• Terug

Aanname van het geloof zonder inzicht - Levend geloof - Zegen

Toon belangstelling voor alle gebeurtenissen, dan zullen jullie ook voortdurend ervaringen opdoen die alleen maar nuttig voor jullie zijn. Want jullie zullen ze moeten afwijzen of erin toestemmen. En in ieder geval hebben jullie je onderscheidingsvermogen verfijnd, zonder welke een inzicht ook op geestelijk gebied niet goed mogelijk is.

De traditionelen onderwijzen een stilzwijgend, protestloos aannemen van het geloof. Dit is weliswaar goed wanneer de mens dit geloof zelf innerlijk kan belijden, maar het valt nooit goed te keuren zonder eigen oordeel iets blindelings aan te nemen, want dit heeft zo goed als geen waarde. Deze aanname zou dan niet zo zeer van een eigen wil getuigen, maar van een bepaalde traagheid van denken. En een dergelijk geloof kan geen bevorderlijke uitwerking hebben, noch kan het vanuit zichzelf sterker worden. Het zal dan ook nooit als kracht kunnen werken. En zodoende zijn de zegeningen van dit geloof van zeer bescheiden omvang.

Pas wanneer de mens zelf is ontwaakt, wanneer de Geest in hem actief wordt en hij zich bezighoudt met geestelijke vragen, begint ook het geloof levendig te worden. Alles wat tot nu toe dode woorden waren, ook al werden ze niet afgewezen, staat nu op ten leven en wekt onafgebroken de Geest op. Noodgedwongen moet er nu een ijverig streven aanvangen om alles wat het geloof leert, om te zetten in daden.

De verbinding met de goddelijke Vader is tot stand gebracht. En nu wordt het mensenkind in zijn streven ondersteund door de goddelijke genade. En het laat geen gelegenheid voorbijgaan om geestelijke spijs op te nemen en zich hierdoor te sterken, omdat de Vader aan allen geeft, die Hem zoeken en Hij voor hen de weg wil effenen die naar Hem voert.

Daarom is het geloof dat tot daad wordt, pas het echte geloof. Al het dogmatische, wat echter niet de weg naar het binnenste van het hart vindt, is daarentegen zo lang waardeloos, totdat de kracht van de heilige Geest een verlichtende uitwerking kan hebben op een bereidwillig mensenkind. Dan geeft de Vader pas Zijn zegen aan dit kind en helpt Hij hem om sterker te worden in vast geloof en om door dit geloof alles wat het in zijn aardse levensloop tegenkomt, te leren zien als de wijze beschikking van de Vader.

En dan kan het zijn hart veel inniger aan de Vader aanbieden, omdat het diepe geloof hem ook inzicht brengt in de verhouding waarin het tot de hemelse Vader staat. In het verdere leven zal het dan altijd alleen maar tegen het hart van de Vader aanleunen, dat dit kind met innige Liefde omvat. En als het geloof dit tot stand heeft gebracht, dan wordt het kind nooit in de steek gelaten. Want het vindt in alle nood de weg naar Hem, die hem te allen tijde te hulp komt.

Amen

Aceptación de la fe sin reconocimiento.... Fe viva.... Bendiciones....

Participad en todos los acontecimientos, por lo que también seguiréis adquiriendo experiencias que siempre os serán útiles, porque entonces vais a rechazar o tener que aceptarlas, pero en cada caso habréis agudizado vuestra fuerza de juicio, sin la cual un reconocimiento en lo espiritual tampoco es posible....

Los viejos enseñan sobre la aceptación de la fe silenciosa y sin contradicciones .... Probablemente sea bueno si la persona pueda confesarse a sí misma interiormente, pero nunca puede ser aprobado, aceptar algo ciegamente sin su propio juicio, porque esto no tiene ningún valor.... Esta aceptación sería entonces menos que la propia voluntad, sino más bien una cierta pesadez del pensamiento y una creencia como tal no puede tener un efecto beneficioso no volverse más fuerte en sí misma.... Por lo tanto, nunca podría actuar como una fuerza.... y por eso las bendiciones son de un nivel de creencia muy modesto.

Sólo cuando la persona misma se ha despertado, cuando el espíritu se activa en él y se preocupa por las cuestiones espirituales, la creencia también empieza a cobrar vida.... Todo lo que antes eran palabras muertas, aunque no se rechace.... Resucita y estimula incesantemente el espíritu.... Ahora es necesario esforzarse con ansias para poner en práctica todo lo que enseña la fe.... Se ha establecido la conexión con el Padre celestial, y ahora el niño de la tierra es apoyado en sus esfuerzos por la gracia divina, y no deja pasar ninguna oportunidad sin usar para recibir alimento espiritual y fortalecerse a través de esto.... Porque el Padre considera a todos quienes Le buscan a Él.... Porque quiere allanarles el camino que conduce a Él.

Así es que la fe que se convierte en acción primero la fe correcta, mientras que todo lo dogmático.... lo que no encuentra el camino al interior del corazón, sin valor, hasta que la fuerza del Espíritu Santo haya podido iluminar a un niño humano dispuesto.... Sólo entonces el Padre le da Su bendición a este niño y le ayuda a ganar fuerza en una fe firme.... Y a través de esta fe aprenderá a ver todo lo que encuentra en su carrera terrenal como destino sabio del Padre y luego puede llevar el corazón más íntimamente hacia el Padre, porque la fe profunda también le lleva al reconocimiento de la relación en la que se encuentre con el Padre celestial....

Entonces la vida en adelante siempre será solo una propensión al corazón del Padre, que abraza a este niño con profundo amor.... Y si la fe lo ha provocado, entonces el niño de la tierra nunca será abandonado, porque en toda necesidad Le encuentra, Él que le ayuda en cualquier momento....

Amén