• Terug

Lot van de arme zielen in het hiernamaals en hulp

Laat jouw gedachten door het oneindige heelal, die drager is van talloze zielen, zwerven en probeer je de nood voor te stellen van hen die nog in de duisternis van het ongeloof zijn en die hun bestaan nog niet als onverwoestbaar onderkenden. Deze wanen zich nog op aarde, alleen door een of andere gebeurtenis in een andere streek en in een andere omgeving verplaatst en kunnen zich nog niet met de gedachte vertrouwd maken dat hun leven op aarde beëindigd is. Ze dwalen en zoeken de uitweg uit hun toestand en zijn moedeloos en vertwijfeld als ze steeds weer hetzelfde onvriendelijke en sombere beeld voor zich zien. Het wil ze maar niet lukken om hun toestand te verbeteren, want waarheen ze zich ook wenden, ze vinden geen licht en daarom is hun toestand grenzeloos ellendig.

Als de barmhartigheid van God hun geen hulp zou zenden, zou hun lot steeds hetzelfde zijn. Ook voor deze zielen bestaat echter de mogelijkheid dat ze zich uit hun nood kunnen bevrijden, zodra ze besef hebben en gewillig zijn. De hun toegezonden hulp nodigt ze uit tot steeds dieper nadenken over zichzelf, tot het bij hen doorgedrongen is om zelf de hand te leggen aan de verbetering van hun toestand. Dan wordt hen ook van de kant van de hen begeleidende geestelijke wezens, die voor hen niet als zodanig herkenbaar zijn, de weg gewezen en hoe ijveriger ze deze aanwijzingen opvolgen, des te eerder is de verandering van hun toestand zichtbaar en al het kleinste succes laat zo’n ziel des te ijveriger worden, zodra haar alleen maar een zweem van licht merkbaar wordt en ze de waarheid begint te vermoeden.

Om jullie, mensenkinderen, de toestand van lijden begrijpelijk te maken, zouden jullie zoiets alleen maar in een droom kunnen aanschouwen en deze zou voor jullie zo verschrikkelijk en bedrukkend zijn dat jullie geremd zouden zijn in jullie levenswerk en jullie misschien vanwege angst de juiste weg zouden willen bewandelen, wat echter voor jullie ziel niet nuttig zou zijn. Maar aan de andere kant moeten jullie kennis hebben van de erbarmelijke toestand van deze zielen om jullie liefde naar hen toe te keren en hen hierdoor te helpen in de nood. Wie in staat is zich hun leed voor te stellen, zal, door diep medelijden gegrepen, hen door het gebed om verzachting van hun kwellingen hulp kunnen geven en dit moet voor jullie een aanwijzing zijn om de arme dwalende zielen in het hiernamaals te gedenken en hen jullie hulp niet te onthouden, waarop zij in zo grote mate aangewezen zijn wil hun tijd van lijden verkort worden, want het ontbreekt hen aan kracht. Die wordt hen door jullie gebed of door de liefde van geestelijke wezens uit het hiernamaals toegevoerd.

Amen

Muitas das pobres almas no além e ajudam....

Deixai os vossos pensamentos vagar pelo universo infinito, que é o portador de inúmeras almas, e tentai imaginar a angústia daqueles que ainda se encontram na escuridão da incredulidade e que ainda não reconheceram a sua existência como indestrutível. Eles pensam que ainda estão na Terra, apenas transferidos por algum processo para outra região e ambiente e ainda não podem se familiarizar com o pensamento de que sua vida na Terra acabou. Eles se desviam e procuram uma saída para a sua situação e ficam desanimados e desesperados quando vêem o mesmo quadro hostil e sombrio diante deles, uma e outra vez. Eles não querem ter sucesso em melhorar a sua condição, pois para onde quer que se virem não encontram brilho e, portanto, a sua condição é infinitamente miserável. Se a misericórdia de Deus não lhes enviasse ajuda, o seu destino permaneceria sempre o mesmo, mas essas almas também têm a possibilidade de se libertarem das suas adversidades, assim que as reconheçam e estejam dispostas a isso. A ajuda enviada a eles obriga-os a pensar cada vez mais profundamente sobre si mesmos até que se convençam a tomar medidas para melhorar a sua condição. Então também lhes será mostrado o caminho pelos seres espirituais que cuidam deles, mas que não são reconhecíveis como tal, e quanto mais avidamente cumprirem essa instrução, mais cedo a mudança no seu estado será evidente, e mesmo o menor sucesso tornará tal alma ainda mais diligente, assim que apenas um vislumbre de luz se tornar perceptível para ela e ela começar a sentir a verdade. A fim de tornar o estado de sofrimento compreensível para vocês, filhos terrenos, vocês só poderiam vê-lo em um sonho, e isso seria tão terrível e opressivo para vocês mesmos, que seriam inibidos no trabalho de sua vida e talvez desejassem, temerosamente, tomar o caminho certo, o que, no entanto, não beneficiaria sua alma. Por outro lado, porém, deveis estar cientes da situação lamentável dessas almas, a fim de virar o vosso amor para elas e ajudá-las a passar por ela na sua adversidade. Quem for capaz de imaginar o seu sofrimento, movido por profunda compaixão, será capaz de lhes dar ajuda através da oração para aliviar a sua agonia, e isto deve ser uma indicação para que vos lembreis das pobres almas errantes no além e não lhes negueis a vossa ajuda, da qual tanto dependem para encurtar o seu tempo de sofrimento, pois lhes falta a força que lhes é fornecida pela vossa oração ou pelo amor dos seres espirituais no além....

Amém