• Back

염려하지 않는 일과 위험. 생각과 영적인 역사의 시작.

이 땅의 삶에 유용한 것이 항상 혼의 형성에 유익한 것이 아니고, 자주 인간의 노력이 바로 혼에 대한 일을 막거나, 불리하게 영향을 미친다. 그러므로 사람은 자신에게 운명적인 실패가 부여된다는 것을 이해해야 한다. 그는 지속적인 유리한 삶의 환경이 혼에게 어떤 아무런 염려가 없게 하고, 영적인 추구를 적게 하게 만들고, 대신에 세상을 향한 갈망이 다시 깨어나거나, 증가한다는 것을 알아야 한다.

이런 염려 없는 상태가 바로 사람들이 삶의 즐거움을 위해 더 많이 노력하게 만든다. 반면에 걱정과 고난은 삶의 즐거움을 향한 욕망을 약화시키고, 사람이 영적인 면에서 성장하게 한다. 인간의 이 땅의 끊임없는 투쟁이 그가 생각하도록 자극한다. 생각은 영적인 연결을 위한 시작이다. 그러므로 또한 영적인 역사의 시작이다.

생각함으로써 인간은, 그를 생각하도록 유도하는 대상에 따라, 저세상의 좋은 세력이나 악한 세력의 권세 아래 자신이 속하게 된다. 사람이 생각을 한하면, 생각하는 일이 이미 해명을 받으려는 의지이다. 그러나 염려가 없는 삶은 사람에게 아주 많은 세상적인 것들을 얻게 하고, 그로 인해 그의 생각이 잘못된 방향으로 향하게 된다.

사람이 단지 세상과 완전하게 단절한다면, 영적인 추구가 그의 모든 생각을 움직인다면, 그에게 염려가 없는 삶이 주어질 수 있다. 왜냐하면 그러면 그의 생각과 노력이 거의 변하지 않을 것이고, 그의 혼에 대한 작업은 중단되지 않거나, 좋지 않은 영향을 받지 않을 것이기 때문이다.

사람의 기분을 상하게 하는 일이 자주 혼에게 말할 수 없을 정도로 유익하다. 왜냐하면 사람이 자신의 내면으로 들어가게 하는 원인을 제공하기 때문이다. 특히 그가 스스로 좋지 않은 기분에 고통을 당할 때, 유익하다. 그러면 그는 책임을 지려고 시도한다. 만약에 그가 자신에게 솔직하다면, 자신에게서 원인을 찾고, 자신을 변화시키려는 최선의 각오를 한다.

이 땅의 삶에서 가장 중요한 일은 항상 자기 자신을 깨닫는 일이다. 의식적으로 자신의 혼에 대한 작업을 위해, 무자비하게 자기 자신을 심판하고, 날카로운 비판을 하고, 자신의 성품을 고귀하게 만들기 위해 하나님께 중단하지 않고 힘을 구하는 일이 절대적으로 필요하다. 사람이 자신에게 문제가 없다고 느낄 때, 그는 자주 느슨해진다. 그러나 느슨해지는 일이 정체를 불러온다. 이런 정체는 성장하게 하기 보다 퇴보하게 만든다. 그러므로 인간의 삶은 인간의 혼을 형성하기 위해 실망과 실패와 또는 크거나 적은 고난과 곤경에 처해야만 한다.

아멘

Onbezorgdheid-Gevaar – Nadenken-Begin van een geestelijke invloed hebben

Hetgeen voor het aardse leven nuttig is, is niet altijd bevorderend voor de ontwikkeling van de ziel, maar vaak leent het menselijke streven zich ervoor om het werk aan de ziel te verhinderen of ongunstig te beïnvloeden. En daarom moet de mens er begrip voor hebben, dat hem mislukkingen door het lot ten deel zullen vallen. Hij moet weten dat bij een voortdurend gunstige levenssituatie een bepaalde zorgeloosheid zich meester maakt van de ziel, zodat een geestelijk streven minder wordt en andersom het verlangen naar de wereld opnieuw ontwaakt of toeneemt. Juist die onbezorgdheid laat de mensen streven naar meer. Naar vervulling van het levensgenot, terwijl zorgen en gebrek het verlangen daarnaar afzwakken en de mens in het geestelijke opgaat.

De voortdurende strijd van de mens op aarde spoort hem tot nadenken aan en nadenken is het begin van de geestelijke verbinding en zodoende ook het begin van het hebben van geestelijke invloed. Door het nadenken begeeft de mens zich in de macht van de goede of boze krachten in het hiernamaals, al naar gelang het voorwerp, dat de aanleiding van zijn nadenken is. Als de mens nadenkt, dan is dit al zijn wil om opheldering te krijgen. Maar een zorgeloos leven brengt de mens dichter bij zoveel aardse zaken, die dan zijn gedachtegang in de verkeerde richting leiden.

Alleen als de mens geheel gebroken heeft met de wereld, als het geestelijke streven zijn gehele denken bezighoudt, dan kan hem een leven in zorgeloosheid ten deel vallen, want dan zal dit weinig aan zijn denken en streven veranderen en de arbeid aan zijn ziel zal geen onderbreking of ongunstige beïnvloeding te lijden hebben.

Wat jullie mensen ontstemt, zal vaak onnoemelijk zegenrijk zijn voor de ziel. Het geeft er toch aanleiding toe, dat de mens in zichzelf keert. In het bijzonder dan, wanneer hij zelf onder zijn ongenoegen lijdt. Dan zal hij zich rekenschap proberen te geven en, als hij eerlijk is tegenover zichzelf, ook bij zichzelf de oorzaak zoeken en dan de beste voornemens hebben om zichzelf te veranderen.

Het belangrijkste in het aardse leven blijft altijd het kennen van zichzelf. Hij moet zichzelf onbarmhartig aanpakken, de strengste kritiek uitoefenen en niet ophouden God om kracht te vragen voor de veredeling van zijn wezen. Dat is absoluut noodzakelijk voor de bewuste zielenarbeid. En als de mens zich onbezwaard voelt, wordt hij vaak zwakker. Maar een zwakker worden is een stagnatie, die veel eerder tot een achteruitgang dan tot een vooruitgang leidt. Het menselijke leven moet daarom de mensen, ter wille van de ontwikkeling van zijn ziel, teleurstellingen, mislukkingen of meer of minder zwaar leed en gebrek brengen.

Amen