• Terug

Strijd van het licht met de duisternis (Voortzetting van nr. 198 en 199)

O, wat doet het ons goed, wanneer wij jouw streven volgen! In de nacht kan niet ten onder gaan, wie zo het licht nastreeft. Neem daarom onze leren verder zo vol overgave op, zodat je daarmee toch jouw zielenheil en dat van vele anderen bevordert. En zo willen wij je nu geven, wat je werk van gisteren moet voltooien: In kleine afstanden van tijd en ruimte bewegen zich talloze lichtwezens, die in belichaamde toestand in het dieren- en plantenleven hun ontwikkelingstijd doormaken, en steeds weer streven zij ook daar onbewust het licht tegemoet. Na een lange tijd, gedurende welke zij in verschillende stadia zich steeds verder ontwikkelen, doet zich dan een laatste stadium voor hun geestelijke wedergeboorte voor: de belichaming als mens. Hierin begint dan de strijd met de duisternis, die dit aardse wezen zijn bestemming afhandig wil maken en de ziel geheel mee naar beneden wil trekken, de duisternis in. En omdat de mens in dit stadium een vrije wil heeft, zelf te kiezen voor goed of kwaad, voor licht of duisternis, is dit zo’n ontzaglijk verantwoordelijke strijd. Want zijn afval van de hemelse Vader, van het eeuwige licht, zou voor hem weer een duizenden jaren durende worsteling betekenen, tot ook deze ziel door de zich steeds weer om hem bekommerende liefde van de in het licht staande geestelijke wezens eindelijk verlost wordt.

Ontelbare wezens zouden met meer volharding streven, wanneer ze zich van deze verantwoording bewust waren. Maar toch moet de mens uit eigen beweging de weg naar God vinden. Alleen dan kan hij weer een deel worden van dat, wat hij in het begin van de wereld was. Waar de almacht en de liefde Gods werkt, gaan geen van deze minuscule lichtwezens verloren. Daarom wordt er ook steeds weer op gewezen, dat in de oneindigheid ieder wezen onder de hoede van de Vader zijn weg gaat, die hem voorgeschreven is en die nuttig is voor zijn ontwikkeling. Dit is een wet, die in zijn diepzinnigheid voor jullie niet te bevatten schijnt, maar jullie zullen geen van allen ook de oneindige grootte van jullie Vader in de hemel kunnen begrijpen, voordat jullie zullen zijn, wat jullie bestemming is: één met de goddelijke Vader.

Amen

(Continuação para Nº 198 e 199) Luta da luz com a escuridão....

O como é bom para nós seguirmos o seu esforço! .... Aquele que assim se esforça para a luz não pode perecer na noite, por isso continua a receber os nossos ensinamentos com tanta devoção, pois ao fazê-lo, promove a vossa salvação e a de muitos outros. E por isso hoje queremos dar-lhe o que é para completar o seu trabalho de ontem:

Em pequenos intervalos de tempo e espaço, incontáveis seres de luz se movem, que em estado corporificado atravessam seu tempo de desenvolvimento na vida animal e vegetal, e novamente e novamente se esforçam inconscientemente em direção à luz. Após um longo tempo, durante o qual se desenvolvem cada vez mais alto em vários estágios, o último estágio antes de seu renascimento espiritual ocorre.... a encarnação como ser humano. Nesta fase começa a batalha com a escuridão, que quer arrancar este ser terreno do seu destino e puxar a alma completamente para a escuridão. E como o ser humano tem, nesta fase, livre arbítrio para decidir de acordo com a sua própria escolha para o bem ou para o mal.... Para a luz ou para as trevas, essa luta é tão imensamente responsável, pois a sua apostasia do Pai celeste, a luz eterna, significaria novamente uma luta de milhares de anos para ele, até que essa alma, também ela, seja finalmente redimida pelo amor dos seres espirituais que estão de pé na luz, que lutam por ela uma e outra vez.

Estar consciente desta responsabilidade faria com que inúmeros seres se esforçassem mais persistentemente...., no entanto o ser humano deveria encontrar o caminho para Deus a partir de dentro, só então ele pode voltar a fazer parte do que era no início do mundo.... Onde a onipotência e o amor de Deus está em ação, nenhum desses minúsculos seres de luz se perderá, por isso também é apontado repetidamente que no infinito cada ser percorre seu caminho aos cuidados do Pai, que é prescrito para ele e é propício ao seu desenvolvimento. Esta é uma lei que vos parece incompreensível nas suas profundezas, mas também não sereis capazes de compreender a infinita grandeza do vosso Pai do Céu enquanto não fordes o que é o vosso destino.... um com o divino Pai....

Amém