• Terug

Strijd van het licht met de duisternis (Voortzetting van nr. 198 en 199)

O, wat doet het ons goed, wanneer wij jouw streven volgen! In de nacht kan niet ten onder gaan, wie zo het licht nastreeft. Neem daarom onze leren verder zo vol overgave op, zodat je daarmee toch jouw zielenheil en dat van vele anderen bevordert. En zo willen wij je nu geven, wat je werk van gisteren moet voltooien: In kleine afstanden van tijd en ruimte bewegen zich talloze lichtwezens, die in belichaamde toestand in het dieren- en plantenleven hun ontwikkelingstijd doormaken, en steeds weer streven zij ook daar onbewust het licht tegemoet. Na een lange tijd, gedurende welke zij in verschillende stadia zich steeds verder ontwikkelen, doet zich dan een laatste stadium voor hun geestelijke wedergeboorte voor: de belichaming als mens. Hierin begint dan de strijd met de duisternis, die dit aardse wezen zijn bestemming afhandig wil maken en de ziel geheel mee naar beneden wil trekken, de duisternis in. En omdat de mens in dit stadium een vrije wil heeft, zelf te kiezen voor goed of kwaad, voor licht of duisternis, is dit zo’n ontzaglijk verantwoordelijke strijd. Want zijn afval van de hemelse Vader, van het eeuwige licht, zou voor hem weer een duizenden jaren durende worsteling betekenen, tot ook deze ziel door de zich steeds weer om hem bekommerende liefde van de in het licht staande geestelijke wezens eindelijk verlost wordt.

Ontelbare wezens zouden met meer volharding streven, wanneer ze zich van deze verantwoording bewust waren. Maar toch moet de mens uit eigen beweging de weg naar God vinden. Alleen dan kan hij weer een deel worden van dat, wat hij in het begin van de wereld was. Waar de almacht en de liefde Gods werkt, gaan geen van deze minuscule lichtwezens verloren. Daarom wordt er ook steeds weer op gewezen, dat in de oneindigheid ieder wezen onder de hoede van de Vader zijn weg gaat, die hem voorgeschreven is en die nuttig is voor zijn ontwikkeling. Dit is een wet, die in zijn diepzinnigheid voor jullie niet te bevatten schijnt, maar jullie zullen geen van allen ook de oneindige grootte van jullie Vader in de hemel kunnen begrijpen, voordat jullie zullen zijn, wat jullie bestemming is: één met de goddelijke Vader.

Amen

(Continuación al nº 198 y 199) Lucha de la luz con la oscuridad....

¡Oh, cuanto nos complace seguir tu esfuerzo!.... Quien así se esfuerza hacia la luz no podrá perecer en la noche, por tanto, sigue recibiendo nuestras enseñanzas con la misma devoción, pues al hacerlo promueves la salvación de tu alma y la de muchos otros. Y por eso queremos darte hoy lo que completará tu trabajo de ayer:

En pequeños intervalos de tiempo y espacio se mueven innumerables seres de luz, que en estado encarnado sirven su tiempo de desarrollo en la vida animal y vegetal, y que repetidas veces tienden inconscientemente hacia la luz. Después de un largo tiempo de desarrollo en varias etapas cada vez más altas, alcanzan finalmente el último nivel previo a su renacimiento espiritual...la encarnación como un ser humano. En esta etapa comienza la batalla con las tinieblas, que quieren arrebatar a este ser terrenal de su destino y arrastrar al alma completamente hacia las tinieblas. Y como en esta etapa el ser humano tiene libre albedrío para decidir según su propia elección por el bien o el mal.... por la luz o por las tinieblas, por eso esta lucha es de tan enorme responsabilidad, pues su apostasía del Padre Celestial, la Luz Eterna, significaría de nuevo una lucha que duraría miles de años para él hasta que esta alma, también, sea finalmente redimida por los esfuerzos a su favor que con amor los seres espirituales que están en la luz, le dedican una y otra vez.

Ser consciente de esta responsabilidad haría que un sinfín de seres se esforzaran con más perseverancia.... sin embargo, el ser humano debe encontrar el camino hacia Dios desde su interior, sólo entonces podrá volver a ser parte de lo que era en el principio del mundo.... Allí donde actúan la omnipotencia y el amor de Dios, ninguno de estos diminutos seres de luz se pierde, por lo que también se señala una y otra vez que en el infinito cada ser recorre su camino al cuidado del Padre, camino que le está prescrito y es propicio para su desarrollo. Esta es una ley tan profunda que les parecerá incomprensible, pero todos ustedes tampoco podrán comprender la infinita grandeza de su Padre del cielo hasta que lleguen a ser lo que es su destino.... ser uno con el divino Padre....

Amén