• Terug

Vergeving van de zonden (2)

Het is geen mens gegeven zichzelf van zijn zondeschuld te verlossen. Hij heeft daar altijd de Liefde van de goddelijke Heiland voor nodig. De mens heeft vanuit zichzelf ook niet de macht andere medemensen de zonden te vergeven. Alleen wanneer hij tijdens de uitoefening van zijn ambt (als vertegenwoordiger van de eeuwige godheid op aarde) handelt en daarbij het hart van de mens innig geroerd is, dat wil zeggen deze mens vanuit het volle besef van zijn schuld de Vader in de hemel om vergeving bidt. Altijd is alleen de wil van het mensenkind dus doorslaggevend en de handeling van de plaatsvervanger van God is slechts een symbolisch teken van de begenadiging.

Bijgevolg zal een afgelegde belijdenis van de zonden volledig nutteloos zijn - ook wanneer de plichten daarmee schijnbaar vervuld zijn - wanneer dezelfde belijdenis van de zonden niet met smeekbedes om vergeving naar de Vader gezonden wordt. En omgekeerd zal een dergelijke berouwvolle belijdenis van de zonden tegenover de Vader ook zonder deze ceremonie de waarachtige vergeving van deze schuld teweegbrengen.

De mensen weten vaak niet meer hoe ver ze van de werkelijke godheid verwijderd zijn, ofschoon ze alle verplichtingen die de kerk op aarde hun oplegt, nakomen. Wat de innigste behoefte van het hart zou moeten zijn, is tot een volledig mechanisch handelen verworden.

Dus kan er op een dergelijke vervulling van de plichten ook nooit dezelfde zegen rusten. De harten moeten de weg naar God vinden, er moet een innige verbinding met de Schepper en Verlosser aan voorafgaan. Dan zal de Heer de mensenkinderen met een overvloed aan genade bedenken, opdat ze steeds meer de weg naar Hem vinden en ze weldra niet meer zonder hun Heiland over de aarde willen gaan.

Maar de eerste stap moet zelf gedaan worden. Iedereen weet wanneer hij gezondigd heeft. Zoals hij zelf de weg naar de zonde gevonden heeft, moet hij nu ook de weg tot inkeer vinden. Als hij de zonde inziet, dan zal hij haar ook leren verafschuwen en dan volgt het berouw en de wens bevrijd te worden van de schuld. Dan komt het gebed om vergeving echter uit het hart en zal het dus ook het oor bereiken van de Enige die alle schuld delgt door Zijn grote Liefde.

Amen

Le Pardon des péchés II

À aucun homme il n’est donné de se libérer lui-même de sa culpabilité du péché, pour cela il a toujours besoin de l'Amour du divin Sauveur. Ainsi aucun homme n'a lui-même le pouvoir de pardonner le péché des autres sinon seulement lorsqu’il agit dans l'exercice de sa fonction en tant que représentant de la Divinité éternelle sur la terre et lorsque le cœur de l’autre personne est tout à fait sincère, c'est-à-dire en toute connaissance de sa faute et qu’il en demande Pardon au Père dans le Ciel. La volonté du fils terrestre est donc toujours seule déterminante, et l'action du représentant de Dieu est seulement un signe symbolique de l'Acte de Grâce. Par conséquent la confession des péchés qu’il a accomplis, même si avec cela il s’est apparemment acquitté de ses devoirs, sera totalement inutile s’il n’a pas envoyé la même confession des péchés au divin Père avec une prière sincère pour leur Pardon. Une telle confession des péchés pleine de repentir entrainera de la part du Père le vrai Pardon de ces fautes même sans cette cérémonie. Souvent les hommes ne sont plus conscients de la façon dont ils se sont réellement éloignés de la Divinité, même s’ils exécutent toutes les conditions qui sont posées par l'église sur la Terre. Quelque chose qui devrait être une exigence sincère provenant du fond du cœur est devenue une action totalement mécanique.

Et ainsi un tel accomplissement des devoirs ne pourra pas toujours donner lieu à la même bénédiction. Le cœur des hommes doit trouver Dieu, un intime contact avec le Créateur et Sauveur doit être établi en premier, alors le Seigneur gratifiera les fils terrestres avec toute la plénitude de Sa Grâce pour qu'ils Le trouvent toujours davantage et alors ils ne voudront bientôt plus marcher sur la Terre sans leur Sauveur. Toutefois l’homme doit faire le premier pas, chacun sait lorsqu’il a péché. Et comme il a trouvé le péché en lui-même il doit trouver aussi la réflexion intérieure, s'il reconnaît le péché il doit aussi apprendre à l'abhorrer, et si ensuite le repentir vient ainsi que le désir d'être libéré de la culpabilité, alors la prière pour le Pardon provenant du cœur atteindra l'Oreille de Celui qui Seul rachète chaque faute à travers Son grand Amour.

Amen