• Indietro

L’assenza di comprensione - La Grazia inutilizzata

Gli uomini portano poca comprensione per un procedimento che è di profondissimo significato, quando si avvalgono dei risultati di un collegamento mentale con l’aldilà. E immensamente prezioso per un uomo venir istruito da Forze spirituali sapienti nella Volontà di Dio, ed è una Grazia immeritata, quando questi ammaestramenti possono anche essere accolti dai prossimi, quando sta a loro disposizione lo stesso come ad un figlio terreno che si dedica a Dio, ogni uomo può perciò aver parte in questa Grazia immeritata. Ma non ne viene quasi presa notizia e questo dimostra, che a loro il procedimento non sembra per nulla straordinario. D’altra parte però agli uomini non può essere trasmesso nulla di insolito in modo del tutto evidente, se non devono essere spinti in una fede obbligata. Ed attraverso una fede troppo debole gli uomini derubano sé stessi di una Grazia, che potrebbe procurare alla loro anima la più alta maturità, se venisse utilizzata. Se l’uomo riconosce l’Agire divino, allora si adopera anche pieno di convinzione, ed allora gli affluisce la Grazia di Dio. Ma coloro che non badano ai Mandati dall’Alto, cioè che non si appropriano del contenuto, a costoro la Forza divina affluisce solo limitatamente. Ed il loro pensare sarà confuso, perché si basano sul giudizio di uomini abili nel parlare, che per arroganza rifiutano, perché non possono e non vogliono afferrare, che loro stessi non sono stati attratti per un compito, perché il loro grado di maturità sembra per loro più alto, perché vogliono fingere un alto grado di maturità. Perciò gli uomini devono cercare di dare agli altri affinché la Grazia di Dio venga utilizzata rettamente. Ed ai prossimi dev’essere sempre di nuovo presentato il genere ed il modo della trasmissione, a loro dev’essere descritta la propria inattività ed anche l’ignoranza, che dev’essere preceduta a questo riconoscere. Perché solo quando sono convinti, che qui si svolge un misterioso procedimento che in modo terreno è irrisolvibile, sono inclini prendere confidenza con il contenuto, ed allora il gioco è vinto, perché non possono portare delle obiezioni contro il contenuto, si adeguano al corso dei pensieri ed ora cominciano a riflettere su certe cose, oppure pongono delle domande, per cui ora desiderano mentalmente delle istruzioni e loro stessi entrano in collegamento con le Forze sapienti e questo è il vero scopo, che gli esseri sapienti dell’aldilà trovino accesso agli uomini ed ora possano svolgere su di loro il proprio vero compito, di istruirli loro stessi mentalmente.

Amen

Onbegrip – Ongebruikte genade

De mensen hebben maar weinig begrip voor een gebeurtenis, die van de grootste betekenis is, wanneer ze zich de resultaten van een verbinding via de gedachten met het hiernamaals niet ten nutte maken. Het is buitengewoon waardevol voor een mens om in de wil van God onderwezen te worden door geestelijk wetende krachten in het hiernamaals. En het is een onverdiende genadegave, wanneer deze onderrichtingen ook door de medemensen in ontvangst genomen mogen worden, hen dus in zekere zin hetzelfde ter beschikking staat als een zich aan God overgevend mensenkind. Elk mens kan zodoende deelhebben aan deze onverdiende genadegave.

Er wordt echter nauwelijks notie van genomen en dat bewijst dat de gebeurtenis hen helemaal niet buitengewoon lijkt. Maar aan de andere kant kan weer niets ongewoons heel zichtbaar op de mensen overgedragen worden, als deze niet in een geloofsdwang gedrongen mogen worden. En door een te zwak geloof beroven mensen zichzelf van een genade, die hen de grootste rijpheid van de ziel op zou kunnen leveren, als deze gebruikt zou worden.

Als de mens het goddelijke werkzaam zijn erkent, dan spant hij zich ook met volle overtuiging in en dan stroomt de genade van God naar hem toe. Maar degenen, die geen acht slaan op de zendingen van boven, dat wil zeggen degenen, die zich de inhoud niet eigen maken, zal de goddelijke kracht maar beperkt toevloeien. En hun denken zal verward zijn, want ze baseren zich op het oordeel van welbespraakte mensen, die uit verwaandheid afwijzen, omdat ze niet kunnen en willen begrijpen, dat ze niet zelf een opdracht toegewezen hebben gekregen, omdat hun rijpheidsgraad hen hoger lijkt, dan wel dat ze een hogere rijpheidsgraad voor willen wenden.

Daarom moeten de mensen proberen aan elkaar door te geven, opdat de genade van God goed gebruikt wordt. En de medemensen moet steeds weer de soort en de manier van het doorgeven verteld worden. Hun moet de eigen passiviteit geschilderd worden en ook de onwetendheid, die aan dit besef voorafgegaan is.

Want pas als ze ervan overtuigd zijn, dat zich hier een geheimzinnige gebeurtenis afspeelt, die aards niet op te lossen is, zijn ze geneigd om zich met de inhoud ervan vertrouwd te maken en dan is er vrij spel, want ze kunnen niets tegen de inhoud inbrengen. Ze vinden de weg in hun gedachten en ze beginnen nu over sommige dingen na te denken of ze stellen vragen, waardoor ze nu naar onderrichtingen via de gedachten verlangen en dus zelf in verbinding met de wetende krachten treden en dit is het eigenlijke doel. Dat de wetende wezens in het hiernamaals toegang vinden tot de mensen en hun eigenlijke opdracht nu aan hen uit kunnen voeren. Dat ze hen via de gedachten onderwijzen.

Amen