, die het lichaam betreft. Maar tussen de wederzijdse gedachten en de geest in hen is geen versperring geplaatst, zodat ze altijd bij elkaar mogen verblijven en de kracht van de liefde zich onveranderlijk uit.

Jullie, die van Mij uitgegaan zijn en die Ik met alle liefde terug verwacht, kunnen steeds van deze liefde verzekerd zijn en daarom moet jullie hart steeds alleen verlangend naar Mij toegewend zijn, dan bestaan er tussen ons geen grenzen. Met alle vurigheid omvat Ik Mijn kinderen en Ik wil steeds alleen het beste voor hen. Hen beschermen in de nood, die in het leven op aarde hun lot moet zijn om Mij te herkennen. De liefde van de Vader is het kostbaarste wat ze in het leven op aarde van henzelf mogen noemen en als ze zich hiervan bewust zijn, dan gaat al het aardse lijden slechts als in een droom aan hen voorbij.

Maar hoe velen gaan door het aardse leven zonder zich bewust te zijn van de goddelijke Vaderliefde? Voor hen wordt het leven tot een last, want ze moeten datgene wat de Vader hen stuurt, alleen dragen. Ze erkennen Mij niet en de kracht van Mijn liefde kan hen niet toevloeien. De zin van het leven blijft voor hen verborgen. Puur mechanisch oefenen ze hun aardse werkzaamheid uit, verzorgen het lichaam en leven in de roes van genot. Maar ze treden niet in innig contact met Mij en Ik kan hun Mijn liefde steeds alleen maar in de vorm van verdriet en zorgen doen toekomen, opdat ze de weg naar Mij vinden. Ongedwongen en vanuit volledig vrije wil.

En daarom is er zoveel nood en ellende op de wereld, omdat het aantal van degenen die Mij erkennen steeds kleiner wordt en Mijn Vaderliefde zich slechts in een dergelijke nood kan uiten, om Mijn kinderen tot inzicht te brengen. Maar degenen die Mij gevonden hebben, moeten eeuwig en altijd hun geest naar Mij sturen. Elke gedachte, die Mij als Vader geldt, is kracht en een genadebron. En jullie zelf zullen daarvan het grootste nut hebben, want Mijn liefde grijpt jullie. Ze kent geen grenzen en wekt in jullie het vurige verlangen naar de eeuwige vereniging op. En jullie einde zal dan een zalig einde zijn.

Amen

Vaterworte....

Des öfteren sollst du Meinen Geist suchen, Mein liebes Kind, und die wahre Erleuchtung wird dir werden jederzeit. Es kann der Mensch nicht fehlgehen, der in sich die Zugehörigkeit zu Mir empfindet, und ebenso verbinden sich alle Kräfte aus Mir mit dem, was aus Mir ist und zu Mir verlangt. Ein einziges Beispiel nur, daß fern von der Heimat das Kind in Liebe seines Vaterhauses gedenkt und schon der Gedanke an Vater und Mutter es im Geist bei ihnen weilen läßt, diese aber im gleichen Liebeverlangen nach dem Kind die weite Entfernung durcheilen und so nur eine räumliche Trennung dem Körper nach besteht, den beiderseitigen Gedanken aber und dem Geist in ihnen keine Schranken gesetzt sind, so daß sie jederzeit beieinanderweilen dürfen und der Liebe Kraft sich unverändert äußert. Ihr, die ihr von Mir ausgegangen seid und die Ich mit aller Liebe zurückerwarte, werdet dieser Liebe immer gewiß sein, und euer Herz soll darum nur immer verlangend Mir zugewandt sein, dann gibt es auch zwischen uns keine Grenzen....

Mit aller Innigkeit umfasse Ich Meine Kinder und will nur immer ihr Bestes.... sie beschützen in der Not, die im Erdenleben ihr Los sein muß, um Mich zu erkennen. Die Liebe des Vaters ist das Kostbarste, was sie im Erdenleben ihr eigen nennen dürfen, und sind sie sich derer bewußt, so geht alles Erdenweh nur traumartig an ihnen vorüber. Doch wie viele gehen durch das Erdenleben unbewußt der göttlichen Vaterliebe. Diesen wird das Leben zur Last, denn sie müssen allein tragen, was ihnen der Vater sendet.... sie erkennen Mich nicht, und Meine Liebeskraft kann ihnen nicht zufließen.... Des Lebens Sinn bleibt ihnen verborgen, rein mechanisch üben sie ihre irdische Tätigkeit aus, pflegen den Leib und leben im Taumel des Genusses.... Aber in innige Fühlungnahme zu Mir treten sie nicht, und Ich kann ihnen Meine Liebe immer nur in der Form von Kummer und Sorgen zuwenden, auf daß sie allein zu Mir finden, ungezwungen und völlig freien Willens. Und es ist deshalb so viel Not und Elend auf der Welt, weil die Zahl der Mich-Erkennenden immer kleiner wird und Meine Vaterliebe nur sich in solcher Not äußern kann, um Meine Kinder zum Erkennen zu leiten. Doch die Mich gefunden haben, sollen immer und immer ihren Geist zu Mir senden; jeder Gedanke, der Mir als Vater gilt, ist Kraft und Gnadenquell, und ihr selbst werdet daraus den größten Nutzen ziehen, denn Meine Liebe erfasset euch.... sie kennt keine Grenzen und erweckt in euch das Sehnen nach ewiger Vereinigung. Und euer Ende wird dann ein seliges sein....

Amen